.....

      อื่นใดเขา เฝ้าฟูมฟัก รักถนอม      
               หวังดมดอม หอมกลิ่น ถวิลหวัง
  แต่เหล่าด้อย  ถ่อยเผ่า เหมือนเขาชัง      
            หากเรายัง เห็นงาม ตามสายตา

               เจ้าติดดิน กลิ่นละออง ของธรณี  
                        ให้ชุ่มชื่น  ปฐพี ...นี่คือหญ้า
           ระบัดใบ ปกให้ แต่ไรมา                  
                เป็นเพียงหญ้า หาสกุล หนุนไม่มี

                           มาเถิดท่าน  ผ่านมาพิศ ด้วยจิตซื่อ    
                     มาร่วมรื้อ ค้นนิยาม หญ้างามที่-
                                แอบซ่อนงำ อำลับ กับธรณี                    
                           ชมก่อนที่ บาทาถม เหยียบจมดิน....
                                                          


                                      ผักปลาบใบแคบ

          
       (ขอบคุณภาพจาก  http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=calalily&month=10-2013&date=14&group=19&gblog=83 )

                   "  ปลาบเอย ปราบ -ใจเรา เจ้างามพิศ    
     กระจิริด รอดตา ทุกคราหนอ
             ครั้นวันนี้ มีแก่จิต พิศละออ
                      ว่า..โอ้หนอ ปลาบเราปลื้ม ดิ่มด่ำจริง
              
                 งามสีขาบ  อาบใจ ให้ชอบอก
            เกสรยก ก้านอุไร  ชูไว้นิ่ง
                     เจ้าเจียมตน คนเมินมอง ไม่ร้องติง
                            ฤๅเจ้าหยิ่ง รอท่าใคร  ให้เห็นเอง "