เปนกระทู้แรกนะผิดพลาดขออภัย🙏
เริ่ม
  .แฟนเรา นามสมมุติ=2
   พี่สาวของ2  นามสมมุติ=1
และแฟนของพี่1 นามสมมุติ=ก.

เรากับ2คบกันมา4ปีแล้ว ตอนเรียนเราไปอาศัยอยุ่ที่บ้าน2ทางครอบครัวเราอนุญาตินะเพราะไม่ได้อยุ่กันลำพังมียายของ2อยุ่ที่บ้านนั้นด้วย ด้วยความที่2โตกว่าเรา2ปีพอ2เรียนจบก้ไปทำงาน ตจว. ฝากบ้านและยายให้เราดูแล เราก้โอเคเพราะเราอาศัยบ้านเขาอยุ่ไม่ต้องเสียค่าเช่าหอเรื่องแค่นี้เราทำได้อยุ่แล้ว จนวันนึงพี่1และไอ้ก. มาค้างที่บ้านนี้ ซึ่งเปนปกติของบ้านนี้ที่จะมีคนในครอบครัว ญาติของ2มาเยี่ยมยายและค้างคืน เราก้สนิทและเคารพพี่ๆของ2อยุ่แล้วด้วยความที่เราเด็กกว่าและอาศัยบ้านเขาอยุ่ คืนเกิดเรื่อง2ไปทำงาน ตจว.และห้องนอนเปนห้องใหญ่ไม่มีเตียงเปนห้องโล่งๆมีทีวี เวลานอนก้ปูผ้าแล้วก้นอนกับพื้น (อยากให้เพื่อนๆนึกภาพตามเรานะ) ลำดับการนอนคือ พี่1 ไอ้ก. เรา ซึ่งเรานอนชิดผนังอีกฝั่งนึง เพราะมันก้ไม่ดีถ้าเราไปนอนใกล้ไอ้ก. มากเกินไป จนเวลาประมานตี3 กว่าๆ เรารุ้สึกว่ามีคนจะล่วงกางเกงเราจากด้านหลัง เราก้เอื้อมไปกดมือถือ เพื่อให้มันรุ้ว่าเราอ้ะตื่นแล้ว แต่มันยังไม่หยุดนะ เหมือนจะพยามอีกทีนี้เราก้พลิกตัวเอาให้ชัวๆแบบกะจะเหนหน้าเลย สรุปมันลุกทำเปนเบาแอร์แล้วเดินออกไปนอกห้อง เราก้ใช้มือถือส่องดูว่ามีใครนอนอยุ่บ้าง ผลคือมีแค่พี่1นอนอยุ่ ไม่มีไอ้ก.ค่ะ ตลอดคืนเราก้นอนไม่หลับเลยจนเช้า เราก้โทไปหา2 เล่าเหตุการณ์ให้ฟัง ร้องไห้ด้วยเพราะเรากลัวมาก ไม่เคยเจอแบบนี้ ยิ่งคนที่เราทั้งเคารพ ในฐานะพี่มาทำแบบนี้เรายิ่งกลัว เราก้รีบออกจากบ้านไปมหาลัยช่วงสายๆไอ้ก.โทหาเราแล้วพูดว่า 'เมื่อคืนพี่ทำอะไรเรารึป่าวพี่ละเมอ!!!' เรานี้ช็อคมากพอได้ยินแบบนี้ เราก้ไม่พูดอะไรแล้วก้วางสาย ซักพักพี่1โทมาบอกเราอีกว่า'เมื่อคืนก.มันทำไรมั้ย? แม่พี่ก้เคยโดน!!!' เราก้ช็อคหนักไปอีกแล้วก้ตัดสายไม่พูดอะไร ความรุ้สึกเราตอนนั้นมันเหมือนโดนเหยียบนะ เหมือนจะต้องยอมรับในเหตุการณ์นี้และที่สำคัญที่สุด เราไม่ได้ยินคำว่าขอโทษจากไอ้ก.เลยแม้ซักครั้งเดียว เรายังไม่ได้บอกแม่เพราะรุ้ว่ามันจะเปนเรื่องใหญ่และแม่จะต้องให้เราเลิกกับ2และออกมาจากบ้านนั้นแน่นอน เพราะเรายังรัก2เราก้ทนอยุ่บ้านนั้นต่อแต่พี่1กับไอ้ก.มันไปแล้วนะ  ที่เราทนคือ ทนให้2จัดการรึหาวิธีอะไรมาแก้ปัญหานี้ที่เราไม่ได้ก่อขึ้นมามั้ย เราทนอยุ่อีกเปนปีนะ คือเราเลี่ยงที่จะไม่เจอไอ้ก.เลยนะ พอมันมาบ้านเราก้ออกจากบ้าน แต่พอไอ้ก.มาบ้านก้สังสรรค์กับ2ตามปกติเหมือนไม่มีเรื่องเราเกิดขึ้น สรุป2ไม่ได้ทำอะไรเลย เราเคยทะเลาะกันเรื่องนี้นะ 2พูดออกมาคำนึงว่า'ไม่สงสารคนกลางบ้างหรอ' เราก้อึ้งไปเหมือนกัน อาจจะเปนเพราะคำนี้เราเลยตัดสินใจยุติความสัมพันธ์ของเรากับ2 หลังจากที่เราคบกันมา5ปี เราพยามไม่ติดต่อ2และไม่ให้2ติดต่อเราเพราะเรากลัวว่าเราทั้งสองคนจะเจ็บปวดมากกว่านี้ แต่นานเข้าๆเราก้เริ่มอยากรุ้อยากเหนว่า2เปนยังไงบ้าง เลยแอบเข้าเฟสบุ๊คของ2 ใจเรานี้แทบสลายค่ะ 2คุยกับคนอื่นก่อนที่เราจะแยกกัน คุยกันช่วงที่2ไปทำงาน ตจว. สรุปเราควายมากค่ะ เหมือนเราทิ้งเขาก่อนแต่ไม่เลยค่ะ ถึงตอนนี้เราก้คิดว่าเราโชคดีมากที่ตัดสินใจแบบนั้น อยากเตือนทุกคนที่อ่านกระทู้นี้นะคะ อย่าไว้ใจใครไม่ว่าเราจะสนิทรึเคารพเขามากแค่ไหนเราไม่รุ้เลยว่าในใจเขาคิดอะไรอยุ่ เราโชคดีที่ยังไม่เสียไปและเราโชคดีมากที่เลิกกับคนไม่ซื่อสัตย์ได้ เราไม่เสียดายเวลาเลย5ปีที่ผ่านมา เปนบทเรียนที่ใหญ่มากค่ะ