ลูกชายสะกิด......ชลทิต...มั๊ยพ่อ.

กระทู้สนทนา
ความว่า..................



ผมมีธุระที่ระยองในวันเสาร์ ไปกันครอบเซ็ท ธุระจะเสร็จคืนวันเสาร์ วันอาทิตย์ว่าง...
ลูกสาวชวนเที่ยวพัทยา ส่วนลูกชายชวนปั่นจักรยาน บอกว่าอยากไป "ถนนเฉลิมบูรพาชลทิต"
จุดชมวิวที่โฆษณาในทีวี เพื่อให้บัวไม่ช้ำน้ำไม่ขุ่น เลยบอกลูกสาวว่า เราจะไปเที่ยวพัทยาตอนบ่าย
ส่วนตอนเช้า พ่อไปปั่นจักรยานกับน้อง  เงื่อนไขได้รับการยอมรับ ไม่ต้องใช้แม่เป็นกรรมการตัดสิน



ผมกับลูกชายเริ่มต้นที่อนุสาวรีย์สุนทรภู่ กิโลเมตรที่ศูนย์ของ ถนนเฉลิมบูรพาชลทิต  (ก่อนไปแอบเขียนผิดว่า ชลทิศ)
ความที่ไปครั้งแรก ปั่นเลยไปถึงจุดชมวิวแหลมสน เลยทางขึ้นสะพานประแสสิน ซึ่งแปลว่าหลงทาง
เลยแวะถ่ายรูปที่มีเรือรบหลวงปะแสร์ เป็นแบล็คกราวด์ ซะเลย ยิ้ม



ปั่นขึ้นสะพานประแสสิน  เห็นรถจอดกันยาวนึกว่ามีอุบัติเหตุ ไม่ใช่ครับจอดถ่ายรูปกัน เพราะวิววสวยงามมาก
เลยกดอีกหนึ่งรูป



เส้นทางบูรพาชลทิต ราบเรียบน่าปั่นมากครับ ขึ้นเนินสลับลงเนิน ถนนโล่งๆรถน้อยๆ ผมปั่นมากับลูกสองคน
ไม่เห็นมีคนปั่นจักรยานสักคัน ทั้งที่ทางน่าปั่นมาก และเป็นเช้าวันอาทิตย์อีกต่างหาก



ถึงช่วงไฮไลท์ เนินนางพญา สวยงามสมที่ถูกยกให้เป็นถนนชายทะเลที่สวยที่สุดในภาคตะวันออก
แต่แอบแฝงอันตรายอยู่หน่อยนึง คือ ก้อนหินที่กลิ้งตกลงมาจากเนิน บางก้อนเกือบเท่าลูกวอลเลย์บอล
แม้จะมีคำเตือนบอกไว้ก็เถอะ ผมคิดว่าคนส่วนใหญ่มาเพื่อชมวิวสวยๆ เมื่อเห็นทะเลด้านขวา ก็จะมองตาม
อาจไม่ทันระวังก้อนหินที่หล่นอยู่ด้านซ้ายของเลน  (ผมเจอ 3 ก้อนโตๆ)



กิโลเมตรที่ 46-47 ขึ้นเนินมันมาก ถึงจดหมาย ลูกชายออกปากชมว่าสวย ผมก็เห็นด้วย อยากจะปั่นไปต่อ
แต่กลัวไม่ทันนัดลูกสาวตอนบ่าย เพราะต้องปั่นกลับอีก 47 กิโล
ในขณะที่ลูกชายยิ้มชอบใจในความสวยงาม ผมก็ยิ้มดีใจลึกๆ ที่ได้ทำสถิติเพิ่มที่นี่ จันทบุรี เป็นจังหวัดที่ 38
ที่ผมปั่นผ่านในช่วง 2 ปีเศษที่เริ่มปั่นจักรยาน อีก 39 จังหวัดจะครบแล้ว  คงมีโอกาสต่อไป.........รอแปป



มีความสุขกับการปั่นจักรยานนะครับ.....สวัสดีครับ.   ยิ้ม
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่