จากเรื่องแม่อุ้มบุญและคู่รักชาวเกย์ อยากจะมาแชร์ประสบการณ์ที่เคยช่วยเหลือคนที่มีลูกยาก

เห็นข่าวแม่อุ้มบุญกับคู่รักชาวเกย์แล้วบอกตรงๆว่าเห็นใจครอบครัวน้องคาร์เมนมากๆค่ะ จากประสบการ์ของการได้อยู่ในวงการของการช่วยเหลือผู้มีบุญยาก (ขอเรียกแบบนี้นะคะ) ตัวเราเองตอนแรกไม่ได้สนใจเรื่องแบบนี้หรอกค่ะเพราะเป็นคนไม่ชอบเด็กไม่ได้อยากมีลูกหรืออะไร แต่วันนึงมีคนมาชวนค่ะให้ไปบริจาคไข่ให้กับคนที่อยากจะมีลูกแต่มีไม่ได้ เขาก็เสนอเงินให้จำนวนนึง เราก็เห็นว่าว่างๆเลยคุยกับแฟนว่าโอเคลองดูก็ได้ ครั้งแรกที่ไปรพ. เราก็กล้าๆกลัวๆนะคะ ไปนั่งรอตรวจร่างกาย ระหว่างรอก็นั่งมองคนเดินผ่านไปผ่านมา(ส่วนใหญ่เป็นชาวต่างชาติจีนเวียดนามเยอะมาก) บางคนนั่งระบายร้องไห้เดาว่าน่าจะเสียลูกหรือไม่ติดตัวอ่อนค่ะ บางคนก็ร้องไห้ดีใจที่ติดค่ะ และที่สำคัญคู่รักเพศเดียวกันเยอะมากๆโดนเฉพาะคู่รักแบบหญิงหญิงค่ะเยอะจริงๆ เรานั่งมองก็คุยกับแฟนไปว่าน่าสงสารเนอะคนอยากมีลูกแต่มีไม่ได้ต้องมาทำแบบนี้เสียเงินเยอะแยะมากมาย แต่คนไม่อยากมีกลับมีกันง่ายๆทิ้งๆขว้างๆ หลังจากนั้นเราก็ไปโรงพยาบาลอีกหลายครั้งเพื่อซาวขนาดไข่ของเราหลังจากรับยาไปแล้วค่ะ คนที่มารับบริจาคไข่จากเราเป็นคนจีนค่ะ เขาน่ารักมากนะคะ แต่ไม่ได้คุยอะไรกับมากเพราะคุยกันไม่รู้เรื่อง มีครั้งนึงที่เราไปกับแฟน แฟนก็นั่งรออยู่ส่วนเราไปเจาะเลือดค่ะ พอออกมาก็เห็นมีคนจีน2คนแม่ลูกนั่งอยู่ตรงข้ามแฟน เขาก็ยิ้มให้เรากับแฟน ซักพักก็เรียกล่ามมาคุยๆล่ามก็มองมาที่เรา2คนแล้วก็ขอคุยส่วนตัวค่ะ ล่ามบอกว่ามีคนอยากจะขอให้แฟนเราบริจาคอสุจิให้ค่ะ เขาอยู่ในช่วงระหว่างกระตุ้นไข่เพื่อให้ไข่โตและเก็บเพื่อนำมาผสมกับอสุจิ เราไม่รู้ว่าเขามีสามีมั้ยนะคะแต่เห็นว่ามากัน2แม่ลูกเราคิดว่าเขาอาจจะอยากมีลูกแต่ไม่มีสามีแล้วมารอทำเพื่อผสมกับอสุจิบริจาคก็ได้ค่ะแต่พอดีมาเจอแฟนเราแล้วชอบก็เลยลองมาคุยดูเพราะก็ได้เจอได้เห็นหน้าดีกว่าไปเอาของคนที่ไม่เคยเจอหน้ามาแบบนี้ค่ะ แฟนเราก็เลยตอบตกลงค่ะ ก็เจาะเลือดตรวจร่างกายและตรวจน้ำเชื้อค่ะพอผ่านเขาก็นัดวันที่ผู้หญิงไข่ตกเพื่อมาเก็บน้ำเชื้อไปผสมค่ะ คือเขาน่ารักมากๆนะคะดูรู้เลยว่าอยากมีลูกมากๆ แม่เขาดูแลลูกดีมากๆคอยประคองคอยดูแล วันที่แฟนเราต้องบริจาคน้ำเชื้อเราก็ไปเป็นเพื่อนค่ะ เขาก็พยายามจะคุยกับเรานะคะแต่คุยไม่รู้เรื่อง(เพราะล่ามไม่อยู่)ก็ภาษามือค่ะ เพราะเสร็จเรากับแฟนก็ขอตัวกลับค่ะ ล่ามก็เดินมาขอบคุณพร้อมยื่นซองให้บอกว่าเป็นค่าตอบแทนค่ะ แฟนรับมางงๆแล้วก็กลับกันค่ะ มาถึงตาเราที่ต้องบริจาคไข่คนที่รับบริจาคจากเราตอนเจอกันครั้งแรกเราคุ้นหน้ามากแบบถูกชะตาเลย แตาเขาก็ไม่ได้มีท่าทีกระตือรือร้นเหมือนคนอื่นๆที่อยากมีลูกที่เราเจอเวลามา รพ.นะคะ จนวันที่เราเก็บไข่ค่ะเขาเข้ามาหาเราในห้องพักท่าทางตื่นเต้นกว่าครั้งไหนๆ ตอนแรกเรากลัวมากนะคะเกิดมาไม่เคยผ่าตัดหรือต้องโดนยาสลบมาก่อน พอเห็นหน้าเขาความกลัวก็หายไปเลยค่ะ เขามายืนอยู่ไม่ได้พูดอะไรกับเราแต่ยืนเอามือกุมหน้าอกแล้วยิ้มน้ำตาคลอๆค่ะ เราก็ยิ้มตอบเขาก็พยักหน้าประมาณสู้ๆนะ แล้วเดินไปรอข้างนอกค่ะ ตอนนี้ไม่รู้ว่าสองครอบครัวนั้นจะเป็นอย่างไรบ้างนะคะเพราะเรากับแฟนก็ไม่ได้ขอช่องทางการติดต่อกับเขา แต่ก็ภาวนาขอให้ทั้งสองครอบครัวสมหวังดั่งใจขอให้มีลูกน่ารักๆค่ะ เรื่องเงินไม่ใช่ประเด็นหลักสำหรับเราอีกแล้วค่ะพอได้มาเจอกับเหตุการณ์แบบนี้เรารู้สึกเห็นใจคนที่อยากมีลูกมากๆเลยนะคะ กรณีแม่อุ้มบุญที่บอกว่าคนพ่อไม่ได้มีท่าทางกระตือรือร้นเขาอาจจะเป็นแบบคนที่มาขอรับบริจาคจากเราก็ได้ค่ะ ถึงแม้จะไม่แสดงออกไม่ใช่ว่าเขาไม่อยากมีนะคะ วันสุดท้ายที่เจอกันเรารู้เลยว่าเขาตื่นเต้นมากๆคะ

จบแล้วค่ะอาจจะเล่างงๆบ้างข้ามไปข้ามมา แต่อยากจะมาแชร์เหตุการณ์ที่เคยเจอและเป็นกำลังใจให้น้องคาร์เมนได้กลับไปอยู่กับครอบครัวนะคะ

เพิ่มเติมค่ะ
อาจจะมีบางคนคิดว่าเราทำเพราะเงินยอมรับเลยค่ะว่าตอนแรกเราทำเพราะเงินเพราะทำแค่ไม่กี่วันก็ได้เงินหลายหมื่น (เด็กวัยรุ่นสาวๆสวยๆทำเยอะมากบางคนอายุ18-19เองมั้งคะคิดว่าคงได้เงินดีเลยมาทำกัน) แล้วบวกกับเราไม่ชอบเด็กไม่อยากมีลูกไม่อินกับเรื่องแบบนี้กับคนที่อยากมีลูก แต่พอได้มาทำไป รพ.บ่อยๆได้เห็นความพยายามของคนที่เขาอยากมีลูกนี่เปลี่ยนความคิดเลยค่ะ คือตอนแรกคิดว่าจะง่ายใช่มั้ยคะแต่มันไม่ใช่ค่ะ เราเป็นคนกลัวเข็มแต่ต้องโดนเข็มทุกวันต้องฉีดยาเองบางวันฉีดยาเอง2-4เข็มต้องฉีดตรงเวลานะคะบางวันไปธุระข้างนอกต้องรีบกลับมาเพื่อมาฉีดยาแถมโดนเจาะเลือดทุกครั้งที่ไปรพ. โดนเข็มจนพรุนค่ะ ต้องดูแลตัวเองดีมากอาหารที่ชอบบางอย่างก็ทานไม่ได้ต้องกินไข่วันนึง5-10ฟองค่ะกินจนเลี่ยนจนอ้วกก็ต้องฝืนกินค่ะ ต้องมาเจอกับภาวะท้องอืดแน่นท้อง โดนฮอร์โมนไปเยอะๆเวียนหัวคลื่นไส้อารมณ์แปรปวน บอกเลยทรมานค่ะ ถ้าเราคิดแค่ว่าเราอยากได้เงินเราจำเป็นต้องทำอะไรแบบนี้ก็ได้นะคะเขาก็ไม่รู้หรอกค่ะว่าเราฉีดยาตรงเวลามั้ยดูแลตัวเองดีหรือเปล่า แต่ไม่ค่ะเพราะความคิดเราเปลี่ยนเรายอมทำค่ะอยากให้ไข่ของเราแข็งแรงให้เขาประสบความสำเร็จในการมีลูกค่ะ ตอนเก็บไข่นี่เรากลัวจนสั่นไปหมดเลยนะคะแต่พอเสร็จแล้วก็โล่งค่ะ บอกตรงๆว่าค่าตอบแทนที่ได้มาเทียบกับความทรมานสิบกว่าวันเราว่าไม่คุ้มเลยค่ะ แล้วมาคิดว่าเขาคงพยายามมาหลายครั้งแล้วจนต้องมาหาคนเพื่อช่วยเขาแบบนี้เขาคงทรมานมากกว่าเราหลายเท่าค่ะ เป็นกำลังใจให้สำหรับคนที่ต้องการมีลูกนะคะ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่