คือเราไม่มีพ่อแม่ตั้งแต่เกิด เพราะไม่ได้เกิดจากความตั้งใจของทั้งคู่อยู่แล้ว
โตมาก้อยู่กับพ่อเลี้ยงแม่เลี้ยง เค้าก้ไม่ได้มอบความรักให้เราเต็มที่ บางทีแม่เลี้ยงมีหลุดพูดให้เราน้อยใจบ้าง พูดดูถูกเราบ้าง
มันก้ดีนะ บางเรื่องมันสอนให้เราเข้มแข็งกับโลกภายนอก
แต่บางทีก้ตามอารมณ์เด็กแหละที่จะต้องคิดบ้างว่า "ทำไมเราไม่มีอย่างคนอื่นเค้า ทำไมเราไม่ได้อย่างงั้น ทำไมเราไม่ได้อย่างงี้ ทำไมมีคนรักเรา"
มันก้ดีนะ มันสอนให้เราอยู่คนเดียวได้ มันสอนให้เราเรียนรู้การแก้ไขปัญหาอะไรหลายๆอย่าง
"ถึงเราจะไม่มีพ่อแม่ที่ทำให้เราเกิดมาคอยอยู่ข้าง ทำให้ตัวเองรู้สึกดีได้ ถึงงใครไม่รักเรารักก้รักตัวเองได้"
ไม่จำเป็นต้องใช้ยาเสพติดหรือเที่ยวกลางคืนติดเพื่อน เพื่อให้เรามีความสุขแค่ชั่วคราวก้ได้
มีหลายวิธีนะที่ทำให้เรามีความสุขได้ เช่นการวาดรูปแขียนอะไรเรื่อยเปื่อย ไม่ใช่ว่าจะห้ามเที่ยวแต่ทีเดียว แต่วัยรุ่นมันมีบ้างอยู่แล้ว
ยังไงก้เป็นกำลังใจให้คนที่มีปัญหาแบบนี้นะเพราะเราก้กำลังเป็นเหมือนกัน สู้ต่อไป!!