สวัสดีค่ะนี่เป็นกระทู้แรกของเราเลยค่ะ.. แฮ่ๆ
เราอยากมาเล่าประสบการณ์รักครั้งแรกของเราแล้วก็การเข้าหาผู้ชายครั้งแรกด้วยแถมเด็กกว่าตั้ง2ปีอะฮื่อ
แง.. เริ่มเล่าเลยนะคะ
คือเราเป็นคนธรรมดานี่แหละค่ะค่อนไปทางเลื่อนลอยไม่สนใจใครเลยไม่สนใจข่าวสารโรงเรียนหรือกิจกรรมอะไรทั้งนั้นแบบมาโรงเรียนใครทะเลาะกับใคร
ใครได้รางวัลดีเด่นอะไรคือไม่เคยรู้เรื่อง
เพราะเราเป็นติ่งเกาหลีนั่นเอง.. เย้
หลายๆคนอาจจะไม่เข้าใจอารมณ์ติ่ง คือเราไปโรงเรียนก็คือเรียน พักเที่ยงติ่ง กลับบ้านติ่ง สนใจแต่ผู้ชายในโลกออนไลน์นั่นแหละ ฮ่าๆ
แต่เรามีกิจกรรมที่ชอบทำและต้องทำเป็นประจำนะคะนั่นคือก็..การเล่นบาสเก็ตบอลค่ะเราชอบบาสมากๆคือแบบชอบบบบบบ รักกีฬานี้มากๆ
เราเป็นนักบาสหญิงของโรงเรียนใช่ไหมเวลาซ้อมก็เรียกซ้อมกับบาสชายซ้อมเหมือนกันทุกอย่างอาจจะมีแบ่งคนละครึ่งสนามเวลาจัดทีมแต่เวลาฝึกก็รวมกัน
ทีนี้ที่โรงเรียนจะมีการจัดกีฬาสีค่ะมันจะมีแข่งบาสแล้วแต่ละสีก็จะแบ่งทีมไปซ้อมกันอะไรแบบนี้
ตอนนั้นเราก็ซ้อมกับเพื่อนเราประมาณ3-4คนแบบแค่ฝึกชู้ทไม่ได้เล่นทีมจริงจังอะไรแล้วมันเป็นวันหยุดด้วยคนที่ไม่ได้มีภารกิจอะไรก็ไม่ได้มาโรงเรียน
ซึ่งทีนี้เราแบบก็เล็งแป่นแล้วกะจะชู้ทให้ได้สัก3แต้มแต่...พังค่ะ มันไม่ลงกำลังแขนมีไม่ถึง(เพิ่งเล่นไม่วงไม่วอร์มเลย)
ลูกบาสมันเด้งไปจนถึงแป้นที่ห่างไปหน่อยเราเห็นมีรุ่นน้องผู้ชายคนนึงเนี่ยวิ่งดุ๊กๆไปเก็บมันมาให้คือมันไหลไปไกลแล้วแต่น้องเขาก็ไปเก็บให้พอจับได้น้อง
ก็วิ่งเอามาให้ใกล้ๆไม่โยนด้วยแถมยังมายิ้มให้อีก
ตอนนั้นใจเต้นแรงมากหน้าแดงมากๆเพื่อนเหมือนจะรู้ก็ล้อเราใหญ่เลยว่าแบบ รู้นะว่าคิดอะไรอยู่หน้าแดงใหญ่เลยๆๆ
เราก็แบบยอมรับนะตอนนั้นคือเรารู้สึกว่าเราชอบน้องเขามากแล้วไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนเลยต้องเป็นเด็กเข้าใหม่แน่ๆอะ
น้องเขาน่ารักมากๆ คือหน้าตี๋ขาวเล่นบาสเก่งมากกกกแต่!! น้องเตี้ยค่ะ เป็นผู้ชายที่เตี้ยนะ (หรือว่าเราสูงคือเราสูงจะเหยียบ170ละ) แต่เราแบบไม่แคร์อะเพราะเราชอบผู้ชายเตี้ยกว่ามากๆเลยยยยย มันน่ารักมากๆค่ะเหมือนตุ๊กตาเลย ฮี่ๆ
พอเรารู้สึกว่าชอบเราก็กระซิบกับกลุ่มเพื่อนว่า
“แกๆ เราว่ายังไงวันนี้ต้องได้คุยกับน้องเขา”คือพูดเหมือนเด็กเอาแต่ใจไม่รู้จะทำไงเลยเอาบาสเนี่ยแหละโยนซั่วๆให้กระแทกแป้นไปหาฝั่งน้อง
หึหึ ทีนี้น้องก็ตามเก็บให้ค่ะเป็นอย่างนี้สามสี่รอบ น้องก็ยิ้มให้ตลอด (ใสมากเลยยยยเด็กน้อยยยย) ทีนี้เหมือนน้องพักกับเพื่อนค่ะแล้วกระเป๋าน้องอยู่ใต้แป้นที่เราเล่นพอดี
ฮ่าๆๆๆ ได้การแหละเราแบบน้องมานั่งกินน้ำกับเพื่อนอีกไม่กี่คนเราก็แบบใช้ความเป็นรุ่นพี่อะนะเดินเข้าไปหาแล้วก็บอก
“น้องๆ เล่นทีมกะพี่ป่ะ?” น้องเงยหน้าจ้องเขม็งเลยสักพักน้องก็ยิ้มเราใจละลายเลย ฮื่อออ น้องหันไปถามเพื่อนแบบ “เล่นกับพี่เขาปะๆ”ไรงี้ เพื่อนน้องก็เออออด้วยคงเห็นเราเป็นผู้หญิงไง เล่นด้วยไม่เสียหายยังไงก็แกร่งกว่า
พอแบบหาคนได้ครบก็มาแบ่งทีมกัน เพื่อนก็ช่วยเรามากกกกก จัดให้เราไปอยู่กับน้องเขา ฮื่อออเขิ๊นเขิน พอเล่นทีมน้องเขาเก่งอะจับบาสได้ก็ส่งให้เราตลอดแทบไม่ได้วิ่งยืนรอลูกอย่างเดียวจนแบบช่วงทีคนอื่นถือลูกก็กระแซะตัวเองมาใกล้ๆน้องแล้วถามว่า
“น้องๆ ชื่ออะไรหรอ?” คือถามแบบนิ่งๆอะ ใสๆพี่มาดี
น้องก็ตอบอย่างไวเลย “ผมชื่อ s ครับ” (แทนว่าเอสแล้วกันเน้อะ) แล้วน้องก็แบบถามกลับด้วยว่า แล้วพี่ละครับชื่ออะไร ฮื่อเราเขิ๊นเขินอะแก้มแดงไปหมดทั้งๆที่ไม่ได้ออกแรงเล่นบาสเลย ยืนบิดเป็นเลขแปด เพื่อนนี่ปาลูกบาสใส่เตือนสติละ 55555555555555555555555
คือหลังจากเรารู้จักชื่อน้องเขาเนี่ยเราก็มาซ้อมบาสทุกวันเลยแต่ใจจริงไม่ได้ตั้งใจมาเล่นกีฬาเราตั้งใจมาหาน้องเขา... น้องเขาพอเจอก็ยิ้มก็ยกมือไหว้
ตลอดเราเขิ๊นเขินเพื่อนๆน้องนี่ก็มองเราแปลกๆเหมือนจะรู้แล้วแหละ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ ทำไมอะพี่ดูง่ายขนาดนั้นเลยหรอออออ
เรานี่พยายามตัวติดน้องตลอดไปไหนไปด้วย หิวน้ำหรอพี่พาไป อยากทำอะไรบอกพี่ทำให้อะไรประมาณนี้จนสนิทกันได้ระดับหนึ่ง
ทีนี้พอถึงวันแข่งบาสสีน้องลงแข่งเราก็ตามไปเชียร์ค่ะแบบนั่งติดสนามเลย ติดกับแถวนักบาสสีน้องเขาเพื่อนเราอยู่สีเดียวกับน้องเลยเนียนๆไป
น้องลงเป็นตัวสำรองค่ะเด็กใหม่ก็งี้แหละไม่ค่อยมีใครเห็นความสามารถ ชิ! 5555 เราก็แบบชวนน้องคุย
ตื่นเต้นไหม กินอะไรมารึยัง ตั้งใจเล่นนะ สู้ๆ พี่เชียร์อยู่ อะไรแบบนี้คือเราแบบอยากให้น้องลงไปเล่นมากเพราะไอคนข้างหลังเราอะเอาแต่ซุบซิบกัน
“ตัวเล็กขนาดนี้ลงไปจะเล่นได้หรอวะ”
เราไม่รู้น้องได้ยินไหมแต่เราเสียใจแทนอะ ฮื่อ ทำไมอะ!ตัวเตี้ยแล้วเล่นบาสไม่ได้หรออออ
และแล้วเวลาที่เรารอก็มาถึงคือแบบเขาเปลี่ยนตัวให้น้องSเนี่ยลงสนามค่ะน้องไปเล่นแล้วแต่...ไม่มีใครส่งลูกให้น้องเลยเราเห็นน้องนี่วิ่งไปวิ่งมาทั่วสนามเพื่อขอลูกแต่ก็ไม่มีใครส่งมาเลยน้องก็คอยแต่วิ่งตบมือขอลูกเพราะไม่มีคนกันน้อง
คนคงเห็นว่าตัวเล็กทำไรไม่ได้มั้งคะ
น้องได้จับลูกแปปๆก็ปล่อยเหมือนตื่นเต้นอะไรไม่รู้ คงเป็นเพราะงานแรกในโรงเรียนแต่น้องก็เล่นดีอยู่นะคะ (ในสายตาเรา)
จนจบเกมสีน้องแพ้เราเห็นน้องหน้าเสียมากคงนอยด์ด้วยที่ตัวเองลงไปแล้วทำอะไรไม่ได้มาก
เราก็เลยเดินไปหาน้องแล้วบอกว่าไม่เป็นไรเน้อะงานหน้าเอาใหม่ๆน้องก็แบบพยักหน้าแบบขอไปทีถามคำตอบคำไม่ร่าเริงเหมือนเดิมเราก็แบบหน้าเสียเหมือนกันที่น้องทำแบบนั้นเลยเดินหนีไปเล่นบาสกับเพื่อนๆจนผ่านไปสักพักมีคนเดินมาหาเราเราก็หันไปเห็นเป็นน้องSยืนอยู่ตรงนั้นแล้วบอกว่า
“พี่ครับSกลับแล้วนะ” (น้องแทนตัวเองด้วยชื่อตลอด) งื้อออออ เราแบบเขินแรงมากน้องเดินมาบอกว่ากลับแล้วมาคุยกะเราคนเดียวทั้งๆที่เพื่อนเราน้องก็รู้จัก
ทีนี้นะ เพื่อนแซวแรงมากแบบ วีดวิ้วๆ เรานี่แก้มแดงเลยคือปกติชวนน้องคุยตลอดรอบนี้น้องเดินมาบอกอะ T3T
แต่เราดันเห็นน้องยืนกับรุ่นพี่คนนึงที่เราสนิทแบบสนิทมากกกก พี่เขายืนกับน้องเราเลยงงมากอะคือหน้าเหมือนกันอะแต่ตัวต่างกันคือพี่เขาสูงกว่า 5555555
เราเลยถามน้องว่านั่นใครอะ
น้องก็ตอบว่า “อ่อนี่พี่ชาย S เอง” เราแบบ กรี้ดดดด ตายละเข้าทางพี่ละกันนนนน ฮี่ๆ พอกลับบ้านไปนะเราเลยไปทักเฟสพี่ชายเขา
เรา : พี่ๆ S อะน้องชายพี่หรอ
พี่ของS : ชอบอะดิเดี่ยวพี่บอกให้
เราแบบเห้ยยยย ทำไมรู้เร็วจัง..แค่จะทักมาถามชีวิตประจำวันน้องเฉยๆนะ ฮื่อ กลายเป็นว่าพี่เขาบอกว่ามองก็รู้แล้วไรงี้เราก็เลยยอมรับไปค่ะแบบไม่รู้จะปิดบังทำไม..
ละพี่เขาก็ตอบมาอีกข้อความเด้งรัวๆเลย
พี่ของS: มันโสดน้าๆๆๆ จีบเลยๆๆ วันอยู่บ้านเล่นแต่เกมแย่งคอมพี่ ทักเฟสมันไปคุยเลย
อะไรแบบนี้ 55555555555 พอพี่เขาแนะนำมาเราเลยทำค่ะ อย่างที่ตั้งใจไว้ 55555
ทักเฟสน้องไปคือส่งรูปวันที่น้องแข่งงานกีฬาสีให้ ทักไปว่า “Sพี่เอารูปมาให้นะ5555” เป็นไงสกิลการชวนคุยเก่งไหม 55555 - -‘’ น้องก็อ่านนะแล้วก็ตอบมาเป็นสติกเกอร์ พี่อิน้องSก็บอกว่าน้องมันติดเกมแทบไม่เล่นเฟส
เราเลยไม่หวังให้น้องตอบอะไรอะแต่สักพักมันมีแจ้งเตือนเด้งเราเลยกดเข้าไปดูปรากฏว่า..น้องเขาเอารูปของเราไปตั้งเป็นรูปปกบนเฟสบุค ฮื่อออ โครตเขินเลย (ไม่มีสาเหตุด้วย 5555)
เราแบบเอาแต่เพ้อหาน้องจนลืมติ่งอะแต่เวลาไปโรงเรียนก็ไม่ค่อยเจอน้องแล้วเพราะไม่มีแข่งแล้วนี่เน้อะแต่พอวันที่อาจารย์เขาเรียกบาสหญิงมารวมทีมกันอะเราก็อยู่คุยกะโค้ชเหมือนโค้ชแกเห็นน้องเล่นบาสอยู่พอดีแกก็พูดว่า
“อยากได้มาร่วมทีมแต่มันไม่ยอมมาซ้อม” เราก็แบบ อุ้ยยยย น้องSหรอคะเดี่ยวหนูคุยให้ไหมคะ (คิดว่าตัวเองเป็นใครห้ะ 555) โค้ชเลยเล่าว่า เคยชวนน้องมาเป็นนักบาสโรงเรียนตั้งแต่เปิดเทอมแรกแล้วเห็นน้องเล่นอยู่คนเดียวแต่ดูแล้วพื้นฐานดีมากน้องเล่นได้หลายท่าชู้ตก็แม่นเลอัพสวยด้วยยยยยย (ชมเองล้วนๆ..) เราก็แบบเข้าทางมากมีเรื่องไปคุยกะน้อง
เราเลยเดินไปหาน้องน้องก็ยกมือสวัสดีเราก็แบบ
เรา : Sไม่สนใจมาเป็นนักบาสโรงเรียนเหรอเนี่ยอาจารย์เค้าบอกพี่ว่าอยากให้เราไปเป็นนักบาสนะเขาดูปลื้มเรามากเลย
S : Sกลัวไม่มีเวลาอะ
เรา : เลิกไม่ดึกหรอกเชื่อพี่ ทุ่มสองทุ่ม (จริงๆนี่ของบาสหญิง ฮ่าๆ)
S : อ๋อ...
เราพยายามพูดให้น้องสนใจอะไม่รู้จะสนไหมแต่เราก็พูดๆๆๆให้น้องมาแบบมานะมาเถอะลองมาดู ฮ่าๆ
จนวันต่อมาน้องก็ตัดสินใจเข้ามาเป็นนักบาสโรงเรียนค่ะมาร่วมซ้อมกับทีม ฮี่ๆ มันดีมากเลยเพราะเราจะได้คุยได้เล่นกับน้องมากขึ้น!!!
เรื่องหลายๆอย่างของเรากับน้องก็เริ่มจากที่เป็นนักบาสโรงเรียนอยู่เล่นอยู่ซ้อมกันเนี่ยแหละค่ะ ฮี่ๆ
มีคนอยากฟังไหมมมม เดี่ยวเราจะมาต่อ 55555
เมื่อเราจีบรุ่นน้อง.....
เราอยากมาเล่าประสบการณ์รักครั้งแรกของเราแล้วก็การเข้าหาผู้ชายครั้งแรกด้วยแถมเด็กกว่าตั้ง2ปีอะฮื่อ
แง.. เริ่มเล่าเลยนะคะ
คือเราเป็นคนธรรมดานี่แหละค่ะค่อนไปทางเลื่อนลอยไม่สนใจใครเลยไม่สนใจข่าวสารโรงเรียนหรือกิจกรรมอะไรทั้งนั้นแบบมาโรงเรียนใครทะเลาะกับใคร
ใครได้รางวัลดีเด่นอะไรคือไม่เคยรู้เรื่อง
เพราะเราเป็นติ่งเกาหลีนั่นเอง.. เย้
หลายๆคนอาจจะไม่เข้าใจอารมณ์ติ่ง คือเราไปโรงเรียนก็คือเรียน พักเที่ยงติ่ง กลับบ้านติ่ง สนใจแต่ผู้ชายในโลกออนไลน์นั่นแหละ ฮ่าๆ
แต่เรามีกิจกรรมที่ชอบทำและต้องทำเป็นประจำนะคะนั่นคือก็..การเล่นบาสเก็ตบอลค่ะเราชอบบาสมากๆคือแบบชอบบบบบบ รักกีฬานี้มากๆ
เราเป็นนักบาสหญิงของโรงเรียนใช่ไหมเวลาซ้อมก็เรียกซ้อมกับบาสชายซ้อมเหมือนกันทุกอย่างอาจจะมีแบ่งคนละครึ่งสนามเวลาจัดทีมแต่เวลาฝึกก็รวมกัน
ทีนี้ที่โรงเรียนจะมีการจัดกีฬาสีค่ะมันจะมีแข่งบาสแล้วแต่ละสีก็จะแบ่งทีมไปซ้อมกันอะไรแบบนี้
ตอนนั้นเราก็ซ้อมกับเพื่อนเราประมาณ3-4คนแบบแค่ฝึกชู้ทไม่ได้เล่นทีมจริงจังอะไรแล้วมันเป็นวันหยุดด้วยคนที่ไม่ได้มีภารกิจอะไรก็ไม่ได้มาโรงเรียน
ซึ่งทีนี้เราแบบก็เล็งแป่นแล้วกะจะชู้ทให้ได้สัก3แต้มแต่...พังค่ะ มันไม่ลงกำลังแขนมีไม่ถึง(เพิ่งเล่นไม่วงไม่วอร์มเลย)
ลูกบาสมันเด้งไปจนถึงแป้นที่ห่างไปหน่อยเราเห็นมีรุ่นน้องผู้ชายคนนึงเนี่ยวิ่งดุ๊กๆไปเก็บมันมาให้คือมันไหลไปไกลแล้วแต่น้องเขาก็ไปเก็บให้พอจับได้น้อง
ก็วิ่งเอามาให้ใกล้ๆไม่โยนด้วยแถมยังมายิ้มให้อีก
ตอนนั้นใจเต้นแรงมากหน้าแดงมากๆเพื่อนเหมือนจะรู้ก็ล้อเราใหญ่เลยว่าแบบ รู้นะว่าคิดอะไรอยู่หน้าแดงใหญ่เลยๆๆ
เราก็แบบยอมรับนะตอนนั้นคือเรารู้สึกว่าเราชอบน้องเขามากแล้วไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนเลยต้องเป็นเด็กเข้าใหม่แน่ๆอะ
น้องเขาน่ารักมากๆ คือหน้าตี๋ขาวเล่นบาสเก่งมากกกกแต่!! น้องเตี้ยค่ะ เป็นผู้ชายที่เตี้ยนะ (หรือว่าเราสูงคือเราสูงจะเหยียบ170ละ) แต่เราแบบไม่แคร์อะเพราะเราชอบผู้ชายเตี้ยกว่ามากๆเลยยยยย มันน่ารักมากๆค่ะเหมือนตุ๊กตาเลย ฮี่ๆ
พอเรารู้สึกว่าชอบเราก็กระซิบกับกลุ่มเพื่อนว่า
“แกๆ เราว่ายังไงวันนี้ต้องได้คุยกับน้องเขา”คือพูดเหมือนเด็กเอาแต่ใจไม่รู้จะทำไงเลยเอาบาสเนี่ยแหละโยนซั่วๆให้กระแทกแป้นไปหาฝั่งน้อง
หึหึ ทีนี้น้องก็ตามเก็บให้ค่ะเป็นอย่างนี้สามสี่รอบ น้องก็ยิ้มให้ตลอด (ใสมากเลยยยยเด็กน้อยยยย) ทีนี้เหมือนน้องพักกับเพื่อนค่ะแล้วกระเป๋าน้องอยู่ใต้แป้นที่เราเล่นพอดี
ฮ่าๆๆๆ ได้การแหละเราแบบน้องมานั่งกินน้ำกับเพื่อนอีกไม่กี่คนเราก็แบบใช้ความเป็นรุ่นพี่อะนะเดินเข้าไปหาแล้วก็บอก
“น้องๆ เล่นทีมกะพี่ป่ะ?” น้องเงยหน้าจ้องเขม็งเลยสักพักน้องก็ยิ้มเราใจละลายเลย ฮื่อออ น้องหันไปถามเพื่อนแบบ “เล่นกับพี่เขาปะๆ”ไรงี้ เพื่อนน้องก็เออออด้วยคงเห็นเราเป็นผู้หญิงไง เล่นด้วยไม่เสียหายยังไงก็แกร่งกว่า
พอแบบหาคนได้ครบก็มาแบ่งทีมกัน เพื่อนก็ช่วยเรามากกกกก จัดให้เราไปอยู่กับน้องเขา ฮื่อออเขิ๊นเขิน พอเล่นทีมน้องเขาเก่งอะจับบาสได้ก็ส่งให้เราตลอดแทบไม่ได้วิ่งยืนรอลูกอย่างเดียวจนแบบช่วงทีคนอื่นถือลูกก็กระแซะตัวเองมาใกล้ๆน้องแล้วถามว่า
“น้องๆ ชื่ออะไรหรอ?” คือถามแบบนิ่งๆอะ ใสๆพี่มาดี
น้องก็ตอบอย่างไวเลย “ผมชื่อ s ครับ” (แทนว่าเอสแล้วกันเน้อะ) แล้วน้องก็แบบถามกลับด้วยว่า แล้วพี่ละครับชื่ออะไร ฮื่อเราเขิ๊นเขินอะแก้มแดงไปหมดทั้งๆที่ไม่ได้ออกแรงเล่นบาสเลย ยืนบิดเป็นเลขแปด เพื่อนนี่ปาลูกบาสใส่เตือนสติละ 55555555555555555555555
คือหลังจากเรารู้จักชื่อน้องเขาเนี่ยเราก็มาซ้อมบาสทุกวันเลยแต่ใจจริงไม่ได้ตั้งใจมาเล่นกีฬาเราตั้งใจมาหาน้องเขา... น้องเขาพอเจอก็ยิ้มก็ยกมือไหว้
ตลอดเราเขิ๊นเขินเพื่อนๆน้องนี่ก็มองเราแปลกๆเหมือนจะรู้แล้วแหละ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ ทำไมอะพี่ดูง่ายขนาดนั้นเลยหรอออออ
เรานี่พยายามตัวติดน้องตลอดไปไหนไปด้วย หิวน้ำหรอพี่พาไป อยากทำอะไรบอกพี่ทำให้อะไรประมาณนี้จนสนิทกันได้ระดับหนึ่ง
ทีนี้พอถึงวันแข่งบาสสีน้องลงแข่งเราก็ตามไปเชียร์ค่ะแบบนั่งติดสนามเลย ติดกับแถวนักบาสสีน้องเขาเพื่อนเราอยู่สีเดียวกับน้องเลยเนียนๆไป
น้องลงเป็นตัวสำรองค่ะเด็กใหม่ก็งี้แหละไม่ค่อยมีใครเห็นความสามารถ ชิ! 5555 เราก็แบบชวนน้องคุย
ตื่นเต้นไหม กินอะไรมารึยัง ตั้งใจเล่นนะ สู้ๆ พี่เชียร์อยู่ อะไรแบบนี้คือเราแบบอยากให้น้องลงไปเล่นมากเพราะไอคนข้างหลังเราอะเอาแต่ซุบซิบกัน
“ตัวเล็กขนาดนี้ลงไปจะเล่นได้หรอวะ”
เราไม่รู้น้องได้ยินไหมแต่เราเสียใจแทนอะ ฮื่อ ทำไมอะ!ตัวเตี้ยแล้วเล่นบาสไม่ได้หรออออ
และแล้วเวลาที่เรารอก็มาถึงคือแบบเขาเปลี่ยนตัวให้น้องSเนี่ยลงสนามค่ะน้องไปเล่นแล้วแต่...ไม่มีใครส่งลูกให้น้องเลยเราเห็นน้องนี่วิ่งไปวิ่งมาทั่วสนามเพื่อขอลูกแต่ก็ไม่มีใครส่งมาเลยน้องก็คอยแต่วิ่งตบมือขอลูกเพราะไม่มีคนกันน้อง
คนคงเห็นว่าตัวเล็กทำไรไม่ได้มั้งคะ
น้องได้จับลูกแปปๆก็ปล่อยเหมือนตื่นเต้นอะไรไม่รู้ คงเป็นเพราะงานแรกในโรงเรียนแต่น้องก็เล่นดีอยู่นะคะ (ในสายตาเรา)
จนจบเกมสีน้องแพ้เราเห็นน้องหน้าเสียมากคงนอยด์ด้วยที่ตัวเองลงไปแล้วทำอะไรไม่ได้มาก
เราก็เลยเดินไปหาน้องแล้วบอกว่าไม่เป็นไรเน้อะงานหน้าเอาใหม่ๆน้องก็แบบพยักหน้าแบบขอไปทีถามคำตอบคำไม่ร่าเริงเหมือนเดิมเราก็แบบหน้าเสียเหมือนกันที่น้องทำแบบนั้นเลยเดินหนีไปเล่นบาสกับเพื่อนๆจนผ่านไปสักพักมีคนเดินมาหาเราเราก็หันไปเห็นเป็นน้องSยืนอยู่ตรงนั้นแล้วบอกว่า
“พี่ครับSกลับแล้วนะ” (น้องแทนตัวเองด้วยชื่อตลอด) งื้อออออ เราแบบเขินแรงมากน้องเดินมาบอกว่ากลับแล้วมาคุยกะเราคนเดียวทั้งๆที่เพื่อนเราน้องก็รู้จัก
ทีนี้นะ เพื่อนแซวแรงมากแบบ วีดวิ้วๆ เรานี่แก้มแดงเลยคือปกติชวนน้องคุยตลอดรอบนี้น้องเดินมาบอกอะ T3T
แต่เราดันเห็นน้องยืนกับรุ่นพี่คนนึงที่เราสนิทแบบสนิทมากกกก พี่เขายืนกับน้องเราเลยงงมากอะคือหน้าเหมือนกันอะแต่ตัวต่างกันคือพี่เขาสูงกว่า 5555555
เราเลยถามน้องว่านั่นใครอะ
น้องก็ตอบว่า “อ่อนี่พี่ชาย S เอง” เราแบบ กรี้ดดดด ตายละเข้าทางพี่ละกันนนนน ฮี่ๆ พอกลับบ้านไปนะเราเลยไปทักเฟสพี่ชายเขา
เรา : พี่ๆ S อะน้องชายพี่หรอ
พี่ของS : ชอบอะดิเดี่ยวพี่บอกให้
เราแบบเห้ยยยย ทำไมรู้เร็วจัง..แค่จะทักมาถามชีวิตประจำวันน้องเฉยๆนะ ฮื่อ กลายเป็นว่าพี่เขาบอกว่ามองก็รู้แล้วไรงี้เราก็เลยยอมรับไปค่ะแบบไม่รู้จะปิดบังทำไม..
ละพี่เขาก็ตอบมาอีกข้อความเด้งรัวๆเลย
พี่ของS: มันโสดน้าๆๆๆ จีบเลยๆๆ วันอยู่บ้านเล่นแต่เกมแย่งคอมพี่ ทักเฟสมันไปคุยเลย
อะไรแบบนี้ 55555555555 พอพี่เขาแนะนำมาเราเลยทำค่ะ อย่างที่ตั้งใจไว้ 55555
ทักเฟสน้องไปคือส่งรูปวันที่น้องแข่งงานกีฬาสีให้ ทักไปว่า “Sพี่เอารูปมาให้นะ5555” เป็นไงสกิลการชวนคุยเก่งไหม 55555 - -‘’ น้องก็อ่านนะแล้วก็ตอบมาเป็นสติกเกอร์ พี่อิน้องSก็บอกว่าน้องมันติดเกมแทบไม่เล่นเฟส
เราเลยไม่หวังให้น้องตอบอะไรอะแต่สักพักมันมีแจ้งเตือนเด้งเราเลยกดเข้าไปดูปรากฏว่า..น้องเขาเอารูปของเราไปตั้งเป็นรูปปกบนเฟสบุค ฮื่อออ โครตเขินเลย (ไม่มีสาเหตุด้วย 5555)
เราแบบเอาแต่เพ้อหาน้องจนลืมติ่งอะแต่เวลาไปโรงเรียนก็ไม่ค่อยเจอน้องแล้วเพราะไม่มีแข่งแล้วนี่เน้อะแต่พอวันที่อาจารย์เขาเรียกบาสหญิงมารวมทีมกันอะเราก็อยู่คุยกะโค้ชเหมือนโค้ชแกเห็นน้องเล่นบาสอยู่พอดีแกก็พูดว่า
“อยากได้มาร่วมทีมแต่มันไม่ยอมมาซ้อม” เราก็แบบ อุ้ยยยย น้องSหรอคะเดี่ยวหนูคุยให้ไหมคะ (คิดว่าตัวเองเป็นใครห้ะ 555) โค้ชเลยเล่าว่า เคยชวนน้องมาเป็นนักบาสโรงเรียนตั้งแต่เปิดเทอมแรกแล้วเห็นน้องเล่นอยู่คนเดียวแต่ดูแล้วพื้นฐานดีมากน้องเล่นได้หลายท่าชู้ตก็แม่นเลอัพสวยด้วยยยยยย (ชมเองล้วนๆ..) เราก็แบบเข้าทางมากมีเรื่องไปคุยกะน้อง
เราเลยเดินไปหาน้องน้องก็ยกมือสวัสดีเราก็แบบ
เรา : Sไม่สนใจมาเป็นนักบาสโรงเรียนเหรอเนี่ยอาจารย์เค้าบอกพี่ว่าอยากให้เราไปเป็นนักบาสนะเขาดูปลื้มเรามากเลย
S : Sกลัวไม่มีเวลาอะ
เรา : เลิกไม่ดึกหรอกเชื่อพี่ ทุ่มสองทุ่ม (จริงๆนี่ของบาสหญิง ฮ่าๆ)
S : อ๋อ...
เราพยายามพูดให้น้องสนใจอะไม่รู้จะสนไหมแต่เราก็พูดๆๆๆให้น้องมาแบบมานะมาเถอะลองมาดู ฮ่าๆ
จนวันต่อมาน้องก็ตัดสินใจเข้ามาเป็นนักบาสโรงเรียนค่ะมาร่วมซ้อมกับทีม ฮี่ๆ มันดีมากเลยเพราะเราจะได้คุยได้เล่นกับน้องมากขึ้น!!!
เรื่องหลายๆอย่างของเรากับน้องก็เริ่มจากที่เป็นนักบาสโรงเรียนอยู่เล่นอยู่ซ้อมกันเนี่ยแหละค่ะ ฮี่ๆ
มีคนอยากฟังไหมมมม เดี่ยวเราจะมาต่อ 55555