คือที่ทำงานเรามันออกแนวกึ่งๆ สมาคมค่ะ เรื่องมีอยู่ว่า...
ประมาณสี่ห้าเดือนที่ผ่านมา มีอาจารย์มหาวิทยาลัยท่านหนึ่ง ขอเรียกว่า Mr.M (นามสมมติ) นะคะ ชอบโทรเข้ามาที่เบอร์ของออฟฟิศประจำค่ะ ขอสายบอสตลอด พอเราบอกไม่อยู่ Mr.M ก็จะไล่ขอสายคนนั้น คนนี้ ทั้งออฟฟิศ ถ้าคนไหนอยู่เราก็โอนสายไป ให้คุยกันเอง ซึ่งบางทีเราก็บอก Mr.M ไปนะว่าทั้งออฟฟิศไม่มีใครอยู่ เราอยู่ออฟฟิศคนเดียว (ช่วงนั้นเจ้านายไป ตปท. กันหมด) Mr.M ยังมาขอสายบอสอีก เอิ่ม...--'
แล้ว Mr.M ฮีไม่ได้นานๆ โทรมาครั้งนึงนะคะ ฮีกระหน่ำโทรมาก 'พีคสุดก็โทรมาทุกวัน วันละ 2 ครั้ง'
บางทีก็คิดนะ ว่าที่มหาลัย Mr.M เขาไม่มีคนคุยด้วยหรือไง หรือไม่มีคาบสอนนักศึกษาเหรอ ถึงได้โทรมาที่ออฟฟิศได้ทุกวี่ ทุกวันอย่างนี้
ลองดูตัวอย่างการสนทนาสั้นๆ ที่ จขกท. ต้องเจอเกือบทุกวันแล้วกันนะคะ (คุยเป็นภาษาอังกฤษกันค่ะ แต่ขอเขียนเป็นไทยแล้วกันนะคะ)
ตัวอย่างที่ 1
Mr.M: สวัสดีครับ นี่ Mr.M จากม.xxx ฉันขอคุยกับ Mr.E(บอสเรา)
จขกท.: Mr.E ไม่อยู่ค่ะ
Mr.M: อ้อ...แล้วเขาจะเข้าออฟฟิศกี่โมง
จขกท.: ไม่ทราบค่ะ บางทีก็ไม่เข้าค่ะ
Mr.M: อืม...งั้นฉันขอคุยกับ Mr.R (เจ้านายอีกคนนึง) หน่อย
จขกท.: ได้ค่ะ คอยสักครู่นะคะ
(กรณีที่ Mr.R หรือคนที่ฮีต้องการคุย อยู่ที่ออฟฟิศ ก็ค่อยโอเคหน่อย Mr.R ก็รับกรรมต่อ เอ๊ย! รับสายต่อจากเราไป)
ตัวอย่างที่ 2
Mr.M: สวัสดีครับ นี่ Mr.M จากม.xxx ฉันขอคุยกับ Mr.E หน่อย
จขกท.: Mr.E ไม่อยู่ค่ะ มีอะไรจะฝากไหว้ไหมคะ
Mr.M: ไม่เป็นไร ฉันมีเบอร์มือถือเขาอยู่ เดี๋ยวฉันโทรหาเขาเอง
แล้วก็วางสายไป...
(เอิ่ม...ถ้าถึงขนาดมีเบอร์มือถือ จะโทรเข้าออฟฟิศทุกวันเพื่อ????? โทรคุยกันเองดีกว่าไหม)
ตัวอย่างที่ 3 อันนี้พีคสุด
Mr.M: สวัสดีครับ นี่ Mr.M จากม.xxx ฉันขอคุยกับ Mr.E หน่อย
จขกท.: Mr.E ไม่อยู่ค่ะ ไปตปท. ตอนนี้ที่ออฟฟิศมีแค่ฉันอยู่คนเดียว
Mr.M: อ๋อ... I see... งั้นฉันขอคุยกับMr.R หน่อยได้ไหม
จขกท.: เอ่อ...ขอโทษนะคะ ที่ออฟฟิตไม่มีใครอยู่มีแค่ฉันอยู่คนเดียวค่ะ --'
Mr.M: อ๋อ...อืม...งั้นฉันขอคุยกับMr.N(เจ้านายอีกคน ที่อยู่อีกออฟฟิศนึง) แล้วกัน เขาอยู่ไหม
จขกท.: ขอโทษนะคะ เมื่อกี้ฉันบอกว่าไม่มีใครอยู่บริษัท เขาไป ตปท.กันหมด Do you understand? (น้ำเสียงแข็งขึ้นมานิดนึง เริ่มเซ็งขั้นสุด)
Mr.M: อ๋อ...โอเคๆ ขอบคุณมาก
แล้วก็วางสายไป....
คือแบบตอนนี้ทุกคนที่ออฟฟิศเอือม Mr.M กันมาก
มีอยู่ครั้งนึง Mr.M โทรเข้ามือถือ Mr.R
Mr.R งงมากว่าเขาไปเอาเบอร์มาจากไหน เราก็บอกไปว่าเขาอาจจะได้มาจากนามบัตรMr.Rหรือเปล่า
เวลามีโทรศัพท์เข้ามาทีแทบจะมองหน้ากันก่อนเลยว่าจะใช่ Mr.M โทรมาไหม บอกตรงๆ ว่าประสาทจะกิน ไม่รู้Mr.R เขาไม่เบื่อบ้างหรือไง โทรมาก็เจอแต่ประโยคเดิมๆ
ไอ้ครั้นเราจะตะโกนใส่โทรศัพท์ว่า "เมื่อไหร่ -ึงจะเลิกโทรมาออฟฟิศ -ูสักที -ึงรู้ไหมว่า พวก -ูรำคาญ" ก็ใช่ที่
ใครมีวิธีที่แบบสุภาพๆ ที่จะบอก Mr.M ว่าการกระทำของเขาสร้างความเบื่อหน่ายให้กับออฟฟิศเราบ้างคะ ขอแบบละมุนละม่อมหน่อยนะคะ
ขอความกรุณาด้วยค่ะ ทุกวันนี้เราหลอนเสียงโทรศัพท์มาก
เพื่อนๆ มีวิธีกำจัดแฟนคลับของออฟฟิศ แบบละมุนละม่อมบ้างคะ
ประมาณสี่ห้าเดือนที่ผ่านมา มีอาจารย์มหาวิทยาลัยท่านหนึ่ง ขอเรียกว่า Mr.M (นามสมมติ) นะคะ ชอบโทรเข้ามาที่เบอร์ของออฟฟิศประจำค่ะ ขอสายบอสตลอด พอเราบอกไม่อยู่ Mr.M ก็จะไล่ขอสายคนนั้น คนนี้ ทั้งออฟฟิศ ถ้าคนไหนอยู่เราก็โอนสายไป ให้คุยกันเอง ซึ่งบางทีเราก็บอก Mr.M ไปนะว่าทั้งออฟฟิศไม่มีใครอยู่ เราอยู่ออฟฟิศคนเดียว (ช่วงนั้นเจ้านายไป ตปท. กันหมด) Mr.M ยังมาขอสายบอสอีก เอิ่ม...--'
แล้ว Mr.M ฮีไม่ได้นานๆ โทรมาครั้งนึงนะคะ ฮีกระหน่ำโทรมาก 'พีคสุดก็โทรมาทุกวัน วันละ 2 ครั้ง'
บางทีก็คิดนะ ว่าที่มหาลัย Mr.M เขาไม่มีคนคุยด้วยหรือไง หรือไม่มีคาบสอนนักศึกษาเหรอ ถึงได้โทรมาที่ออฟฟิศได้ทุกวี่ ทุกวันอย่างนี้
ลองดูตัวอย่างการสนทนาสั้นๆ ที่ จขกท. ต้องเจอเกือบทุกวันแล้วกันนะคะ (คุยเป็นภาษาอังกฤษกันค่ะ แต่ขอเขียนเป็นไทยแล้วกันนะคะ)
ตัวอย่างที่ 1
Mr.M: สวัสดีครับ นี่ Mr.M จากม.xxx ฉันขอคุยกับ Mr.E(บอสเรา)
จขกท.: Mr.E ไม่อยู่ค่ะ
Mr.M: อ้อ...แล้วเขาจะเข้าออฟฟิศกี่โมง
จขกท.: ไม่ทราบค่ะ บางทีก็ไม่เข้าค่ะ
Mr.M: อืม...งั้นฉันขอคุยกับ Mr.R (เจ้านายอีกคนนึง) หน่อย
จขกท.: ได้ค่ะ คอยสักครู่นะคะ
(กรณีที่ Mr.R หรือคนที่ฮีต้องการคุย อยู่ที่ออฟฟิศ ก็ค่อยโอเคหน่อย Mr.R ก็รับกรรมต่อ เอ๊ย! รับสายต่อจากเราไป)
ตัวอย่างที่ 2
Mr.M: สวัสดีครับ นี่ Mr.M จากม.xxx ฉันขอคุยกับ Mr.E หน่อย
จขกท.: Mr.E ไม่อยู่ค่ะ มีอะไรจะฝากไหว้ไหมคะ
Mr.M: ไม่เป็นไร ฉันมีเบอร์มือถือเขาอยู่ เดี๋ยวฉันโทรหาเขาเอง
แล้วก็วางสายไป...
(เอิ่ม...ถ้าถึงขนาดมีเบอร์มือถือ จะโทรเข้าออฟฟิศทุกวันเพื่อ????? โทรคุยกันเองดีกว่าไหม)
ตัวอย่างที่ 3 อันนี้พีคสุด
Mr.M: สวัสดีครับ นี่ Mr.M จากม.xxx ฉันขอคุยกับ Mr.E หน่อย
จขกท.: Mr.E ไม่อยู่ค่ะ ไปตปท. ตอนนี้ที่ออฟฟิศมีแค่ฉันอยู่คนเดียว
Mr.M: อ๋อ... I see... งั้นฉันขอคุยกับMr.R หน่อยได้ไหม
จขกท.: เอ่อ...ขอโทษนะคะ ที่ออฟฟิตไม่มีใครอยู่มีแค่ฉันอยู่คนเดียวค่ะ --'
Mr.M: อ๋อ...อืม...งั้นฉันขอคุยกับMr.N(เจ้านายอีกคน ที่อยู่อีกออฟฟิศนึง) แล้วกัน เขาอยู่ไหม
จขกท.: ขอโทษนะคะ เมื่อกี้ฉันบอกว่าไม่มีใครอยู่บริษัท เขาไป ตปท.กันหมด Do you understand? (น้ำเสียงแข็งขึ้นมานิดนึง เริ่มเซ็งขั้นสุด)
Mr.M: อ๋อ...โอเคๆ ขอบคุณมาก
แล้วก็วางสายไป....
คือแบบตอนนี้ทุกคนที่ออฟฟิศเอือม Mr.M กันมาก
มีอยู่ครั้งนึง Mr.M โทรเข้ามือถือ Mr.R
Mr.R งงมากว่าเขาไปเอาเบอร์มาจากไหน เราก็บอกไปว่าเขาอาจจะได้มาจากนามบัตรMr.Rหรือเปล่า
เวลามีโทรศัพท์เข้ามาทีแทบจะมองหน้ากันก่อนเลยว่าจะใช่ Mr.M โทรมาไหม บอกตรงๆ ว่าประสาทจะกิน ไม่รู้Mr.R เขาไม่เบื่อบ้างหรือไง โทรมาก็เจอแต่ประโยคเดิมๆ
ไอ้ครั้นเราจะตะโกนใส่โทรศัพท์ว่า "เมื่อไหร่ -ึงจะเลิกโทรมาออฟฟิศ -ูสักที -ึงรู้ไหมว่า พวก -ูรำคาญ" ก็ใช่ที่
ใครมีวิธีที่แบบสุภาพๆ ที่จะบอก Mr.M ว่าการกระทำของเขาสร้างความเบื่อหน่ายให้กับออฟฟิศเราบ้างคะ ขอแบบละมุนละม่อมหน่อยนะคะ
ขอความกรุณาด้วยค่ะ ทุกวันนี้เราหลอนเสียงโทรศัพท์มาก