สวัสดีค่ะ หนูอายุ 14 ปี อยู่ม.2 เรียนอยู่โรงเรียนในตำบลที่เป็นโรงเรียนขยายโอกาส มีนักเรียนร้อยกว่าๆ มีถึงม.3  คือที่เล่าก็อยากถามความคิดเห็นค่ะ เพื่อว่าหนูอาจยังเด็กเกินไปที่จะคิดได้ดีกว่านี้ เรื่องคือ เล่นบอลเล่ตั้งเเต่ ป.4 เเล้วก็กระท่อนกระเเท่นว่าจะเล่นดีหรือไม่เล่นดี ทั้งเลยออกเเต่ครูก็ดึงกลับมาเล่นอีก เเต่ที่ได้หยุดเล่นยาวเพราะครูที่สอนเล่นบอลเล่ตอนป.4-6 โดนไล่ออกเพร่ะลวนลามเด็กค่ะ ตอนม.1 เลยไม่ได้เล่นเลย คือตัดออกจากชีวิตเลยค่ะ พอมีกีฬาสีก็เเค่ไปลงเล่นบอล มีกีฬากลุ่มที่รวมคนในโรงเรียนไปเเข่งกับอีกโรงเรียนก็เล่นบอลซึ่งไม่ได้อะไรค่ะกับฟุตบอล พอมาม.2 ครูคนใหม่ที่สอนบอลเล่มาชวนว่าอยากให้เล่นค่ะ คุณครูเป็นคนในหมู่บ้านเป็นลูกของคุณครูที่เกษียณอายุไปเเล้วที่หนูเคารพมากค่ะ ท่านไม่ได้ชวนเเค่หนูนะคะ ท่านชวนเพื่อนๆหนูด้วยค่ะ หนูก็คุยกับเพื่อน เพื่อนก็บอกว่าเล่นกันหมด (ทั้งกลุ่มมี 6 คนรวมหนู เพื่อนอีกคนร่างกายไม่เเข็งเเรงเล่นไม่ได้ เป็น 5 คนที่ตกลงค่ะ)   เเล้วหลังจากปรึษากันเเล้ว ก็ไปบอกครูค่ะ ว่าจะเล่นบอลเล่ (ตอนนั้นคิดว่าจะสนุก) ตอนเทอม 1 มีเเต่เรียน ท่านยังไม่ได้เรียกมาซ้อมมาเล่นจริงจัง เทอม 2 เรื่องของกีฬาเริ่มเข้ามาเเล้วค่ะ  มีทั้งกีฬาสี กีฬากลุ่ม เเล้วท่านก็เริ่มนัดมาซ้อมทุกหลังเลิกเรียน เเละวันเสาร์ เเละพอมาเทอม 2 จริงๆ ก็มีเเค่หนูกับเพื่อนอีก 1 คนที่มาซ้อมนอกนั้นไม่มาเลยค่ะ หนูคิดไว้ว่าจะมีเพื่อนมาเยอะๆ เเละเล่นด้วยกัน เเต่มีเเค่ม.2 2 คน เเล้วก็ต้องเล่นกับพี่ม.3 อีก 8 คน เราเว้นไม่ได้ซ้อมาปี 1 เเล้วพอได้ลงทีมก็เล่นไม่ได้(พึ่งซ้อมได้3 วัน) พี่ม.3 ก็พูดกดดัน รู้ค่ะว่าอยากให้เล่นได้ อยากให้พัฒนา เเต่รู้สึกว่าไม่อยากเล่นเเล้ว ใจมันฟ่อตั้งเเต่มากันเเค่2 คน เเถมเหนื่อยจนซ้อมหัตถกรรมที่จะไปเเข่งไม่ไหว เเละรู้สึกไม่สนุก หนูก็เริ่มคิดว่านี่มันใช่เเล้วหรอ เกรดเราที่ได้มาก็4 หมด เเข่งวิชาการก็ชนะมาเเล้ว ตอนเเรกคิดว่าจะช่วยโรงเรียน เเต่พอมองกลับไปกับวานวิชาการที่ทำให้โรงเรียน มันยังไม่พอหรอ เราคิดถูดไหมคะที่จะเลิกเล่นบอลเล่