หลายคนอาจจะรู้สึกอยู่บ้างว่า ผลงานในช่วงหลังๆ ของ Pixar นั้นไม่ค่อยจะเปรี้ยงปร้างในด้านคำชมสักเท่าใดนัก แต่เมื่อได้ชมแอนิเมชั่นเรื่องนี้จบลง ใจผมมันบอกว่า Pixar กลับมาแล้ว กับการสร้างสรรค์ทั้งด้านเนื้อหา ภาพ และเสียงที่สมบูรณ์ในทุกองค์ประกอบจนต้องยกนิ้วให้ เพราะมันคือเรื่องราวของคนทุกคนบนโลกนี้ ที่เราต้องผ่านวัยทารก วัยเด็ก วัยรุ่น จนมาถึงวัยผู้ใหญ่ เราเติบโตมาพร้อมๆ กัน ทั้งพัฒนาการทางด้านร่างกาย

และพัฒนาการทางด้านอารมณ์

ทุกอย่างมันเริ่มต้นขึ้นมาตั้งแต่ไรลีย์ยังเป็นเด็กน้อย อารมณ์ของเธอยังไม่ค่อยซับซ้อน จนเธอเริ่มเข้าเรียน อารมณ์ของเธอก็เริ่มซับซ้อนขึ้น หนังแยกแยะให้เราได้รู้จักตัวอารมณ์ที่อยู่ในข้างในของไรลีย์ทั้งห้า ที่มี Joy (ลั้ลลา), Sadness (เศร้าซึม), Anger (ฉุนเฉียว), Fear (กลั๊วกลัว) และ Disgust (หยะแหยง) ซึ่งทั้งหมดจะคอยผลัดกันมาทำหน้าที่ควบคุมอารมณ์ของไรลีย์ในแต่ละขณะเวลา


จินตนาการที่บรรเจิด การดำเนินเรื่องไหลลื่น ผสานเข้ากับเรื่องราวที่มนุษย์ทุกผู้ต้องเคยผ่าน เหตุการณ์ในวัยเด็ก ความเจ็บปวดและความสุขในวัยเยาว์ ที่คละเคล้ากันเป็นประสบการณ์และความทรงจำ หล่อหลอมจนกลายเป็นเราในปัจจุบัน

ทุกอย่างในหนังจึงพร้อมจะทำให้เชื่อได้อย่างไร้เงื่อนไขแม้ว่านั่นจะเป็นเพียงภาพเคลื่อนที่สร้างขึ้นจากคอมพิวเตอร์ ใส่สีสันและเรื่องราวมันออกจะแฟนตาซี แอนิเมชั่นที่สุดมหัศจรรย์จากพิกซาร์เรื่องนี้ นอกจากจะแยบยลในการเล่าเรื่องไม่พอ ยังได้ให้แง่คิดกับเรา สอนเราโดยไม่ยัดเยียดอีกต่างหาก นับว่าบทดีเยี่ยมจนน่าจะเป็นตัวเก็งคว้าออสการ์แอนิเมชั่นปีนี้อย่างไม่ต้องสงสัยเลยล่ะครับ

Inside Out มหัศจรรย์อารมณ์อลเวง | http://bit.ly/1Mjnfxy