"ขอโทษ..."

ผมเค้นคำพูดออกไปด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาและสั่นเคลือผ่านโทรศัพท์มือถือ เพื่อบอกเธอ ผู้อยู่ปลายสายในขณะที่กำลังขับรถเพื่อไปทำงานในเช้าวันหนึ่ง

ขอโทษที่ทำให้ลำบาก ขอโทษที่ทำให้ผิดหวัง ขอโทษที่ทำให้เสียใจ  ขอโทษสำหรับทุกๆเรื่อง ทั้งที่เธออยู่ข้างๆ แต่ผมก็ไม่สามารถรักษาหัวใจเธอเอาไว้ได้  เธอคงจะถึงสุดทางของความอดทน ในความล้มเหลวซ้ำแล้วซ้ำเล่าของผม

ขอโทษ สำหรับความลำบากที่อยู่ด้วยกันมา...
ขอโทษ สำหรับความล้มเหลวซ้ำแล้วซ้ำเล่า...
ขอโทษ สำหรับเวลาที่เสียเปล่าที่อยู่ด้วยกันมา ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้  เป็นเวลาทั้งชีวิตของผม  เป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดที่เกิดขึ้นกับผม  ลูก...คือของขวัญที่เธอมอบให้ผม

ก็ขอให้โชคดีกับชีวิตนับจากนี้
เราหมดบุญกันแล้ว
ลาก่อน...
ขอให้มีความสุขกับทุกๆวัน กับเส้นทางชีวิตใหม่ กับเขาคนนั้นของเธอ  ผู้ซึ่งเธอมั่นใจว่า จะดูแลเธอได้ตลอดไป...

เรื่องลูก อยู่ในความดูแลของเธอ ตามที่ลูกเลือก ผมตามใจลูก  แต่จะยังคง คอยดูแลลูกอยู่ตลอด  ไม่ทิ้งไปไหน ยังคงรับผิดชอบชีวิตของลูกเหมือนเดิม

ต่อไป ผมจะพยายาม หลบหน้าเธอ เพื่อที่เธอจะได้ "สบายใจ" กับชีวิตใหม่

ขอโทษอีกครั้ง กับเวลาที่ผ่านมา กับเหตุการณ์ต่างๆ ที่ทำให้เธอรู้สึกไม่ดี

ผมเองก็จะเริ่มต้นชีวิตใหม่เสียที  จะปลดปล่อยตัวเอง จากชีวิตที่ ติดกับ  ต้องตัดใจจากเธอให้ได้ และเริ่มต้นใหม่

ไม่เคยเสียใจ  ที่ได้รักเธอ...