ชีวิตตอนนี้ก็เป็นมนุษย์เงินเดือนอายุ 20 ปลายๆ ใช้ชีวิตอยู่กลางกรุงทั่วๆไป ตำแหน่งหน้าที่การงานก็ถือว่าไม่แย่ไปกว่าคนอื่น

เลิกกับแฟนมา.. นั่งนับๆ ก็ปีสองปีแล้ว.. เคยมีแฟนคนหนึ่งคบกันมาตั้งแต่สมัยเรียน  ผ่านอะไรมาด้วยกันก็เยอะ และทุกๆครั้งแม้จะเจออะไรหนักแค่ไหน เราก็เลือกที่จะไม่ทิ้งเค้า

แต่พอมาวันที่ชีวิตเราทั้งคู่เริ่มจะเข้าที่ เค้าก็เลือกที่จะคบคนใหม่ที่ผ่านเข้ามา ช่วงแรกๆก็จุกจนแทบพูดไม่ออก แม้เราจะเคยถามเค้าว่า รู้สึกไม่ดีกับเราตรงไหน? อยากให้เราปรับปรุงตรงไหน? .. สุดท้ายก็ไม่มีคำตอบออกมาจากคนที่เคยรักเรา  

หลังจากกลับมาตั้งหลักอยู่กับตัวเองเป็นปี สิ่งที่ได้เรียนรู้ก็คือ "คนที่ดี" กับ "คนที่ใช่" สุดท้ายก็แทนกันไม่ได้อยู่ดี

และพอเราพร้อมที่จะเปิดรับคนใหม่ๆเข้ามา เรากลับพบว่ามีหลายสิ่งที่เราเปลี่ยนแปลงเราไปจากรักครั้งที่ผ่านมา

- เรากลับชอบคนที่มีโลกส่วนตัวสูงเหมือนกับเรา เพราะเรากลัวเค้าจะไปเจอคนอื่นๆที่เข้ามาเหมือนกับแฟนเก่า
- เราไม่กล้าที่จะโทรศัพท์ไปหา เพราะเราเคยโดนแฟนรำคาญที่โทรไปรบกวนเค้า
- ไม่กล้าที่จะทุ่มเท เพราะกลัวที่จะเจ็บเหมือนกับที่แล้วๆมา
หรือแม้กระทั่งไม่อยากเปลี่ยนแปลงตัวเอง เปลี่ยนแปลงชีวิตประจำวันของเรา เพราะสุดท้ายแล้วผลที่ออกมามันก็คงเหมือนเดิม

เราอยากออกจากกรงที่ขังความรู้สึกแย่ๆ แล้วกลับมาเป็นตัวของตัวเอง ไม่รู้ว่าใครเคยผ่านความรู้สึกคล้ายๆกับเราแบบนี้ ลองมาแชร์ประสบการณ์หรือให้คำแนะนำได้ครับ