สวัสดีคะ เราเป็นเด็กฝึกงานที่ตั้งกระทู้มาหลายอันแล้ว และคิดว่าอันนี้น่าจะพอสำหรับเราแล้ว
เพราะเราคิดไม่น่ามาเสียเวลาพิมพ์ เรื่องเกียวกับป้าหัวหน้าของเราอีก เพราะเราจะไม่เอาเขามาใส่ใจเราแล้ว
เริ่มเลยนะคะ อันนี้เป็นเรื่องราวล่าสชวุดเลยคะ
คือวันนี้เรจะขอยุดงานเลยได้มีการโทรไปขอเขา เพราะเรามีธุระ
" การสนทนา "
เรา : พี่คะวันนี้หนูขอหยุดงานนะคะ
เขา : แล้วจะมาชดเชยวันไหนเอย?
เรา : มีชดเชยด้วยเหรอคะ
เขา : มีจะ
เรา : แล้วพี่จะให้หนูชดเชยวันไหนคะ ?
เขา : หลังจากฝึกงานเสดจะ
เรา : อ่อคะ แต่พอดีหนูมีธุระอ่ะคะพี่ ( คิดในใจเราเป็นแค่เด็กฝึกงาน ไม่ใช่พนักงาน มีชดเชยด้วยเหรอ ? )
เขา : หนูหยุดไปเยอะละนะ ( เราคิดในใจ หยุดเยอะ? ส่วนมากพี่ดขาจะออกกองกันแล้วเขาจะให้เราหยุดมากกว่า )
เรา : อ่อคะ
เขา : ไม่งั้นงานมันจะไม่ทันนะ ( เราคิดในใจ วันๆให้วาดรูป ถอดเทป ถอดคำพูด แถมให้งานกับไปทำงาน เสาร์ ทิตย์ก็มีงาน
วันจันทร์ก็ขอดูงานที่ให้ไปทำเสาร์ ทิตย์ )
เรา : คะ สวัสดีคะ
....... จบหารสนทนา ...............
เราแค่ไม่เข้าไจ เขาใช้งานเราเยอะมาก วันปกติก็ให้กับบ้านเย็นๆ มันลำบากนะคะ ทำงานไกลจากบ้านมาก ไม่เว้น เสาร์ ทิตย์ บางทีเสาร์ทิตย์เราออกไปเที่ยว ทำธุระ ตามประสาวันพักผ่อน
เขาก็จะลน์มาว่าแก้งานให้หน้อย หรือแบบ งานผิดนะจะแก้ละส่งให้ด่วนไรงี้ หรือแบบเอ่อ พี่รบกวนถ่ายรูปงานให้หน่อยได้ไหมจะ
คือเราไปไหนอาจจะต้องพกโน็ตบุ๊คติดรถตลอดคะ ชีวิตเด็กฝึกงานยังกับพนักงานเงินเดือนคะ
เราเบื่อที่นี้เต็มทีแล้ว ใครอยากรู้พิกัดว่าฝึกที่ไหน กับใครหลังไมค์ได้คะ ไม่อยากให้ใครมาเจอแบบเราคะ
เสียสุขภาพจิต เสียเวลาฝึกมาไมได้อะไรเลยคะ ให้เรานั้งทำอะไรไม่รุ้ทั้งที่ความสามารถเรามีดีกว่าที่เขาเห็นแน่นอน
แถมกับบ้านดึกๆ เราบอกตรงๆเราโครตกลัวมันมืด มันเปลี่ยว อันตราย ทำงานเหนื่อยๆมาขับรถเคยหลับในคะ
จากนั้นต้องมีขนมติดรถตลอด
หรือใครดคยเจอโหดกว่านี้ มาเล่าแชร์กันได้นะคะ เราจะได้อุ่นใจว่าเราไม่ใช่คนเดียวที่เจอ
ประท้วงคะ ฝึกงานขนาดนี้ขอเงินเดือนและประกันความปลอดภัยในการเดินทางกับบ้าน
เพราะเราคิดไม่น่ามาเสียเวลาพิมพ์ เรื่องเกียวกับป้าหัวหน้าของเราอีก เพราะเราจะไม่เอาเขามาใส่ใจเราแล้ว
เริ่มเลยนะคะ อันนี้เป็นเรื่องราวล่าสชวุดเลยคะ
คือวันนี้เรจะขอยุดงานเลยได้มีการโทรไปขอเขา เพราะเรามีธุระ
" การสนทนา "
เรา : พี่คะวันนี้หนูขอหยุดงานนะคะ
เขา : แล้วจะมาชดเชยวันไหนเอย?
เรา : มีชดเชยด้วยเหรอคะ
เขา : มีจะ
เรา : แล้วพี่จะให้หนูชดเชยวันไหนคะ ?
เขา : หลังจากฝึกงานเสดจะ
เรา : อ่อคะ แต่พอดีหนูมีธุระอ่ะคะพี่ ( คิดในใจเราเป็นแค่เด็กฝึกงาน ไม่ใช่พนักงาน มีชดเชยด้วยเหรอ ? )
เขา : หนูหยุดไปเยอะละนะ ( เราคิดในใจ หยุดเยอะ? ส่วนมากพี่ดขาจะออกกองกันแล้วเขาจะให้เราหยุดมากกว่า )
เรา : อ่อคะ
เขา : ไม่งั้นงานมันจะไม่ทันนะ ( เราคิดในใจ วันๆให้วาดรูป ถอดเทป ถอดคำพูด แถมให้งานกับไปทำงาน เสาร์ ทิตย์ก็มีงาน
วันจันทร์ก็ขอดูงานที่ให้ไปทำเสาร์ ทิตย์ )
เรา : คะ สวัสดีคะ
....... จบหารสนทนา ...............
เราแค่ไม่เข้าไจ เขาใช้งานเราเยอะมาก วันปกติก็ให้กับบ้านเย็นๆ มันลำบากนะคะ ทำงานไกลจากบ้านมาก ไม่เว้น เสาร์ ทิตย์ บางทีเสาร์ทิตย์เราออกไปเที่ยว ทำธุระ ตามประสาวันพักผ่อน
เขาก็จะลน์มาว่าแก้งานให้หน้อย หรือแบบ งานผิดนะจะแก้ละส่งให้ด่วนไรงี้ หรือแบบเอ่อ พี่รบกวนถ่ายรูปงานให้หน่อยได้ไหมจะ
คือเราไปไหนอาจจะต้องพกโน็ตบุ๊คติดรถตลอดคะ ชีวิตเด็กฝึกงานยังกับพนักงานเงินเดือนคะ
เราเบื่อที่นี้เต็มทีแล้ว ใครอยากรู้พิกัดว่าฝึกที่ไหน กับใครหลังไมค์ได้คะ ไม่อยากให้ใครมาเจอแบบเราคะ
เสียสุขภาพจิต เสียเวลาฝึกมาไมได้อะไรเลยคะ ให้เรานั้งทำอะไรไม่รุ้ทั้งที่ความสามารถเรามีดีกว่าที่เขาเห็นแน่นอน
แถมกับบ้านดึกๆ เราบอกตรงๆเราโครตกลัวมันมืด มันเปลี่ยว อันตราย ทำงานเหนื่อยๆมาขับรถเคยหลับในคะ
จากนั้นต้องมีขนมติดรถตลอด
หรือใครดคยเจอโหดกว่านี้ มาเล่าแชร์กันได้นะคะ เราจะได้อุ่นใจว่าเราไม่ใช่คนเดียวที่เจอ