สวัสดีเพื่อนๆพี่ๆชาวพันทิป
วันนี้มีเรื่องสั้นๆมาเล่าให้อ่านกันค่ะ....ไม่ใช่เรื่องเกี่ยวกับเราแต่เจอแล้วรู้สึกไม่ดีเลย
ณ Tops สาขา โฮมเวิร์คราชพฤกษ์
เราก็ไปเดินซื้อของที่นี่ไม่บ่อยมาก วันนี้ไปเดินซื้อของเล็กๆน้อยๆ กำลังเดินเลือกอยู่
ก็เห็นคุณป้าท่านหนึ่งแต่งตัวดูดีกำลังมองเลือกสินค้าหันหน้าเข้าทางชั้นวางของ
ขณะเดียวกันก็มีกลุ่มครอบครัวชาวญี่ปุ่นประมาณ 4-5 คนกำลังเข็นรถเข็นเดินในช่องเดียวกับคุณป้าคนนั้น
แล้วหญิงชาวญี่ปุ่นคนที่เข็นรถเข็นก็พูดขึ้นมาว่า...
หญิงญี่ปุ่น : excuse me.
คุณป้า : ....................
หญิงญี่ปุ่น : excuse me. excuse me.
คุณป้า : หันหลังไปมองตามเสียง
หญิงญี่ปุ่น : ชี้ไปที่รถเข็นทำท่าขอทาง (พร้อมยิ้ม แล้วพงกหัวขอทาง เค้าน่าจะพูดไทยไม่ได้ )
คุณป้า : (หลบ.....พร้อมกับพูดว่า) โอ้ย!! ทางก็มีเยอะแยะ นั่นนะๆๆๆๆๆ (พร้อมชี้นิ้ว) ทำมาเป็นพูด excuse me. excuse me โอ๊ะ!!!
หญิงญี่ปุ่น กับครอบครัว : ก็เดิน งงๆ งึมงำๆ ออกมา
....คือสำหรับตัวเรา ยืนเงิบแล้วใจแป่วๆ คือ เข้าก็พูดดีป่าววะ อ่อนน้อมตามสไตล์คนญี่ปุ่น
ถึงจะฟังไทยไม่รู้เรื่องแต่สีหน้าคุณป้าแกอย่างกับเค้ามาทำไรให้
ไม่รู้เค้าจะคิดยังไง เพราะคงฟังไม่ออก แต่คงรับรู้ถึงสีหน้าคุณป้าแกได้ เฮ้อออออออ ....
เรื่องที่มาเล่าก็มีแค่นี้แหละค่ะ ขอให้นักท่องเที่ยวครอบครัวนี้ เจอคนแบบนี้ในประเทศแค่คนเดียวเถอะ
ปล.ถ้าตรงไหนผิดหรือแท็คผิดขออภัยนะคะ
ปล.ขอเพิ่มแท็คชีวิตในต่างแดนนะคะ
มนุษย์ป้า กับ สาวญี่ปุ่น !!
วันนี้มีเรื่องสั้นๆมาเล่าให้อ่านกันค่ะ....ไม่ใช่เรื่องเกี่ยวกับเราแต่เจอแล้วรู้สึกไม่ดีเลย
ณ Tops สาขา โฮมเวิร์คราชพฤกษ์
เราก็ไปเดินซื้อของที่นี่ไม่บ่อยมาก วันนี้ไปเดินซื้อของเล็กๆน้อยๆ กำลังเดินเลือกอยู่
ก็เห็นคุณป้าท่านหนึ่งแต่งตัวดูดีกำลังมองเลือกสินค้าหันหน้าเข้าทางชั้นวางของ
ขณะเดียวกันก็มีกลุ่มครอบครัวชาวญี่ปุ่นประมาณ 4-5 คนกำลังเข็นรถเข็นเดินในช่องเดียวกับคุณป้าคนนั้น
แล้วหญิงชาวญี่ปุ่นคนที่เข็นรถเข็นก็พูดขึ้นมาว่า...
หญิงญี่ปุ่น : excuse me.
คุณป้า : ....................
หญิงญี่ปุ่น : excuse me. excuse me.
คุณป้า : หันหลังไปมองตามเสียง
หญิงญี่ปุ่น : ชี้ไปที่รถเข็นทำท่าขอทาง (พร้อมยิ้ม แล้วพงกหัวขอทาง เค้าน่าจะพูดไทยไม่ได้ )
คุณป้า : (หลบ.....พร้อมกับพูดว่า) โอ้ย!! ทางก็มีเยอะแยะ นั่นนะๆๆๆๆๆ (พร้อมชี้นิ้ว) ทำมาเป็นพูด excuse me. excuse me โอ๊ะ!!!
หญิงญี่ปุ่น กับครอบครัว : ก็เดิน งงๆ งึมงำๆ ออกมา
....คือสำหรับตัวเรา ยืนเงิบแล้วใจแป่วๆ คือ เข้าก็พูดดีป่าววะ อ่อนน้อมตามสไตล์คนญี่ปุ่น
ถึงจะฟังไทยไม่รู้เรื่องแต่สีหน้าคุณป้าแกอย่างกับเค้ามาทำไรให้
ไม่รู้เค้าจะคิดยังไง เพราะคงฟังไม่ออก แต่คงรับรู้ถึงสีหน้าคุณป้าแกได้ เฮ้อออออออ ....
เรื่องที่มาเล่าก็มีแค่นี้แหละค่ะ ขอให้นักท่องเที่ยวครอบครัวนี้ เจอคนแบบนี้ในประเทศแค่คนเดียวเถอะ
ปล.ถ้าตรงไหนผิดหรือแท็คผิดขออภัยนะคะ
ปล.ขอเพิ่มแท็คชีวิตในต่างแดนนะคะ