คือของที่ซื้อมาให้เหมือนแกสนองนี๊ดตัวเองอ่ะค่ะ
ทั้งทั้งที่เราอยากประหยัด บางอย่างเราคิดว่าไม่จำเป็น
คือเข้าใจนะคะว่าแกหวังดี แกอยากซื้ออันนั่นอันนี่ให
แต่คือเราเป็นแม่เราก็อยากซื้อให้เองอยากไปเดินเลือกเองบางทีแกไปห้างแกก็ชอบมาถามเอาอันนั้นอันนี้มั้ย
เราปฏิเสธไปหลายครั้งแล้วว่าเดี๋ยวเราไปดูเอง
หรือเราบอกไปแล้วว่าไม่เอาก็ยังซื้อมา
แต่ตามมารยาทเราเอาเงินให้เค้าก็เอาอ่ะค่ะ
ไม่รู้จะพูดยังไง
พอไม่เอาให้ก็ไปบอกสามีเราสามีเราก็เอาให้
คือลักษณะนิสัยแกจะชอบออกจั้นจ้านยุ่งวุ่นวายนิดหน่อย
อย่างรถเข็นเด็กแกก็ไปซื้อมาให้แต่เป็นของมือสอง
ซึ่งเราว่ามันดูเก่าและสีมัรซีดเราไม่ค่อยชอบ
แต่แกซื้อมาให้เพราะเห็นว่ามันถูกกว่ามือหนึ่ง
เราก็ต้องเอาเงินให้
ไม่ใช่ว่าเราไม่ชอบของมือสองนะคะ
ของที่เตรียมไว้ก็เป็นมือสองตั้งเยอะพี่สาวเราให้มามั่ง
ญาติเราให้มามั่งหรือแม้แต่กระทั่งของลูกพี่สาวคนนี้
เราก็ไม่ได้รังเกียจเลยยินดีด้วยซ้ำจะได้ประหยัด
แต่ของบางอย่างที่เป็นมือหนึ่งเราก็อยากเลือกเองบ้าง
เราไม่อยากหักหาญน้ำใจเค้า
มีวิธีพูดแบบนุ่มนวลยังไงดี้