ขึ้นต้นสักวาสองบาทแรกเหมือนเมื่อวันศุกร์ http://ppantip.com/topic/34023045
แต่ตั้งแต่บาที่สามลงมาแตกต่างกัน วันนี้ยาวหน่อยแต่ซึ้งนะครับ

สักวา มารดาดู เจ้าหนูน้อย          แม่นั้นคอย เลี้ยงดูเจ้า เฝ้าถนอม
เป็นรักจริง ที่ยิ่งใหญ่ ใช่จอมปลอม          แม่นั้นพร้อม ยอมทำได้ แม้ตายแทน
แต่ว่าเรา เอาแต่ใจ ไม่เคยคิด                  แม้ทำผิด แม่ยังรัก และหวงแหน
พระคุณท่าน นั้นหลั่งมา หาขาดแคลน     ใช้ไม่หมด ยากทดแทน แสนเทิดทูน

ตอนตั้งครรภ์ ท่านนั้นเหนื่อย เมื่อยล้านัก  มิได้พัก หนักใช่น้อย พลอยเสียศูนย์
ต้องเหน็ดเหนื่อย เป็นสองเท่า ทวีคูณ      เพียงให้ลูก สุขสมบูรณ์ แม่อุ่นใจ
ตอนแพ้ท้อง ต้องอาเจียน และเวียนหัว    ไม่สุขกาย สบายตัว กลัวไม่ไหว
ต้องฝืนกิน แล้วอ้วกออก สำรอกไป          แม่ทนได้ ไม่เป็นไร ให้ลูกโต

พอเกิดมา เป็นทารก แม่ปกป้อง              เราแง้งง้อง ร้องไห้จ้า น่าโมโห
แม่โอบกอด ยอดอุ่นใจ หายเยโย            ดั่งร่มโพธิ์ โอ้กอดนี้ ที่คุ้มภัย
แม่อาบน้ำ อาบท่าให้ ไม่รังเกียจ             เราอีเดียต เกลียดที่ท่าน อาบน้ำให้
กลับตอบแทน ด้วยการถีบ แม่กลับไป     หาพอไม่ ร้องไห้ใหญ่ ไปทั้งคืน

โตขึ้นมา แม่พาเรา เข้าโรงเรียน             ไม่อยากเปลี่ยน เรียนไม่เอา เราขัดขืน
ถึงเราร้อง แม่ต้องทำ ต้องกล้ำกลืน         จำต้องฝืน เพื่อพื้นฐาน สานปัญญา
รู้ว่าลูก ถูกบังคับ เจ็บจับใจ                     ต้องทำไป เพื่อให้เรา เข้าศึกษา
เราตอบแทน แสนช้ำใจ ให้มารดา           ตะโกนว่า ใส่หน้าแม่ แย่สิ้นดี

เป็นวัยรุ่น เริ่มครุ่นคิด เรื่องแต่งตัว           ตั้งแต่หัว จรดเท้า ต้องเกาหลี
เรื่องแต่งกาย จ่ายไม่อั้น ในทันที            เงินไม่มี ท่านรี่หา มาประเคน
แม่เองยอม แต่งตัวเชย เอาเลยลูก         ใส่เสื้อผ้า ราคาถูก แถวบางเขน
เรากลับว่า มารดาไป ไอ้ลูกเวร               เสื้อเพลนๆ ที่แม่ใส่ ไร้รสนิยม

พอศึกษา มหา’ลัย ไปอยู่หอ                  แม่เฝ้ารอ ลูกโทรมา น่าขื่นขม
ใจของแม่ แค่ได้ยิน ฟินอารมณ์              แค่ฮัลโหล ก็หายตรม สมอุรา
แต่ว่าเรา เอาเวลา โทรหาเพื่อน             กลับแชเชือน ลืมเลือนแม่ แย่จริงหนา
คุยจนดึก ค่อยนึกถึง จึงโทรมา              เผอิญว่า แบตไฟหมด อดคุยกัน

ลูกจบมา น่าภูมิใจ ได้ปริญญา               แม่นั้นคง ได้พึ่งพา ก่อนอาสัญ
เพราะว่าแม่ แก่ชรา ลงทุกวัน                แม่หมายปอง ลูกของฉัน กตัญญู
เงินเดือนแรก กะแจกแม่ แต่หาไม่         กลับเดินไป ขอให้แม่ ซื้อรถหรู
ลูกได้งาน มารดาหวัง ลูกเลี้ยงดู           กลับเป็นแม่ ที่อุ้มชู ดูต่อไป

แม้เวลา มารดาลับ กลับสวรรค์              ยังห่วงลูก ยังผูกพัน กันเงินให้
ทิ้งสมบัติ ทั้งชีวิต คิดการณ์ไกล            วางแผนไว้ ให้ลูกแม่ แม้จากลา
อยากตอบแทน พระคุณท่าน ไม่ทันแล้ว โอ้แม่แก้ว ลูกนั้น มันบาปหนา
ตอนหายใจ ไม่ทำดี กับมารดา              ไม่ทันลา แม่มาตาย ก็สายไป

แม้ทรัพย์สิน ทั้งดินฟ้า ได้มาหมด          ทั้งลาภยศ สรรเสริญ เงินทองไหน
แม้เล่นหุ้น พอร์ตคุณสวย รวยกว่าใคร    ทั้งหมดใช้ ให้มารดา หาเพียงพอ
หากแม่ท่าน นั้นยังมี ชีวิตอยู่                 จงเชิดชู ดูให้ดี ที่สุดหนอ
ตอบแทนก่อน ตอนชีพยัง อย่ารั้งรอ       อยากเตือนใจ เอาไว้หนอ อย่ารอเอย



เมื่อสองปีก่อน ตอนยังใช้ชื่อ พ่อน้องนานา ผมเคยโพสต์สักวาวันแม่แล้วทีนึง
อยากให้อ่านดูความผิดพลาดของผมที่มีค่อแม่ครับ เพื่อเป็นบทเรียนให้คนอื่นครับ
http://ppantip.com/topic/30832249

วันนี้เล่นบทซึ้งเนื่องในโอกาสวันแม่ที่จะมาถึงพรุ่งนี้นะครับ
เลยเกี่ยวกับหุ้นแค่นิดเดียว ตอนท้ายๆของสักวา

วันนี้ยาวมากแล้ว แค่นี้ก่อนนะครับ
ใครที่ยังมีโอกาสอยู่ รีบไปกราบแม่ กอดแม่ ตอบแทนพระคุณแม่ก่อนที่จะสายไปนะครับ