ผมเป็นกิ๊กกับผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งแฟนเขาก็คือรุ่นเพื่อนรุ่นพี่ที่รู้จัก เราแอบคุยกันทางไลน์ อยู่นาน ครึ่งปี เวลาใด ที่ช่องว่างตรงกลางระหว่างเขา (ทะเลาะกัน) ผมมักจะกลายเป็นคนที่ คอยคุยกับให้เขาสบายใจ เหมือนว่าเรารักกัน ช่วงนั้นผมมีความสุขดีครับ มีวันหนึ่ง เขา มาคุยเรื่อง ความสัมพันธ์ระหว่างเรา

" นี้ แคทว่า เราอย่าคุยกันอย่างนี้เลย อย่าหวานกัน ถ้าเป้ รู้ เป้ จะเสียใจนะ "
" แคท ก็ รู้อยู่แก่ใจ นิ ว่า เป้ ไม่ดีอย่างไร แต่ แคท ก็ว่า เป้ดีที่สุดแล้ว  ยัง ตัดใจได้นะ แคท  "
"แคท เลือกแล้ว เรื่องนี้มัน ก็ เป็นเรื่องของ อนาคต "
" ปุ๊ว่า แล้ว แต่ แคทเลยนะ ทำกับปุ๊แบบนี้ปุ๊ เสียใจนะ "

จากนั้นเราก็ไม่คุยกันอยู่นานหนึ่งเดือน ผมเป็นคนเลือกที่จะ ไม่คุย  พยายามตัดใจ และ ระยะทำใจ จนกระทั่ง เราพบกันอีกครั้งที่ร้านที่เดิมที่เราเจอกันครั้งแรก ผมไปกับกลุ่มเพื่อนและรุ่นพี เขา เจอผม เขาเห็นผม ผมก็ไม่ทักไม่คุยไม่ถามหา เหมือน เธอไม่รู้จักฉัน ฉันไม่รู้จักเธอ ผมนั่ง สั่งคอตเทลดื่มกันที่โต๊ะบาร์ เธอก็เช่นกัน เขา มานั่งข้างโต๊ะผม แล้วมีท่าทีอยากทักอยากคุย ผมก็ทำอย่างคนเฉยชา ไม่มองหน้า ไม่คุย พยายามตัดใจ รุ่นพี่ทักแคท

"เฮ้ย แคท ไอ้เป้  มันรู้เปล่ามากินที่นี้ "
" ไม่ได้คุยกัน "
"เป็นแฟนกันภาษาอะไรวะไม่คุยกันเฮ่อ"

ก็อย่างเช่นเคย ทะเลาะกันเมื่อ ไร ผมต้องไป แทรกตรงกลางระหว่างเขา แต่ รอบนี้ ผม " ปฏิเสธ  " ผมเห็นท่าทีแคทสั่ง คอตเทลอย่างหนัก ดื่มมากกว่าผมเสียอีก จนหัวฟุ้บโต๊ะ พี่ศัก พูดว่า

"แคท ให้ เป้ มารับไหม "
"ไม่ต้องเอามันมาเลย" (ท่าทางอารมณ์เสียเสียงดัง)
"อยู่แบบนี้ไม่ได้นะแคท "

พี่ศัก ก็ได้ โทรหาพี่เป้ ให้มารับ

"แฟนเอ็งเมาหนักแล้วมารับมันดิที่ร้าน *** "

ไม่นาน พี่เป้ ก็มารับ แคท  พี่ศักชวน พี่เป้มาดื่ม

เดี๋ยวจะมาต่อพรุ่งนี้ ครับ พรุ่งนี้มีเรียน ขอ อนุญาต นอนก่อนนะครับ