ขอเล่าแบบยาวๆเลยนะค่ะ  เราอายุ27 แฟน29 คบกันมาได้ เกือบๆ2ปีแล้วค่ะ เราอยู่ด้วยกัน เราเจอกันที่ทำงานค่ะ เลยเป็นจุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์
 *ก่อนจะคบกัน เค้าเจ้าชู้มาก มีผญ.เข้ามาไม่ซ้ำหน้า  ซึ่งเราเป็นคนขี้หึงมาก มันเลยทำให้เราไม่ไว้ใจเค้าเลย ตลอดที่คบกันมา*
EP1.
   คุยกันๆแรกๆก็มีเรื่องผญ.เข้ามา จับได้ครั้งที่1 เห็นขวดน้ำวางไว้ข้างล่างเตียงอีกฝั่งหนึ่งที่ชิดฝาผนัง เราเอะใจละ  เค้านอนอีกฝั่ง แล้วเอาขวดน้ำมาวางไว้อีกฝั่งทำไม ไว้ฝั่งที่ตัวเองนอน ไม่ง่ายกว่าหรอ  แต่เราเงียบ ปล่อยผ่านไป     จับได้ครั้งที่2 ว่าเอาผญ.มานอนที่ห้อง เพราะเราเจอซองถุงยางอนามัยในถังขยะ (ตอนนั้นเค้าอยู่หอค่ะ เราต่างคนต่างอยู่) เราก็เงียบหายไปเลย เค้ารู้ว่าเราผิดปกติ เราเลยคุยเรื่องนี้กับเค้าไป เค้ายอมรับกับเรา เค้าขอโทษ ตามง้อ เค้าให้เหตุผลว่า เราเพราะพึ่งคุยกัน ยังไม่มีอะไรชัดเจน มันก็ต้องมีบ้าง   เราเลยโอเค ตามนั้น  คุยกันมาได้สักพัก ประมาณ7เดือน เราตกลงคบกัน เค้าขอให้เราย้ายมาอยู่ด้วยกันที่หอเค้า เพื่อที่จะเซฟเงินทั้ง2ฝ่าย    จับได้ครั้งที่ 3 มีคนมาเคาะห้องตี2 เราเปิดม่าน เจอผญ. บอกให้แฟนเราออกมาเคลียร์กันรวมถึงเราด้วย แต่แฟนเราดึงเราไว้ เราพยายามใจเย็นแบบสุดๆ แล้วแฟนเราก็ไม่สนใจ ให้ผญ.เคาะไป ยังไงก็ไม่ยอมเปิด จนผญ.หมดความอดทน จนกลับไป ทิ้งท้ายด้วยการบอกเราว่าถ้ามีปัญหาอะไร ทักมาเคลียร์กันได้ ชื่อ........หาได้จากFacebook  แฟนเรานี้ช็อคไปเลย เพราะรู้ว่าเราเลิกแน่นอน เราใจเย็นและเก็บอารมณ์มากทักไปหาผญ.คนนั้น สรุปแล้ว เค้าไม่รู้ว่าเรากับกันอยู่ แฟนเราบอกเค้าว่าไม่มีคัย แฟนเราตามง้อตามตื้อเค้ามาตลอด เราจุกสุดๆๆ ผญ.เค้าขอโทษ พยายามโทรมาเพื่อที่จะขอโทษ แต่เราไม่อยากคุย คือเราพร้อมจบทุกอย่าง แฟนเรานั่งร้องไห้ ไม่ยอมนอนตั้งแต่ตี2กว่าๆ จนถึงเช้า   เช้ามาเราก็ไปทำงานพร้อมจิตใจที่ย่ำแย่ แต่เค้าเลือกที่จะนอนอยู่ที่หอไม่ไปทำงาน เค้าง้อเรา บอกว่าขอโอกาสอีกครั้ง ถ้ามีครั้งหน้า เค้าจะยอมเลิกกับเรา ขอให้เราอยู่กับเค้าก่อน เพื่อเป็นกำลังใจในการหาเงินมาคืนเรา (ตอนคุยกันแรกๆ เค้าเดือนร้อนเรื่องเงิน เราให้เค้ายืมไป ประมาณ2หมื่นนิดๆ) (ในใจก็รู้นะว่าขอโอกาสเพราะเรื่องเงิน แต่ทำไงได้ ใจเรารักเค้าไปแล้ว) ตอนนั้นสมองกับหัวใจตีกันมากเลยค่ะ สับสนแบบสุดๆ สุดท้ายเราก็ใจอ่อน ยอมเค้าอีก