เป็นครับ...
สำหรับผมประเมินตัวเองได้ และทุกอย่างที่ คห. ต่างๆแนะนำก็ทำหมดแล้ว แต่ก็ยังมีการขาดระเบียบเหมือนเดิม ผมว่ามันเป็นนิสัยแบบหยั่งลึกไปแล้วครับมันแก้ไม่ง่าย จนกว่าจะเห็นโลงศพจึงจะตั้งใจ ของผมมีดังนี้
1. ไม่อ่านหนังสือเรียน /สอบ : เกรด มัธยมห่วย ไม่ถึง 2  สุดท้ายรู้ว่าการศึกษาคือทางรอดเดียวก็เข็นอ่านจน Ent. ติด วิศวะ ม. รัฐแถวบางเขน
2. ไม่เรียน ไม่อ่าน : โดนไทร์ อันนี้แก้ไขไม่ทัน
3. Ent ใหม่ : ติด วิศวะ ม.รัฐแถวรังสิต ไม่อ่านอีก จนเห็นโลงศพ พยายามจน 5 ปีจบ
4. ปัจจุบันมีการงานที่มั่นคงแบบหลอกๆ (เคยผ่านการโดนเล่นงานตกงานมาแล้ว) : รู้สภาพความลำบาก อยากทำธุรกิจเอง คิดว่า Idae เจ๋งที่คิดไว้หลายอัน ก็เหมือนเดิมไม่ลงมือทำซะที ทั้งทีมีบทเรียนมาแล้ว เหมือนติดใน Comfort โซน
    ผมตั้งสมมุติฐานที่มีนิสัยอย่างนี้ว่า
ตอนเล็กๆ ที่ยังคิดเองไม่ได้ไม่ได้ถูกปลูกฝังอย่างจริงจังให้มีวินัย ( สำหรับผมตอนเด็กฐานะไม่ดีต้องช่วยทางบ้านค้าขายหลังเลิกเรียนจนดึก การบ้านไม่ค่อยทำ ลอกเพื่อน ผปค.ก็ค้าขายไม่มีเวลาสอน แต่ผมไม่ได้โทษพ่อแม่นะครับนี่คือการวิเคราะห์ ปัจจุบันก็ดูแลท่านตามอัตภาพ)

ทางแก้ผมสังเกตว่าถ้ามีเพื่อนช่วยดึง หรือมีบทสรุปให้ผมจะทำสำเร็จ
1. เรียน วิศวะ ครั้งที่ 2 อยู่หอมีคนคอยช่วยดึงให้อ่าน มีติว เทียบกับครั้งแรก ไป กลับ ไม่อ่านเหมือนเดิมตอน ม.ปลาย
2. ถ้ามีเพื่อนมาร่วมหุ้น เคยทำธุรกิจเล็กๆ แต่ถ้าคนเดียวก็ไม่ทำซะที
3. เคยแข่งลด นน. เค้ากำหนดเป้าไว้ ถ้าทำได้ ได้รางวัลก็ทำได้
สรุป
ผมคิดว่า ต้องมีคนช่วยเรา กับมีบทสรุปให้เรา ถ้าให้เดินไปเองทำไม่ได้จริงๆ แต่ทุกวันนี้พยายามสอนลูกไม่ให้เป้นเหมือนตัวเราครับ