ก็ไม่ค่อยมั่นใจสักเท่าไหร่กับการตัดสินใจครั้งนี้นะคะ แต่คือ1เดือนที่ผ่านมา จขกท รู้สึกแย่มาก อยากร้องไห้ตลอดเวลา ไม่มีสมาธิที่จะเรียนหนังสือ ไม่อยากทำอะไรเลย อยากนอนทั้งวัน เริ่มเหมือนคนขี้เกียจ รู้สึกว่าเราไร้ค่า ไม่มีใครต้องการเราเลยแม้แต่พ่อแม่ก็ตาม จนบางครั้งก็หยิบไทเลนอลมากินทั้งๆที่ไม่ปวดหัว หรือแม้แต่การนั่งกรีดแขนตัวเอง ปกติคนเราเวลาโดนมีดบาดจะรู้สึกเจ็บใช่มั้ยคะ แต่ตอนนั้นที่ทำลงไปเราไม่รู้สึกเจ็บที่แขนเลยนะ แต่รู้สึกปวดที่ใจมากกว่า ปกติ จขกท เป็นคนที่เก็บตัวเงียบตั้งแต่ป.3 พ่อแม่รักน้องๆมากกว่า ตอนนี้เราอยู่ ม.6 สายวิทย์ พ่อแม่บังคับ ต้องสารภาพก่อน ว่าเราเคยคิดสั้นมาแล้ว 3 ครั้ง แต่ไม่ตาย และก็ไม่เคยเข้าพบจิตแพทย์ด้วย แม้ว่าจะมีครั้งนึงที่เรากินไทเลนอลไป5แผง ที่แผงละ10เม็ดอ่าค่ะ วันนั้นก็โดนล้างท้องกันตามระเบียบ  พักหลังมานี้มีแต่คนแนะนำให้พบจิตแพทย์ค่ะ เขาบอกว่าสารเคมีในสมองเราไม่ค่อยปกติ ต้องไปพบแพทย์เพื่อรับยา แต่เราก้ยังเป็นแค่เด็กม.6 ถ้าจะไปพบแพทย์เองคนเดียวมันก็รู้สึกยังไงๆพิกล แล้วค่านิยมของคนไทยที่ชอบมองคนที่เข้าพบจิตแพทย์ว่าบ้าอีกล่ะ ถ้าเจอคนรู้จักที่นั่น ถ้าพ่อแม่รู้เขาคงด่าเราอีก บ้านเราอยู่แถวพุทธมณฑลสาย 4 ซอยข้างสมใจอีกไกลโขค่ะ แต่ไปเรียนที่สาย 3 อยากทราบว่าควรไปพบจิตแพทย์จริงๆมั้ย ถ้าไปจะต้องไปที่ไหน เสียค่าใช้จ่ายประมาณเท่าไหร่ แล้วจะมีผลต่อการสอบเข้ามหาลัยของ จขกท.มั้ยคะ
### ตอนนี้จขกท.รู้สึกแย่มาก สอบตก แข่งแพ้ ทะเลาะกะที่บ้าน มีปัญหากับเพื่อน ละอีกสารพัดที่เรื่องราว ####
รบกวนขอความคิดเห็นด้วยค่ะ