ผมเชื่อว่าทุกๆเคยมีประสบการณ์นี้กันมาไม่มากก็น้อย ผมก็ได้เจอกับประสบการณ์นี้เหมือนกัน เลยอยากจะเอามาแบ่งปันกันครับ
*** ยาวหน่อยทนอ่านหน่อยน้า *** เจ้าของกระทู้เป็นเกย์ครับ ***

ผมเข้ามาในโรงเรียนๆหนึ่ง ในวันเปิดภาคเรียน ก็มีผู้คนควักไคว่มากหน้าหลายตาอย่างไม่คุ้นหน้า ผมซึ่งมีเพื่อนจากโรงเรียนเก่าอยู่ห้องเดียวกับผมอยู่ 2-3 คน พอเสียงเพลงมาร์ชโรงเรียนดังขึ้น ทุกๆคนก็เริ่มทยอยกันเข้าแถว มีผู้บริหาร ผู้อำนวยการ และคุณครูหลายๆคนก็มาคุมแถวกับนักเรียน เมื่อผอ. กล่าวต้อนรับนักเรียนใหม่เสร็จพวกเราก็เข้าห้องเริ่มเรียนกัน (ไปรับหนังสือ) เมื่อถึงเวลากิจกรรมบังคับ นักเรียนชาย ม.1 ทุกคนจะต้องเลือกเข้าลูกเสือธรรมดา หรือลูกเสือดุริยางค์อย่างใดอย่างหนึ่ง ส่วนตัวผมเข้าลูกเสือดุริยางค์ เพราะสบาย ไม่ต้องทำอะไรมาก แค่ซ้อมดนตรี แล้วคุณครูก็พาไปห้องดุริยางค์ ให้แบ่งหน้าที่กันเล่นเครื่องดนตรีโดยที่คุณครูจะเป็นผู้จัดให้ตามความเหมาะสม ผมได้แซ็กเทรนเนอร์ (ใหญ่กว่าแซ็กโซโฟนนิดหน่อย) แล้วทุกๆเช้าของทุกๆวัน และคาบกิจกรรมบังคับจะต้องมาซ้อมดนตรี

แล้ววันหนึ่งผมก็ได้ได้ซ้อมดนตรีตามปกติ ผมก็ได้พบเจอกับพี่ชายคนหนึ่ง เป็นคนที่ซ้อมอยู่ตำแหน่งข้างๆที่ผม พี่เขาเป็นคนที่หน้าตาค่อนข้างดร คิ้วหนา ตาโต ผมก็แอบมองพี่ชายคนนี้อยู่บ่อยๆ (นี่เป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องนี้ครับ)

หลายอาทิตย์ผ่านไปผมก็ไปห้องดนตรีตามปกติ คาบนี้คุณครูให้ทำความสะอาดเครื่องดนตรีของตนเอง พี่เขาก็ทำความสะอาดอยู่ข้างๆผม แล้วพี่เขาก็ทำปุ่มกดทรัมเป็ตหล่น พี่เค้าก็หันมามองผมแล้วพูดว่า "น้องครับเก็บให้พี่หน่อย" แล้วผมก็หยิบให้ พี่เค้าเลยบอกขอบคุณ ในเวลานั้นผมได้สบตากับพี่เขา เป็นดวงตาสีน้ำตาลที่อบอุ่น เมื่อวินาทีที่ผมสบตา ผมร็สึกว่าหัวใจเต้นแรงขึ้น แล้วหน้าก็เริ่มแดง ผมก็เลยหลบตา (ตอนนี้ผมยังไม่คิดอะไร แต่ว่าหัวใจเต้นแรงแปลกๆ)

ถึงคาบเรียนต่อมา ผมก็ซ้อมดนตรีปกติซ้อมเสร็จผมก็กำลังจะกลับบ้าน พี่เขาอยู่กับเพื่อนอีก 4-5 คน ที่เล่นเตะลูกบอลที่ทำมาจากกระดาษที่ขยำๆแล้วเอาหนังยางรัด พี่เขาเล่นไปเล่นมาก็เตะลูกบอลมาโดนที่เท้าผม ในตอนนั้นผมก็ไม่ร็จะทำยังไงดี ผมก็เลยไม่สนใจ พี่เขาเลยพูดว่า "ไอ้นี่ไม่เล่นกับกูว้ะ" ตอนนั้นพวกพี่ๆ เพื่อนๆ ในคณะดุริยางค์ไม่รู้หรอกว่าผมเป็นเกย์ มีแต่เพื่อนในห้อง และรุ่นพี่ที่อยู่ในหมู่บ้านเดียวกันเท่านั้นแต่พวกเขาก็ไม่ได้ว่าอะไร

1 เทอมผ่านไป ก็ถึงเวลาทำกิจกรรมเข้าค่ายลูกเสือ คุณครูก็แบ่งหมู่และ แบ่งกอง ในหมู่นั้นผมก็รู้จักเกือบทุกคนแต่ไม่สนืทและผมก็ไม่เคยคุยกับใครเลย

พอถึงวันเข้าค่ายผมก็ไปลงทะเบียนที่ห้องดนตรี แล้วก็ทำกิจกรรม พอถึงเวลารอบกองไฟทุกคนก็ร้องเพลงเต้นรำกันและแสดงละคร แล้วผมก็เห็นพี่คนนี้คุยโทรศัพท์กับแผนยุ คงจะซีเรียสน่าดูพอวางสายเสร็จก็พูดกับเพื่อนว่า "มันเป้นอะไรไม่รู้ แล้วมาร้องไห้ใส่" แล้วก็คุยกับเพื่อนต่อไปๆ แล้วก็หลับๆ แล้วผมก็ออกค่าย โดยทุกคนต้องลอดซุ้มกลับในนั้นมีทั้งมดแดงและน้ำ หญ้าใบไม้โคลนอะไรต่างๆนา ผมนี่ไม่อยากจะลอดเลย 5555 แล้วคุณครูก็ให้ลอดไปทีละคนแล้วมีพวกพี่ๆ รด. ก็จะปล่อยมดแดง ทุกคนก็เลยต้องลอดซุ้มด้วยความเร็วสูง ผมก็ลอดๆไปอย่างเร็ว ตอนจะถึงจุดสิ้นสุดมันมีไม้ท่อนหนึ่งเหมือนเป็นไม้ที่เป็นเหลี่ยมๆ ผมก็มันทันเห็นมันก๊เลยกระแทกสันจมูกผมอย่างรุนแรง โครตจะเจ็บปวด จมูกกูอุส่าห์จะสวย ดั้งนี่ยังกะจะหัก แล้วผมก็กลับบ้าน แล้วจัดของ อาบน้ำ พักผ่อน แล้วมานั่งเล่นเฟส เนื่องจากไม่ได้เล่นมานาน 55555 ก็เข้าไปเจอพี่เขาในเฟสบุคในหน้า " เพื่อนที่ฉันอาจรู้จัก " เราก็ลังเลว่าจะแอดไปดีมั้ยสุดท้าก้อออ 555 แอดสิ จากนั้นก็เข้าส่องซะหน่อย หน้าวอลนี่เต็มไปด้วย ข้อความที่แฟนพี่เค้ามาโพส มีทั้ง good night , morning , evening อะไรต่างๆนาๆ โครตจะหวานเลย 55555 ในใจก็ยังคิดว่าจะมีสักครั้งมั้ยในชีวิต 55555 มโนแรงเลย

สำหรับ ตอน ม.1 เอาไว้แค่นี้ก่อน มีต่อ ม.2 และ 3 (อยากอ่านต่อกันมั้ย อยากอ่านบอกด้วยน้ะ อยากให้ ลด-เพิ่ม รายละเอียดตรงไหนบอกได้เลยครัช)
ปล. ลืมบอกชื่อพี่เค้า ชื่อ เอิน,บังเอิน ทีแรกก็คิดนะว่า ผู้ชายอะไรชื่อเอิน น่าจะชื่อเอิร์ธมากกว่า แต่ก็น่ารักดี 555555

******* ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะ ***********
-ผิดพลาดตรงไหนเค้าขอโทษน้าา-
@@@@@@ สอบถามได้หลังไมค์เลยจย้าา @@@@@@@