บางทีก็รุ้สึกว่าโชคชะตาช่างไม่เข้าข้างเลย
แค่อยากมีรักดีๆ คนรักที่รักเราคนเดียว จริงใจ ซื่อสัตย์ ดูแล
บางทีก็งง รักแฟนเก่ามาก ดูแลจริงใจเปิดเผยทุกอย่าง ซื่อสัตย์ กลับกลายเป็นคนน่าเบื่อไม่มีอะไรน่าค้นหา
พอมีคนใหม่ที่ได้ใกล้ชิดหวั่นไหว ของใหม่ ตื่นเต้นกว่า น่าค้นหากว่า ก็ไปง่ายๆ เหมือนความผูกพักความรักระหว่างเราไม่เคยเกิดขึ้น

กลับมานั่งคิดๆๆเช็คความรุ้สึก เราคอยดูแลรักจริงๆ แต่เป็นเธอที่แทบไม่เคยจะดูแลให้ความรักกันเลย
ที่ผ่านมาคงไม่ใช่ความรัก มันคงเป็นความเหงา
เราก้อทำทุกอย่างดีที่สุดและเราก้อเชื่อว่าเราก้อเป็นผญที่ดีและมีค่าพอคนนึง
บางทีเราอาจจะศีลไม่เสมอกัน สุดท้ายจึงต้องลงเอยด้วยการเลิกราเพื่อให้เราได้เจอคนที่ดีกว่าที่จะไม่ทำให้เราต้องเสียน้ำน้อยใจตลอดเวลา
เพราะโชคชะตาคงจะเหวี่ยงคนที่ไม่ใช่ คนที่ไม่จริงใจไม่รักจริงมาให้เราได้เรียนรุ้ความเจ็บปวดก่อน
จากนั้นคงจะเหวี่ยงให้เราได้เจอคนที่รักเราจริงๆ