.....ผมไม่ลงในเนื้อหาสาระว่ามาตราไหนเป็นอย่างไรบ้างนะครับ เพราะทุกท่านที่ได้อ่านแล้ว คงคิดเห็นไม่เหมือนกัน แต่ความรู้สึกของผมคนเดียวเพียวๆ ไม่ต้องอ้างอิงพวกพ้องหรือสีเสื้อใดๆเลย รู้สึกว่า สิทธิเสรีภาพของผมมันหดหายไป เมื่ออำนาจของประชาชนอย่างผมในการเลือกตัวแทนเข้าไปทำหน้าที่บริหาร ถูกกีดกั้นด้วย คณะโน้น คณะนี้เต็มไปหมด ซึ่งที่มาของไอ้คณะโน้น คณะนี้นั้น ก็มาจากการเลือกเฟ้นของคนไม่กี่คน แต่กลับมามีอำนาจมากกว่าการกลั่นกรองตัดสินใจของคนทั้งประเทศ

    แต่ชั่วโมงนี้วิพากษ์วิจารน์อะไรไม่ได้มาก ผมก็เลยแต่งโคลง ขึ้นมาระบายความรู้สึกแทนนะครับ

โคลงสี่สุภาพ "ฤๅ"

ฤๅสวรรค์ สิ้นไร้ .................ไมตรี
สาปส่งด้วย ฤทธี ................แกร่งกล้า
ให้มารหมู่ อสุรี ..................เหยียบย่ำ คนเอย
ชาติไพร่ ไทยทั่วหล้า ..........ร่ำร้อง ระงม

ฤๅนรก หมกไหม้ ................ครอบงำ
กดข่ม ประชาร่ำ ..................ทั่วแคว้น
กำแหง หมู่มารต่ำ ...............แต้มแต่ง ตำรา
หมายข่มกด มุ่งแม้น ............แย่งยื้อ ครองเมือง

ฤๅประชา จักต้อง .................ยอมทน
เมื่อสิทธิ แห่งตัวตน ..............หมดสิ้น
ธรรมนูญ ซ่อนกล .................สอดใส่ ร้ายมา
นัยซ่อน เล่ห์ปลอกปลิ้น .........แต่งแต้ม เล่ห์กล

ฤๅอักษร ชั่วร้าย ...................เล่มนี้
จากหมู่มาร อสุรี ...................เล่ห์ร้าย
จักควบคุม เมืองนี้ ..................สืบเนื่อง นานไป
กีดกัน ประชาไชร้ ..................อย่าได้ สิทธิตน

---

ส่วนใครที่อยากอ่านร่างรัฐธรรมนูญ 2558 ฉบับนี้ ก็หาโหลดกันเอาในอินเตอร์เน็ตนะครับ ผมคงไม่เอามาลง เพราะเป็นสิ่งที่หากันได้ง่ายๆทั่วไป

นายพระรอง