เราเเอบรักใครคนนึงเเต่ตอนนี้เราก้ย้าย รร เเร้วเเต่ทามไมเราไม่เคยลืมเค้าเรยย เราอยากจะบอกเค้าไปตั้งเเต่วันที่เรายังอยู่ด้วยกัน เเต่เปนเพราะเราเองที่มันยังมีความกล้าไม่พอ  กลัวคำตอบ  กลัวเราจาไม่เหมือนเดิ ม บางมีเราก้อเลือกที่จะเกบความรู้สึกนั้นไว้เพราะ ถ้าบอกไปกลัวเรากับเค้าจาไม่เหมือนเดิม  บางทีมันก้เศร้านะ  เเต่มันก้อมีความสุขเเม้จะเเค่การเเอบมองเค้าอยู่ห่างๆหรือเฉียดกับเค้า  ได้เหนรอยยิ้มเค้า  เเค่นี้เราก้มีความสุขเเร้ววว  เเต่ตอนนี้เราห่างกับเค้าเเร้ววว  เราได้เเต่ส่องเฟสเค้าไปวันๆๆ  นั่งไลค์รูปเค้าเพื่อให้เค้ารู้ว่ามีใครคนนึงที่อยู่ตรงนี้นะ  เเม้เค้าอาจจะไม่เคยเหลียวมามองเราเรยย  เราก้ไม่รู้ว่าเราจามีโอกาศได้เจอเค้าอีกบ้างมั้ยย  เเต่เเค่เพียงเค้าไม่ลืมเราเราก้อพอใจเเร้วล่ะ  มันคงขออะไรไม่ได้มากกว่านั้นเเร้วว  เราก้เปนเพียงเเค่ฝุ่น ที่ปลิวผ่านสายตาเค้าเท่านั้นเเหละะ  เราก้อได้เเต่รักเค้าเเบบเเอบๆนี่เเหละะ  T T   รักเพื่อนนี่เจบเนอะะะ ใครเคยเปนเเบบนี้บ้างหรือเรามันไม่ยอมตัดใจจากเค้าสักที