เวลาผมไปกินอาหารในร้านอาหารกับแม่กับพี่สาวทีไรผมต้องตะลึงกับความเยอะ "ในสายตาของผม" ทุกทีเลยครับ ตัวอย่างเหตุการณ์นึง....
1.ในร้านอาหารเวียดนาม
แม่ถามผมว่าจะกินอะไร ผมขอเฝอ(ก๋วยเตี๋ยวเวียดนาม) 1 ชาม ชามขนาดไหน... ก็ประมาณ 50 บาทอะ  แม่กับพี่สาวก็กินเฝอคนละชามเหมือนกันขนาดเดียวกับผมเนี่ยแหละ  แต่สิ่งที่ทำให้ผมตะลึงก็คือ... มันมีอย่างอื่นนอกจากเฝอ 50 บาทคนละชาม!! มีตำไทยจานละ 80บาท(จานใหญ่มาก) , ปอเปี๊ยะทอดจานละ 60 , แหนมเนืองจานใหญ่จานละ 200 , นมเย็นแก้วละ 30 อีก 2 แก้ว!!(ของแม่กับพี่สาว)
ผม : แม่!! สั่งเยอะขนาดนี้จะกินหมดหรอ!
แม่ : ก็ไม่เห็นเยอะนี่?
ผม : (ชี้ไปที่จานส้มตำ) แล้วนี่อะไร!?
แม่ : ของหวานกองกลาง(หา??!) ไงลูก
ผม : แล้วปอเปี๊ยะทอดพวกนี้ล่ะ
แม่ : ออเดิร์ฟกองกลางไงลูก
ผม : แหนมเนือง??
แม่ : จานหลักกองกลาง
ผม : แล้วเฝอคนละชามนั่นล่ะ?
แม่ : อันนี้จานหลักส่วนตัวลูก
ผม : นมเย็น2แก้ว
แม่ : ก็ของหวานไงลูก
เห้ย! ผมว่ามันเยอะมากเลยนะ ต้องบอกว่าไอ้ "กองกลาง" นี่คือไม่รวมผมนะ แค่เฉพาะแม่กับพี่สาว2คน  คนสองคน กินเฝอชามละ50คนละชาม แล้วยังมีส้มตำ,ปอเปี๊ยะทอด, แหนมเนือง , ไหนจะนมเย็นแก้วใหญ่ตั้งสองแก้ว  แบบนี้คุณว่ามันผิดปกติรึเปล่า?  มีอีกเหตุการณ์นึง

2.ในร้านอาหารปิ้งย่างเกาหลี   คราวนี้แม่กับพี่สาวผมสั่งอาหารจานหลักส่วนตัวคนละจาน  แล้วยังสั่งของปิ้งย่างเป็นอาหารหลักกองกลางอีก แถมยังสั่งไอศกรีมคนละถ้วย แล้วก็มีเครื่องดื่มเป็นชามะนาวคนละแก้วอีก ผมนี่นั่งกินเครื่องเคียงที่แถมมาจากจานหลักของแม่กับพี่สาวอย่างเดียว อิ่มท้องแตกเลยครับ  

ถ้าเป็นคุณเข้าไปนั่งกินร้านอาหาร ปกติคุณจะสั่งเยอะขนาดนี้มั้ย?  ถ้าถามผม  ผมไม่อะ เวลาผมไปกินร้านอาหารกับกลุ่มเพื่อนผู้ชาย ก็เห็นเค้าสั่งกันแค่ จานหลักกับเครื่องดื่ม..   อะ เอาอย่างเยอะเลย ก็แค่มีของหวานส่วนตัวเพิ่มมา  ไม่มีไอ้กองกงกองกลางอะไรพวกนี้หรอก