ผมอยากเขียน...ถึงผู้หญิงที่ผมรักที่สุดในโลกครับ

ผมมีโอกาสได้รู้จักกับผู้หญิงคนหนึ่งครับ.......

เธอเป็นผู้หญิงที่ผมเชื่อเลยจริงๆว่าไม่มีใครเก่ง กล้า สามารถ เท่าเธอ

เป็นผู้หญิงที่ไม่หวาน ห้าวๆ และชอบตบศีรษะสามีเธอเป็นประจำ

กับคนรอบๆตัวเธอมักจะยิ้มแย้ม แจ่มใส

รับรู้เรื่องของคนอื่นๆเสมอๆแต่มักจะไม่ออกความคิดเห็นใดๆถ้าอีกฝ่ายไม่ต้องการ

เธอไม่ค่อยสุภาพกับลูกของเธอเลยครับ ไม่เหมือนแม่คนอื่นๆ

ไม่มีของขวัญ ไม่มีของเล่น

จำวันเกิดผิดวัน แซวให้ลูกเขินบ้าง

ทะเลาะกันประจำ บ่อยด้วยบางครั้งที่พูดถึงเรื่องเงิน

ทุกครั้งที่ทะเลาะ เธอจะบอกเสมอๆ

เลิกคิดมากแล้วไปกินข้าวที่เธอเตรียมไว้

อ้อ....เธอเป็นเซฟที่ไม่ได้เรื่องเลยครับ

ทำกับข้าวออกมาถ้าไม่หวานไปก็เค็ม

แต่กระนั้นเองผมกับชอบมันนะ...

เป็นผู้หญิงที่ไม่กล้ากระทั้งจะซื้อน้ำขวดล่ะห้าบาท

....เพราะกลัวเย็นวันนั้นลูกของเธอไม่มีข้าวกิน

เป็นผู้หญิงที่ใส่เสื้อผ้าซ้ำๆไม่เรื่องมาก และดีใจเสมอๆที่มีคนให้ของมือสองมาใช้

เป็นผู้หญิงที่นอนตรงไหนก็ได้ไม่ห่วงสวย ไม่เรื่องมาก

เป็นผู้หญิงที่คีบเนื้อไก่หรือหมูให้ลูกก่อนเสมอ ส่วนตัวเองซดน้ำและผัก

ถ้าอยากกินอะไร เธอจะไม่ค่อยตอบรับครับ

แต่ขอแค่ 'มีโอกาส' ถ้าได้เจอ เธอมักจะหามันมาได้เสมอๆ

ตลอดจนวันแรกและจนถึงปัจจุบันในวันนี้

ไม่มีวันไหนที่ผมไม่รักเธอ

และเธอรักผมมากๆ

เป็นรักที่ผมไม่สามารถหาได้จากใครแล้ว

วันที่เครียดที่สุดในชีวิต

ช่วงเวลาเลวร้ายที่ผ่านมา

ผ่านพ้นได้ด้วยดีเสมอเพราะมีเธอ

เดือนสิงหาคมของทุกปี เป็นเดือนของวันแม่แห่งชาติ

แม่ ม๊า มารดา บุพการี

คำเรียกขานเหล่านี้ล้วนหลากหลาย หากแต่ความหมายของมันก็คงมีเพียงแค่....

....เป็นคำเรียกของผู้ที่รักคุณที่สุดในโลกใบนี้

สุขสันต์วันแม่นะครับ....


_____________________________________________________________________




สำหรับผม

แม่คือมนุษย์ผู้หญิงที่มหัศจรรย์ที่สุดในสามโลก

แม่เป็นได้ทั้งพ่อและแม่ในเวลาเดียวกัน

แม่เป็นคนที่ทำให้ช่วงเวลาที่เลวร้ายในชีวิตผ่านพ้นไปได้ด้วยดี

คำพูดของแม่ คำสอนต่างๆ สิ่งที่ทำให้เห็นเป็นตัวอย่าง

บ่งเพาะให้ลูกคนนี้เกิดมาเป็น 'คนเต็มคน'

แม่ไม่ค่อยบอกรักลูกๆเท่าไหร่ จริงๆคือแม่เป็นผู้หญิงที่ไม่หวานเอาเสียเลย

แถมมือหนักมาก ตีที่ลูกๆหมดเลือดไปหลายขวด

ผมไม่รู้เหมือนกันว่าจะบรรยายถึงผู้หญิงที่ผมรักที่สุดในชีวิตได้ยังไงในหนึ่งกระทู้

ผมทราบเพียงแต่ว่าตัวเองคิดถึงท่าน อยากกอด อยากกราบ อยากเข้าไปหา อยากบอกให้ท่านฟัง เล่าให้แม่ได้รับ ได้รู้ ว่าลูกของท่านได้พบเจออะไรบ้าง
ในแต่ล่ะวัน เราคุยกันทางโทรศัพท์ไม่บ่อยหนัก ส่วนมากเป็นผมเองด้วยซ้ำที่ทำงานหนักจนลืมโทร.หาท่านบ่อยๆ

เรา...อยู่ห่างกันเพราะความไม่แน่นอนของอะไรหลายๆอย่าง

สิ่งที่เชื่อมผมกับผู้หญิงคนนี้เอาไว้คือความรู้สึกดีๆตลอดระยะเวลาสิบแปดปีที่เกิดขึ้นมาบนโลกใบนี้

ผมเหงา ผมเหนื่อย(มากๆ) กับการใช้ชีวิตตัวคนเดียวด้วยวัยสิบแปดปี แต่ทุกครั้งที่ท้อ ทุกครั้งที่เหนื่อย ผมยังจำได้เสมอว่าผมยังมีใครที่เป็นหัวใจของผมอีกดวง อาจจะเถียงกันบ้างครั้ง ทะเลาะกันบางเวลา ตีกันบ้างยามไม่เข้าใจ แต่ทุกครั้งเราก็จะลืมมันไป แม่จะเรียกผมไปทานข้าว ผมจะไปนวดให้ท่านเสมอๆ ....

ผมคงไม่อาจจะหาคำใดๆมาแทนที่ได้เท่าคำว่า 'รัก'

และขอบคุณ 'ในรัก'ที่แม้ให้ผมมาเสมอ

....รักแม่นะครับ

:']



ไม่จำเป็นต้องถึงวันแม่แห่งชาติ
ไม่จำเป็นต้องเป็นวันสำคัญใดๆ
ของแค่ใจยังระลึกนึกถึงท่าน
ก็บอกรักกันได้ทุกๆวันแล้วครับ


รัก...แม่นะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่