เรื่องมีอยู่ว่า เราแต่งงานมีครอบครัวแล้ว มีลูก 2 คน เรากับสามีแต่งงานกันมา 6 ปี เราทำงานนอกบ้าน รับราชการทั้งคู่ สาเหตุของความเหนื่อยที่อยากระบายคือ เรานอกจากทำงานนอกบ้านแล้ว ยังต้องทำงานในบ้านทุกอย่าง และดูแลลูกด้วย ซึ่งด้วยว่าเราเป็นคนไม่ชอบที่จะพูดมาก ไม่จุกจิก ทำให้มันเก็บความสะสมความเครียด ความเหนื่อยหน่ายมาตลอดระยะเวลา 6 ปี ซึ่งสามีไม่ได้ช่วยเหลือในเรื่องต่างๆ นี้เลย ซึ่งเราก็พอรับได้ว่างานบ้านมันเป็นหน้าที่ของคนเป็นแม่บ้าน แต่ในส่วนของเรื่อง ลูก เค้าไม่เคยสอนการบ้านลูกเลย ไม่เคยมีกิจกรรมอะไรกับลูก จนกลายเป็นว่าลูกไม่มีความผูกพันกับพ่อ พ่อไม่อยู่ก็ไม่ถามถึง ซึ่งเค้าเองก็ไม่ได้สนใจลูกเหมือนกัน ตื่นเช้ามาก็นั่งเล่นโทรศัพท์ นั่งจิบกาแฟ แล้วก็กินข้าว ไม่ได้ช่วยจัดการ หรือแบ่งเบาอะไรสักอย่าง เราต้องตื่นตีสี่ ตีห้า หุงข้าว ทำกับข้าว จัดการกับลูก ไปส่งลูกที่โรงเรียน ส่วนเค้าก็ไปทำงาน มันเป็นแบบนี้มานานจนมันเรื้อรัง เราถึงจุดที่ทนไม่ได้ พูดกะเค้า เค้าบอกว่า ก็เป็นแบบนี้มาตั้งแต่แรกแล้ว ซึ่งไม่คิดที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองเลย
              อีกทั้งปัญหาเรื่องบนเตียง เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ก่อให้เกิดปัญหา เค้ามีความต้องการมาก อยากได้อาทิตย์ละ 3-4 ครั้ง แต่เราไม่ต้องการ อีกอย่างลูกเราก็นอนดึก มันไม่มีช่วงเวลาที่จะให้เค้าได้ แต่เค้าไม่เข้าใจ เค้ายังต้องการเหมือนเดิม อยากให้เราเอาใจเหมือนเดิม บางครั้งก็บ่นว่าน้อยใจ เพราะเราเอาใจใส่แต่ลูก ไม่ใส่ใจเค้าเหมือนเดิม รู้สึกเหนื่อยใจมาก ไม่รู้จะทำไงแล้ว เราเหนื่อยกับการทำงาน แล้วยังต้องมาเหนื่อยใจกับเรื่องแบบนี้อีก
              มีอยู่วันนึง เรานั่งทำงาน เค้าเฟสมาถามว่า ว่างไหม กลับบ้านมาทำงานกะเค้าหน่อย ถามว่ามันใช่เวลาไหม มีใครเคยเจอปัญหาแบบนี้บ้างไหมค่ะ ไม่ทราบว่ามีวิธีจัดการปัญหาอย่างไร ชีวิตครอบครัวคงใกล้ถึงทางตันแล้วก็เป็นได้