ปกติเป็นคนไม่เขียนกระทู้ชอบเป็นคนอ่านอย่างเดียวก่อนอื่นต้องออกตัวก่อนว่าเราเป็นคนที่ใช้ชีวิตเมืองนอกมาตั้งแต่อายุ15 ตอนนี้อยู่ที่นี่มา12 ปีแล้ว ค่อนข้างที่จะชินกับชีวิตเมืองนอก เป็นลูกคนเดียวเรามีรถมีบ้านที่เพิ่งซื้อได้ 6 เดือนที่อังกฤษตอนนี้ได้สัญชาติอังกฤษแล้ว ชีวิตการเรียนจบไปแล้ว ปริญญาโทสาขา IT management แต่ไม่ได้ทำงานสายคอม เคยทำบริษัติแห่งนึงทำเกี่ยวกับ การตลาดออนไล นั่งคอมปวดตาปวดหลัง ตอนนี้เลยมาทำเสริฟมีความสุขแต่ไม่ตรงกับสายงานที่ทำ

เรามีแฟนกำลังจะแต่งงานอีก6 เดือนเจอกันที่นี่เป็นนักเรียน ตอนนี้กลับไปทำงานที่ไทย ได้เงินเดือน เกือบ6 หมื่น จบปริญญาโท หน้าที่การงานมั่นคง ครอบครัวดีอบอุ่น

เรื่องมันมีอยู่ว่า พ่อแม่เราอยู่ที่อังกฤษพ่อแม่ฝ่ายหญิงอยู่ไทย แฟนอยากอยู่ไทยเพราะหน้าที่การงานมั่นคงไม่อยากมาอังกฤษเพราะเสียดายสิ่งที่เรียนมาและเสียดายงานที่ทำ ส่วนตัวเราอยากอยู่อังกฤษเพราะชินกับสภาพแวดล้อม อากาศ คุณภาพชีวิตที่ดี และหน้าที่การงานความรับผิดชอบที่เราหาเลี้ยงตัวเองได้ แม้ว่าจะเป็นแค่เด็กเสริฟ แต่อนาคตมีสิทธิเติบโต เก็บเงินได้ ผ่อนบ้านเอง มีเงินเหลือเก็บ แถมถ้ามีลูกมีสิทธิขอสัญชาติอังกฤษถ้าเกิดที่นี่ ตอนนี้มีแพลนจะกลับไทย แต่กลับไปยังไม่มีงาน บ้านก็ต้องให้พ่อกับแม่ผ่อนให้ ถ้าจะเอาแฟนมาก็ไม่อยากทำลายชีวิตหน้าที่การงานอาชีพที่แฟนเรียนมาเงินเดือนก็สูง ตอนนี้เหมือนเป็นทางเดินชีวิตที่ไม่อยาก ทำลายชีวิตแฟน และทำลายชีวิตตัวเอง แฟนไม่อยากให้แยกกันอยู่ ถ้าเรากลับไทยเราก็เป็นห่วงพ่อกับแม่ โอกาสของชีวิตที่เราจะได้เลื่อนตำแหน่ง ในร้านอาหาร ถ้าเอาแฟนมาก็ทำลายโอกาสอนาคตแฟนที่จะก้าวหน้า ......ตอนนี้ตกลงกันแล้วว่าเราจะกลับไทยไปแต่งงาน แต่ลึกๆยังรู้สึกไม่อยากกลับถ้ากลับไปแต่งแล้วเอาแฟนมาก็รู้สึกว่าเราเห็นแก่ตัว หรือถ้าไปใช้ชีวิตที่เมืองไทยก็เป็นห่วงพ่อแม่  ตอนนี้เครียดมากแต่ก็ปลงได้ในระดับหนึ่ง......แฟนไม่อยากมา เราก็ไม่อยากไป ทำไงดีครับ