ขอเข้าเรื่องเลยนะคะ คือตอนนี้เราอายุ 20 แล้ว เรียนอยู่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งที่ต่างจังหวัด
เรื่องเกิดจาก แม่ของเราเป็นหวงเรามาก ถึงขนาดไม่เคยปล่อยไปเที่ยวไหนกับเพื่อนเลย
เราไม่ได้เป็นคนติดเที่ยว แต่บางครั้งก็มีอารมณ์อยากไปเที่ยวกับเพื่อนๆบ้าง
แค่ขนาดขอไปดูหนังกับเพื่อนก็ยังไม่ให้ไป ถ้าไปก็ต้องมีแม่ไปด้วย เวลาไปมหาวิทยาลัยแม่ก็ไปรับไปส่งตลอด
ไม่เคยเลยที่จะมีช่วงเวลาสนุกๆกับเพื่อน แม่ชอบบอกว่ายังไม่ถึงเวลาเที่ยว ซึ่งบางครั้งเราเห็นเพื่อนๆไปเที่ยวเราก็รู้สึกอิจฉา
เราก็ได้แต่ปลอบตัวเองว่า เราไม่ได้เป็นคนชอบเที่ยว ไม่เป็นไรหรอก
แต่พอถึงวันหนึ่งเราก็อึดอัด ยิ่งตอนนี้เรามีแฟน เราก็อยากมีช่วงเวลาที่ได้อยู่กับแฟนบ้าง แต่แม่ก็ไม่เข้าใจ
เราเคยเปิดใจคุยกับแม่หลายต่อหลายครั้ง เคยทะเลาะกันใหญ่มาก แต่แม่ก็ยังไม่เข้าใจ

เราควรจะแก้ไขปัญหายังไงดี ไม่ใช่ว่าไม่อยากอยู่กับแม่ แต่เราก็อยากมีช่วงเวลาที่อิสระบ้าง
เพื่อนเราก็ไม่ค่อยอยากชวนเราไปไหน เพราะแม่เราชอบเข้าไปยุ่ง
มีครั้งหนึ่งเราผิดใจกับเพื่อน เราเลยไปปรึกษาแม่เพื่อขอคำแนะนำ แต่แม่เรากลับโทรไปด่าเพื่อนเรา ทำให้เรื่องยิ่งเลวร้ายเข้าไปใหญ่
เราอึดอัดใจมาก ไม่รู้จะพูดให้ใครฟัง แต่เราก็เข้าใจในส่วนที่แม่เป็นห่วงเพราะเราเป็นลูกคนเดียว และครอบครัวเราก็มีแค่เรากับแม่สองคน
เราอยากให้แม่เข้าใจเราบ้าง เราไม่เคยทำตัวออกนอกลู่นอกทาง เชื่อฟังแม่มาตลอด
ยอมรับว่าบางครั้งก็ดื้อบ้าง แต่ก็เป็นเพราะแม่ไม่เคยรับฟังเราบ้างเลย

เราตั้งกระทู้นี้เพื่อขอคำแนะนำจากเพื่อนๆว่า เราควรจะทำยังไงดี ขอตอบในมุมมองของแต่ล่ะคน
ขอบคุณที่อ่านถึงบรรทัดสุดท้ายนะคะ ขอบคุณค่ะ