อาการของคนที่เหนื่อยท้อคล้ายๆว่ารอคนบางคนแต่รอยังไงเขาก้ไม่มีวันกลับมา...ขอเล่าเรื่องราวชีวิตให้ฟังกันหน่อยนะค่ะเพราะไม่รู้ว่าจะไปพูดไประบายให้ใครฟังดีเรากับแฟนคบกันมามันเป็นเวลาแค่เพียงสั้นๆ1ปีที่เราคบกันมาและตัดสินใจเป็นแฟนกันแปลกใจอยู่อย่างหนึ่งว่าตอนเราเจอกันครั้งแรกมันเหมือนมีบางอย่างที่ทำให้เรารู้สึกคุ้นเคยกับเขามากพี่เขาเคยบอกว่ารู้สึกเหมือนกันว่าครั้งแรกก็มีความรู้สึกเหมือนว่าผญ.คนนี้พิเศษกว่าคนอื่น เราสองคนจึงมั่นใจว่าโชคชะตาฟ้าดินคงส่งให้เราสองคนได้มาพบมาเจอกัน พี่เขาเป็นคนน่ารักค่ะมีน้ำใจกับทุกๆคนเสมอต้นเสมอปลายเราสองคนทำงานที่เดียวกันไม่มีวันไหนเลยที่ไม่ได้เจอกัน ฉันคิดตลอดว่านี่มันต้องคือความรักเพราะเราผ่านทุกสิ่งทุกๆอย่างมาด้วยกันไม่ว่าจะเกิดปัญหาอะไรก็ตามที่ทำให้ฉันรู้สึกไม่สบายใจแต่ฉันไม่เคยรู้สึกเหมือนว่าอยู่คนเดียวเลยเขาพร้อมที่จะจับมือฉันก้าวผ่านปัญหาเหล่านั้นมาให้ได้ เดือนพค.ที่ผ่านมาเราตัดสินใจแต่งงานกันเพราะเราสองคนต่างคิดว่าถ้านี่คือความรักเราสองคนจะดูแลกันอย่างนี้จับมือแบบนี้ตลอดไป จนเพื่อนร่วมงานทุกคนต่างตกใจคิดว่าฉันคงท้องก่อนแต่ง แต่พี่เขาบอกกับทุกคนว่าถ้าไม่แต่งวันนี้ก็จะไม่ได้แต่งละ แต่เหมือนโชคชะตาอีกนั่นแหละค่ะฟ้าดินมักเล่นตลกอยู่เสมอหลังจากใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันได้ไม่นานพี่เขาก็จากฉันไป ทั้งๆที่วางแผนกันไว้ว่าเราสองคนจะอยู่ด้วยกันตลอดไป ซื้อบ้าน ซื้อรถ มีลูกด้วยกันซัก 3คน คำพูดทุกๆคำๆสัญญาทุกๆอย่างตอนนี้มันหมดกัน ฉันไม่รู้จะโทษฟ้าโทษดินหรือโทษโชคชะตาเพราะครั้งนึงฉันเคยขอบคุณที่เขาส่งคนที่ดีๆมาให้แต่ตอนนี้ฟ้าก็มาเอาเขากลับคืนไป ฉันอยากบอกว่าฉันเหนื่อยมากไม่ว่าจะที่ทำงานที่บ้านที่ไหนๆฉันก็มักจะคิดถึงแต่เขาคิดถึงลักษณะท่าทางคำพูดทุกๆคำของเขา มันเหมือนฉันหลุดออกมาจากอีกโลกหนึ่งโลกที่เคยสวยงามแต่ตอนนี้หลุดมาโลกที่มืดมองไม่เห็นอะไรเลย อยากจะให้มียาวิเศษที่ล้างความทรงจำได้เพราะยิ่งความทรงจำที่มันสวยงามมากขนาดไหนมันยิ่งทำให้ฉันเจ็บปวดมากเท่านั้น ฉันอยากจะไปตามหาเขาอยากรู้ว่าเขาอยู่ไหนทำอะไรคิดถึงฉันบ้างไหมนี่คือทุกๆวันที่ฉันถามเขาสุดท้ายเสียงที่ตอบกลับมามันเงียบมากและมีแต่เสียงร้องไห้ของฉันที่ดังขึ้นทุกวันๆ ฉันอยากจะให้เขามีความสุขสวดมนต์ให้เขาทุกๆคืนพยายามคิดว่าเกิดแก่เจ็บตายทุกอย่างล้วนมีเกิดมีดับ...แต่สุดท้ายก้คิดถึงเขาหัวใจแทบขาดจริงๆคิดเสมอว่าถ้าเขาอยู่เราคงจะมีความสุขกันมาก
ลองย้อนคิดไปเวลาแค่1ปีเรามีความสุขมีอะไรผ่านเข้ามาเยอะมากขนาดนี้เลยเหรอจนถึงตอนนี้สมองและหัวใจฉันยังไม่หยุดทำงานมันยังคงคิดเรื่องของเราต่อไปเรื่อยๆแม้ว่าจะเจ็บจะปวดแต่มันก็ไม่เคยหยุดพักเลยแม้แต่วินาทีเดียว
**** ฉันควรจะขอบคุณโชคชะตาหรือโทษฟ้าโทษดินที่ส่งคนๆนึงมาให้ฉันรักและรักฉันแต่ไม่ได้ส่งให้เราได้เกิดมาคู่กัน