ผมกับแฟนพูดกันว่าปีหน้าเรียนจบเราจะให้ผู้ใหญ่ผูกข้อไม้ข้อมือเพราะคบกันมาก็9ปีแล้ว  เธอสารภาพออกมาเองว่า  เค้าเคยนอนกับคนอื่น พอผมได้ยินผมเสียใจมาก เค้าคงไม่ยากปิดบัง เพราะเค้าคงจะรู้สึกผิดมากๆ
ผมเลยถามเค้าไปว่า ทำกับผมแบบนี้ได้ยังไง เธอสารภาพมาหมดเลยว่า เรื่องนี้ผ่านมาได้3เดือน เธอแอบไปเที่ยวกับเพื่อนแล้วไปค้างที่อื่น เพราะตอนนั้นผมยุอีกที่นึ่งไม่ได้คุยไม่ได้ติดต่อกัน แล้วก็บอกว่า เธอไปนอนกับคนอื่นมา(ซึ่งเป็นเพื่อนของเธอ) คือเธอสารภาพมาทุกอย่าง มันบีบหัวใจผมมากๆเพราะผู้หญิงคนนี้ไม่เคยนอกใจผมเลยสักครั้งเดียว เธอทำดีกับผมมาตลอด ที่บ้านผมก็ชอบเธอ เธอเป็นคนขยัน เป็นผู้หญิงที่ดีมากคนนึง เธอบอกว่า เธอรู้ตัวว่ามันผิด ว่าไม่ถูก ทุกวันนี้ตั้งแต่ที่เธอทำพลาดไป วันนั้น เธอพยายามทำทุกอย่างให้มันดี มันเป็นอารมย์ชั่ววูบนึง เธอบอกว่าเธอรักผมมาก เธอไม่อยากเสียผมไปเธอพยายามจะลืมมัน แต่ผมคงลืมไม่ได้หรอกครับ ผมยอมรับไม่ได้ ผมเสียใจมากๆ ร้องไห้ตลอด ทั้งที่ผมไม่เคยร้องไห้เลยกับผู้หญิง แต่ทำไมผมถึงไม่รู้สึกโกรธเธอ ไม่เกลียดเธอ เธอพูดกับผมว่า..ขอโทดมันเป็นครั้งเดียวที่เลวร้ายที่สุด เธอบอกว่า อย่าทิ้งเธอได้มั้ย ให้โอกาสเธอได้มั้ย ผมควรจะทำไงดี ผมไปไม่ถูกเลย เรื่องให้ผู้ใหญ่ไปขอ เรื่องที่จะหมั่นกันมันหายจากความคิดไปเลย ความผิดครั้งเดียวที่ผมเสียใจมากๆ ความรู้สึกทุกอย่างมันคงไม่เหมือนเดิม
ผมอยากจะให้อภัยเธอแต่ผมก็หาเหตุผลไม่ได้ เป็นคุณจะให้โอกาส มั้ย คุณจะทำยังไง