คือเราเป็นคนค่อนข้างมองว่าเรื่อง หึงหวง น้อยใจแฟนเนี่ย เป็นเรื่องไร้สาระ
อาจจะเนื่องจากไม่เคยมีแฟน มีแต่คุยๆจีบๆกันตามประสาวัยว้าวุ่น ไม่เคยได้ตกลงคบกับใคร เกรงใจคนที่บ้าน - -*

มาคบกับแฟนคนนี้ตอนเข้ามหาลัย ปี 1 เพราะไกลจากสายตาคนที่บ้าน == ทุกอย่างก็ดี ไม่หวือหวาอะไรมากมาย
แต่เขาค่อนข้างเป็นที่รักของเพื่อนๆ ตั้งแต่สมัยเรียน ม ปลาย ชอบมีเพื่อน ผญ ในห้องและต่างห้อง มาแอบชอบบ่อยๆ

เขาเองเคยมีแฟนตอน ม 5 แต่ที่เลิกเพราะ ผญ คนนั้น หึงหวง ขี้น้อยใจและชอบมาเวินเว่อร์ในเฟสเกินเหตุจำเป็น
ช่วงที่คุยๆดูใจกับเราตอน ม 6 ก็เคยคิดว่าเรื่องนี้ไม่มีปัญหาแน่ๆถ้าได้คบกัน เพราะคิดว่าตัวเองไม่ใช่คนแบบนั้น

แต่พอมาตอนนี้ เขาเริ่มไปกับเพื่อน ผญ คนนึง บ่อยขึ้น ทั้งอ่านหนังสือ กินข้าว เดินห้าง หรือไปดูคอนเสิร์ตด้วยกัน แต่ทุกครั้งที่ไปก็บอกเราก่อนเสมอ

และเพื่อน ผญ คนนี้เคยมาชอบเขาตอนอยู่ ม ปลาย แต่ตอนนั้นเขาไม่ได้คิดอะไร ซึ่งเรามารู้ทีหลังจากเพื่อนเขาอีกคน เพราะเพื่อนเขาก็อาจสับสนว่าตกลงเขาคบกับเราหรือคบกับเพื่อน ผญ คนนั้น เพราะเห็นไปไหนมาไหนบ่อยกว่าไปกับเรา หลังจากที่เรารู้เรื่องนี้ ใจเราเริ่มไม่ปกติแล้วคะ เริ่มคิดมาก
แต่ไม่เคยแสดงอาการอะไรออกไป

ก่อนหน้านี่ ผญ คนนี้ก็เคยเข้ามาพูดคุย มาชวนเราไปกินข้าวกับเธอ มานั่งเล่นกับเราเวลาเราหอบโน๊ตบุคไปนั่งเล่น+ทำงานส่งอยู่คนเดียวตามที่ต่างๆใน ม เราก็ไม่ได้เอะใจอะไร เพราะเห็นว่าเป็นเพื่อนๆทั่วไปของแฟน พอมารู้แบบนี้แล้ว ทำไงก็อดคิดไม่ได้

ล่าสุดมีซื้อเสื้อกันหนาวให้แฟนเราด้วย T_T ซึ่งเราไม่เคยจะซื้ออะไรให้เลย และแม่ของ ผญ คนนี้ รู้จักแฟนเราค่ะ ดูเหมือนจะอยากให้แฟนเราคบกับลูกสาวของท่าน TT

แต่เวลาที่เรามีคนมาจะจีบบ้าง เขาก็แอบหึงๆบ้างนะ แต่เราก็จะว่าเขาไปว่า อย่าไปคิดอะไรแบบนั้นได้ไหม มันไร้สาระมาก

แล้วจะทำยังไงดี ให้อะไรๆมันชัดเจน เราไม่ค่อยกล้าแสดงออก อุดมการณ์ค้ำคอ TT เค้าเรียกว่าหึงแน่ๆใช่ไหมคะ?