ผมเคยคบ ผญ. คนหนึ่ง เป็นเวลา 1 ปี กว่าๆ แต่สุดท้ายเราก็ต้องเลิกกัน เพราะเธอนอกใจผม ผมเสียใจมาก แทบไม่เป็นผู้เป็นคน ผมกลายเป็นคนเกเรไปเลยช่วงนั้น จนสุดท้ายผมก็เรียนไม่จบ...
ผ่านไปนานหลายเดือน..ผมเริ่มทำใจได้ แต่ถึงมี ผญ.มากมายผ่านเข้ามาในชีวิต ผมก็ยังไม่ตกลงปลงใจกับใคร. ไม่ใช่เพราะรอแฟนเก่านะครับ แต่รู้สึกขยาดกับความรัก
จนมาวันหนึ่ง...แฟนเก่าผมเธอแอดเพื่อนในเฟสมาหาผม. ผมอึ้งอยู่พักหนึ่งก่อนกดรับ และเธอก็เป็นฝ่ายทักมาหาผมก่อน เธอบอกว่าเธอคิดถึงผม เธอพึ่งเลิกกับแฟน เธอก็ดราม่าอะไรอีกมากมาย ก่อนจะบอกว่า เรายังเป็นเพื่ิอนกันได้ใช่ไหม...ผมจึงตอบตกลง ยอมรับว่ายังคิดถึงเธอ แต่ไม่ถึงขั้นอยากไปพบเจอหรือข้องเกี่ยวอะไรมาก และเราก็คุยกันเรื่อยมา
เราเริ่มสนิทกันมากขึ้นในฐานะเพื่อนจริงๆ คือไปเที่ยวเล่นด้วยกันบ่อย จนเธอสนิทกับเพื่อนๆผมทุกคน และเที่ยวด้วยกันทุกคืน ผมยังไม่รู้สึกอะไร จนคืนหนึ่งที่มีเหตุให้เรา2 คนต้องอยู่ค้างด้วยกัน เธอมานอนห้องผม ไม่รู้ว่าความเคยๆ หรือว่าเมา เราก็ได้เสียกัน...แต่ด้วยความเต็มใจทั้ง 2 ฝ่ายนะครับ
นับจากวันนั้น ผมก็เริ่มรักเธอเหมือนตอนที่เราเป็นแฟนกัน แต่ต่างจากเธอที่ทำเฉยๆ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไปเที่ยวด้วยกัน เธอแลกไลน์กับ ผช.อื่นต่อหน้าผมเลย ผมเกิดอาการหึงหวง และสุดท้ายก็ทะเลาะกัน และผมกลับห้องมาเธอส่งไลน์มาว่า ' อย่าบอกนะว่ามิง จริงจังกับความสัมพันของเรา ' เงิบสิครับบบ ความเจ็บปวดถาโถมมาใส่ผมอีกครั้ง. ผมสับสนและเสียใจมาก ผมส่งไลน์กลับไปว่า ผมรักเธอ เธออ่านแต่ไม่ตอบ
เราห่างหายจากกันไปหลายวัน จนวันหนึ่งเธอมาหาผมที่ห้อง...และมาซักผ้า ล้างจาน กวาดห้อง ซื้อกับข้าวมาทำให้ผมทาน ผมงงเลย... ผมเลยตัดสินใจถามไปว่า ตกลงจะเอายังไ... เธอซึ่งเหมือนรอจะพูดอยู่แล้วตอบว่า. เรารักกันแบบไม่ผูกมัดกันได้ไหม ถ้าแกจะมีใคร ฉันก็ไม่ว่านะโว่ย. แต่รักของเราจะยังอยู่ แต่อย่าล่ำเส้นกัน.... ผมได้ยินแล้วเจ็บสุดๆๆ แต่ก็ได้แต่เงียบ จนเธอกลับไป
และนับจากนั้นเราก็เป็นแค่คู่นอนกัน โดยที่เธอก็คุยกับชายอื่น แต่ผมมีเธอคนเดียว ผมพยายามจะตัดใจทีล่ะนิด...จนวันนึงมีผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามาในชีวิตผม น้องเขาน่ารักดี ผมคิดอยู่นานจึงตัดสินใจ ลองคบหากับน้องเขา.... และช่วงนี้ที่ทำให้ผมห่างกับเธอ...เพราะผมทุ่มเทเวลาให้กับคนที่ผมคบ จนผ่านไปเกือบอาทิตย์เธอมาหาผมที่ห้อง ซึ่งแฟนที่ผมคบด้วยก็อยู่กับผม เธอเปิดประตูมาเห็นเธอก็เงียบเลย และทำท่าท่างเหมือนหึงผม ก่อนจะเอากับข้าวที่เหมือนตั้งใจจะซื้อมากินกับผมวางไว้บนโต๊ะก่อนกลับไป.
ผมลังเลมากว่าจริงๆแล้วเธอรู้สึกยังไง คนที่คบกัน แบบไม่ผูกมัดเป็นไปได้เหรอว่าจะไม่มีความรู้สึกใดๆเลย มันห้ามได้เหรอครับ
คนเราจะคบกันแบบไม่ผูกมัดและไม่รู้สึกอะไรได้จริงเหรอ
ผ่านไปนานหลายเดือน..ผมเริ่มทำใจได้ แต่ถึงมี ผญ.มากมายผ่านเข้ามาในชีวิต ผมก็ยังไม่ตกลงปลงใจกับใคร. ไม่ใช่เพราะรอแฟนเก่านะครับ แต่รู้สึกขยาดกับความรัก
จนมาวันหนึ่ง...แฟนเก่าผมเธอแอดเพื่อนในเฟสมาหาผม. ผมอึ้งอยู่พักหนึ่งก่อนกดรับ และเธอก็เป็นฝ่ายทักมาหาผมก่อน เธอบอกว่าเธอคิดถึงผม เธอพึ่งเลิกกับแฟน เธอก็ดราม่าอะไรอีกมากมาย ก่อนจะบอกว่า เรายังเป็นเพื่ิอนกันได้ใช่ไหม...ผมจึงตอบตกลง ยอมรับว่ายังคิดถึงเธอ แต่ไม่ถึงขั้นอยากไปพบเจอหรือข้องเกี่ยวอะไรมาก และเราก็คุยกันเรื่อยมา
เราเริ่มสนิทกันมากขึ้นในฐานะเพื่อนจริงๆ คือไปเที่ยวเล่นด้วยกันบ่อย จนเธอสนิทกับเพื่อนๆผมทุกคน และเที่ยวด้วยกันทุกคืน ผมยังไม่รู้สึกอะไร จนคืนหนึ่งที่มีเหตุให้เรา2 คนต้องอยู่ค้างด้วยกัน เธอมานอนห้องผม ไม่รู้ว่าความเคยๆ หรือว่าเมา เราก็ได้เสียกัน...แต่ด้วยความเต็มใจทั้ง 2 ฝ่ายนะครับ
นับจากวันนั้น ผมก็เริ่มรักเธอเหมือนตอนที่เราเป็นแฟนกัน แต่ต่างจากเธอที่ทำเฉยๆ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไปเที่ยวด้วยกัน เธอแลกไลน์กับ ผช.อื่นต่อหน้าผมเลย ผมเกิดอาการหึงหวง และสุดท้ายก็ทะเลาะกัน และผมกลับห้องมาเธอส่งไลน์มาว่า ' อย่าบอกนะว่ามิง จริงจังกับความสัมพันของเรา ' เงิบสิครับบบ ความเจ็บปวดถาโถมมาใส่ผมอีกครั้ง. ผมสับสนและเสียใจมาก ผมส่งไลน์กลับไปว่า ผมรักเธอ เธออ่านแต่ไม่ตอบ
เราห่างหายจากกันไปหลายวัน จนวันหนึ่งเธอมาหาผมที่ห้อง...และมาซักผ้า ล้างจาน กวาดห้อง ซื้อกับข้าวมาทำให้ผมทาน ผมงงเลย... ผมเลยตัดสินใจถามไปว่า ตกลงจะเอายังไ... เธอซึ่งเหมือนรอจะพูดอยู่แล้วตอบว่า. เรารักกันแบบไม่ผูกมัดกันได้ไหม ถ้าแกจะมีใคร ฉันก็ไม่ว่านะโว่ย. แต่รักของเราจะยังอยู่ แต่อย่าล่ำเส้นกัน.... ผมได้ยินแล้วเจ็บสุดๆๆ แต่ก็ได้แต่เงียบ จนเธอกลับไป
และนับจากนั้นเราก็เป็นแค่คู่นอนกัน โดยที่เธอก็คุยกับชายอื่น แต่ผมมีเธอคนเดียว ผมพยายามจะตัดใจทีล่ะนิด...จนวันนึงมีผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามาในชีวิตผม น้องเขาน่ารักดี ผมคิดอยู่นานจึงตัดสินใจ ลองคบหากับน้องเขา.... และช่วงนี้ที่ทำให้ผมห่างกับเธอ...เพราะผมทุ่มเทเวลาให้กับคนที่ผมคบ จนผ่านไปเกือบอาทิตย์เธอมาหาผมที่ห้อง ซึ่งแฟนที่ผมคบด้วยก็อยู่กับผม เธอเปิดประตูมาเห็นเธอก็เงียบเลย และทำท่าท่างเหมือนหึงผม ก่อนจะเอากับข้าวที่เหมือนตั้งใจจะซื้อมากินกับผมวางไว้บนโต๊ะก่อนกลับไป.
ผมลังเลมากว่าจริงๆแล้วเธอรู้สึกยังไง คนที่คบกัน แบบไม่ผูกมัดเป็นไปได้เหรอว่าจะไม่มีความรู้สึกใดๆเลย มันห้ามได้เหรอครับ