เมื่อเช้าได้มีโอกาสเข้ามาทำธุระในกรุงเทพ ได้ใช้บริการทั้งรถเมล์ขสมก. BMTA และรถไฟฟ้าใต้ดิน MRT พบเจอกับสถานะการณ์ต่างๆ ที่ทำให้ตัวเองต้องงงกับการใช้ชีวิตของคนกรุงเทพ
- รถเมล์ : ได้ขึ้นรถที่ต้นสาย ขึ้นไปมีแต่ผู้หญิง และสว.นั่งกันเต็มด้านหน้ารถไปจนถึงช่วงกลางรถกันแล้ว เหลือแต่ที่นั่งเบาะยาวด้านหลังรถ ตลอดเส้นทาง คนเริ่มทยอยขึ้นมากันจนเกือบเต็มรถ
เพิ่มเติม ที่นั่งเต็มหมดแล้ว พอรถมาถึงแถวหน้ารพ.เมโย มีคู่แม่-ลูก (เด็กน่าจะประมาณ 5-7 ขวบ) ขึ้นรถมา ไม่มีใครลุกให้เด็กกันเลย จนเดินเข้ามาถึงเบาะยาวด้านหลัง ทำให้เราต้องลุกให้เด็กนั่ง พอลุกมาแล้วก็คิดว่า พวกสาวๆ ที่อยู่ด้านหน้า และกลางรถอาจจะยังต้องนั่งรถกันไปอีกไกล (กลัวยืนนาน และจะเมื่อย) แต่เพียงแค่รถเลยมาถึงป้ายฝั่งตรงข้ามเมเจอร์รัชโยธิน (1 ป้ายรถเมล์ถ้วน) จากที่นั่งอยู่ ลุกลงรถไป 2 คน เออ...
*** ถ้าจะลงรถป้ายหน้า หรือ 2 ป้าย ผมว่าน่าจะมีน้ำใจกับเด็กบ้างน่าจะดีนะครับ ***
- รถไฟฟ้าใต้ดิน : ฝากถึงสาวๆ ที่ชอบยืนพิงผนังรถไฟฟ้านิดหนึ่งนะครับ ถ้ายืนพิงผมก็ไม่ได้ว่าอะไรนะครับ แต่ยืนพิงเล่นโทรศัพท์ แถมแอ่นน้องสาวโดยไม่สนใจโลกรอบข้างเลย ถึงแม้ว่าคนจะเยอะแน่นรถก็ตาม ซึ่งหากน้องคนนั้นขยับตัวให้ยืนตรงๆ อีกสักนิด พื้นที่บริเวณดังกล่าวก็จะมีเพิ่มขึ้นอีกนะครับ
*** หากเกิดมือผมไปโดนขึ้นมา ... หุหุหุ ... นึกภาพออกเลยว่าจะเกิดอะไรขึ้น และคำว่า
" ไอ้เฒ่าหัวงู " ลอยขึ้นมาในหัวทันทีเลยนะครับ ***
อยากฝากให้คนกรุงเทพ และคนไทยทุกคนมีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่กับคนรอบๆ ข้างบ้างสักนิดก็จะดีนะครับ
ไม่เข้าใจตรรกะของคนกรุงเทพฯ เลย
- รถเมล์ : ได้ขึ้นรถที่ต้นสาย ขึ้นไปมีแต่ผู้หญิง และสว.นั่งกันเต็มด้านหน้ารถไปจนถึงช่วงกลางรถกันแล้ว เหลือแต่ที่นั่งเบาะยาวด้านหลังรถ ตลอดเส้นทาง คนเริ่มทยอยขึ้นมากันจนเกือบเต็มรถ เพิ่มเติม ที่นั่งเต็มหมดแล้ว พอรถมาถึงแถวหน้ารพ.เมโย มีคู่แม่-ลูก (เด็กน่าจะประมาณ 5-7 ขวบ) ขึ้นรถมา ไม่มีใครลุกให้เด็กกันเลย จนเดินเข้ามาถึงเบาะยาวด้านหลัง ทำให้เราต้องลุกให้เด็กนั่ง พอลุกมาแล้วก็คิดว่า พวกสาวๆ ที่อยู่ด้านหน้า และกลางรถอาจจะยังต้องนั่งรถกันไปอีกไกล (กลัวยืนนาน และจะเมื่อย) แต่เพียงแค่รถเลยมาถึงป้ายฝั่งตรงข้ามเมเจอร์รัชโยธิน (1 ป้ายรถเมล์ถ้วน) จากที่นั่งอยู่ ลุกลงรถไป 2 คน เออ...
*** ถ้าจะลงรถป้ายหน้า หรือ 2 ป้าย ผมว่าน่าจะมีน้ำใจกับเด็กบ้างน่าจะดีนะครับ ***
- รถไฟฟ้าใต้ดิน : ฝากถึงสาวๆ ที่ชอบยืนพิงผนังรถไฟฟ้านิดหนึ่งนะครับ ถ้ายืนพิงผมก็ไม่ได้ว่าอะไรนะครับ แต่ยืนพิงเล่นโทรศัพท์ แถมแอ่นน้องสาวโดยไม่สนใจโลกรอบข้างเลย ถึงแม้ว่าคนจะเยอะแน่นรถก็ตาม ซึ่งหากน้องคนนั้นขยับตัวให้ยืนตรงๆ อีกสักนิด พื้นที่บริเวณดังกล่าวก็จะมีเพิ่มขึ้นอีกนะครับ
*** หากเกิดมือผมไปโดนขึ้นมา ... หุหุหุ ... นึกภาพออกเลยว่าจะเกิดอะไรขึ้น และคำว่า " ไอ้เฒ่าหัวงู " ลอยขึ้นมาในหัวทันทีเลยนะครับ ***
อยากฝากให้คนกรุงเทพ และคนไทยทุกคนมีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่กับคนรอบๆ ข้างบ้างสักนิดก็จะดีนะครับ