...อาทิตย์อับแสง...

กระทู้สนทนา

อาทิตย์ล้าลาลับเจ้าอับแสง
เหงาจำแลงแฝงเฉียบเงียบมาหา
เคยภิรมย์ชมชื่นรื่นอุรา
กลับเลือนลาจางร้างห่างจากไป

ใจรักจริงคำมั่นมิผันเปลี่ยน
ยังวนเวียนครวญหาคราหวั่นไหว
ผูกสัมพันธ์มั่นรักสลักใจ
ร้าวดวงใจเมื่อไกลห่าง อ้างว้างรอ

เคยคู่เคียงเพียงชมภิรมย์รัก
ฝังสลักตรึงติดทรวงมิลวงหนอ
ยามนี้ไกลเหงาเก็บเจ็บเกินพอ
ระยะย่อทางไหนได้ใกล้กัน

รักเอยเคยเคียงกันวันฟ้าใส
ร้อยสายใยผูกใจให้ไม่แปรผัน
เคยชมชื่น ทิวาหวานผ่านคืนวัน
งามแสงนั้น..ปลุกใจปลอบมอบเคียงครอง

ดำรงค์รักภักดิ์หมั่นมิผันผวน
ใจรัญจวญครวญซึ้งถึงเราสอง
ขอคืนวันกลับมาพรอดกอดตระกอง
ที่ร่ำร้องร้าวราน...ให้ผ่านไป...

อาทิตย์ลับแรงล้า            หม่นมัว
เหงาลึกใจหวาดกลัว        เอ่ยอ้าง
รอคอยดั่งมืดสลัว            สิ้นแล้ว
      ....แสงลับจับจิตคว้าง        รักร้างเฝ้ารอ

รอรุ่งแจ้งส่องฟ้า             วันใหม่
แสงส่องส่งดวงใจ            ตื่นฟื้น
อาทิตย์รุ่งสดใส             เริ่มต้น
รักกลับลบรอยชื้น             เช็ดช้ำน้ำตา

             " เพ็ญพิชญา ".