อาจจะฟังดูตลก แต่มันคือสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวเราในตอนนี้

ความจริงเราเป็นมานานแล้ว จะจิตตกและรู้สึกหดหู่มากๆ เวลาอ่านเจอข่าวโหดร้ายต่างๆ เช่น ข่าวข่มขืนฆ่าเด็กตัวเล็กๆ ข่าวน้องแก้ม ข่าวที่เกี่ยวกับเด็ก

ข่าวแม่อุ้มบุญในตอนนี้ เราคิดมากถึงขนาดว่า คิดว่าตัวเองเป้นพ่อเด็ก จะทำอย่างไรถ้าเด็กไม่ได้อยู่กับพ่อ คิดและเครียดมากจนไม่เป็นอันทำอะไร

เหมือนเอาความรุ้สึกของเค้ามาใส่ตัวเอง เราพยายามจะปล่อยวาง แต่ก็ทำไม่ได้ค่ะ ใจมันยังวนวียงกับข่าว กับภาพต่างๆในอนาคต กลัวเป็นเป็นห่วงเด็กมาก

เหมือนบางเวลาที่เราไม่มีอะไรให้คิด ใจเราก็จะไปเอาเรื่องอื่นๆมาใส่ตัวเอง ไม่ยอมให้ตัวเองได้ปล่อยวาง เหนื่อยมากค่ะ

เราควรไปพบแพทย์หรือไม่คะ แล้วเราควรจะมีวิธีการจัดการกับมันอย่างไรดี