สวัสดีค่ะ
เข้ามาตั้งกระทู้สะดุดลานเกียร์ก็คงจะหนีไม่พ้น"หนุ่มวิศวะ"
ตอนนี้คงจะหาช่วงเวลานั้นได้ยากล่ะค่ะ เพราะเรียนจบมาได้สักพักเเล้ว
โดยส่วนตัวเเล้วชอบคนที่ทำสายอาชีพนี้ค่ะ

เมื่อก่อนต้องเดินผ่านลานเกียร์บ่อยๆเพราะคณะใกล้กัน เสื้อช๊อปสีกรมซีดๆยังติดตราฝังใจอยู่เลย
ตอนเดินผ่านก็ไม่ได้คิดอะไรหรอกค่ะก็คิดเเค่ว่าคณะนี้ก็เป็นคณะสายวิทย์ที่มีเด็กเกรียนๆอยู่เต็มไปหมด
ในกลุ่มชมรมก็มีเเต่เด็กวิศวะ ไปทางไหนก็เจอแต่เด็กวิศวะ ทำให้หลีกหนีไม่ได้ที่จะต้องคุยกับคนเหล่านี้

และแล้วก็ได้พบเจอหนุ่มวิศวะคนหนึ่ง ได้คุยกันอยู่พักใหญ่ ทำให้เริ่มคิดว่า เฮ้ย!เด็กวิศวะไม่ได้เกรียนตลอดเวลานี่หว่า
บางมุมของเขามันน่ารักมากค่ะ บางทีก็ดูเป็นผู้ใหญ่ บางทีก็ดูเป็นเด็ก บางทีก็ดูเป็นคนเข้าใจง่าย บางทีก็ดูเหมือนคนบ้า
และเเล้วเราก็ได้คบหาดูใจกันพักใหญ่ในฐานะพี่-น้องกัน ความที่เราอาจจะสนิทกันจนไม่สามารถเป็นเเฟนกันได้ก็เลยยังคงเป็นพี่น้องกันต่อไป
งานนี้จบสวยเพราะเริ่มต้นสวย ฮ่าๆๆๆ

ที่พูดมาทั้งหมดก็เพื่อที่จะบอกว่า ถึงตัวจะไม่ได้สะดุดลานเกียร์ เเต่ก็อยากให้หนุ่มวิศวะมาสะดุดลานใจของเราอีกสักครั้งบ้างนะคะ ในฐานะอะไรก็ได้ อยากฟังมุขเกรียนๆอีกค่ะ

มาบวกก้นหลังไมค์ก็ได้นะคะ
ขอบคุณที่อ่านจนจบค่ะ
อันนี้กระทู้ระบายความรู้สึกดีๆนะคะ