คำผิดง่ายๆ อย่างเช่น นะค่ะ, ได้คะ, ไปไหนมาค่ะ, จิงๆ ฯลฯ
ไปจนถึงวิบัติแบบสุดๆ เช่น ปัยเท่ว, อยุ่ที่นั๋ย, ดั้ยคร๊ ฯลฯ
คุณมีวิธีแนะนำอย่างไรที่ทำให้ผู้ฟัง(อ่าน)ไม่ขุ่นเคืองใจและคิดว่าเรื่องนี้จริงๆ แล้วเป็นเรื่องสำคัญ
ในบางครั้งที่ผมบอกเค้าว่าพิมพ์ผิดนะ คำที่ถูกคือคำนี้นะ
เหตุผลที่ถูกตอบกลับมาบ่อยๆ ก็มี
*แค่นี้เอง!
*ผิดนิดผิดหน่อยมันจะเป็นอะไรกันนักกันหนาเชียว
*ช่างมัน ก็ขี้เกียจแก้แล้วอ่ะ ก็อ่านแล้วรู้เรื่องก็พอไม่ใช่เหรอ?
*อันเนี้ย ภาษาวัยรุ่นเว้ย โหยเชย ไม่รู้จักเหรอ?
*ผิดแค่นี้อย่าทำเป็นเรื่องเดือดร้อน หรือนายไม่เคยพิมพ์ผิด? (คือเวลาผมพิมพ์เนี่ยผมอ่านก่อนทุกครั้ง มันเลยไม่ค่อยผิด และถึงผิดก็แก้ไขทุกครั้งครับ)
ด้วยเหตุผลข้างต้นมันทำให้ผมเลิกพูดเรื่องนี้ไปเลย จนกว่าจะมีใครเกริ่นเรื่องนี้ขึ้นมาในวงสนทนาเท่านั้นแหละผมถึงจะผสมโรงไปกับเค้าด้วย
สำหรับผมผมอาจจะหัวโบราณไปหน่อยนะสำหรับเรื่องนี้ คือผมคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องแค่นี้ มันเป็นเรื่องง่ายๆ ใกล้ตัวที่ควรจะใส่ใจและละเอียดรอบคอบให้มากเพราะเป็นสิ่งที่เราใช้กันอยู่ทุกวัน ทุกชั่วโมง ทุกนาที อีกเหตุผลหนึ่งคือผมไม่อยากให้ใครมาดูถูกผมในเรื่องนี้ด้วยเหตุผลที่ว่า "ใช้ภาษาอย่างนี้เหรอ ได้เรียนหนังสือมารึเปล่า โรงเรียนไหนสอนมา"
หากวันไหนมีเพื่อนชาวต่างชาติอยากให้ผมสอนภาษาไทยให้ แล้วผมสอนสิ่งที่ถูกต้องให้เค้า แต่เค้าบอกผมมาว่าสิ่งที่ผมสอนเนี่ยถูกจริงเหรอ
ที่เคยเห็นผ่านๆ ตามาเยอะๆ มันพิมพ์อีกแบบนึงนี่ เห็นทุกวันด้วย แน่ใจเหรอว่าสอนสิ่งที่ถูกแล้วจริงๆ น่ะ แล้วถ้าไม่ถูกทำไมเห็นคนเค้าพิมพ์กันทั่วบ้านทั่วเมืองเลยล่ะ ฯลฯ ผมคิดว่าผมคงต้องใช้เวลาอีกนานในการแก้ความเข้าใจผิดเรื่องนี้แน่ๆ ผมรับประกัน
สำหรับผมมันไม่ใช่ภาษาวัยรุ่น หรือว่าวิวัฒนาการทางภาษาเลย มันเป็นภาษาที่ผมรับไม่ค่อยจะได้สักเท่าไหร่นัก
หลายๆ คำที่ผมไม่คิดว่าจะพิมพ์ผิดกันก็ผิด และเยอะมากขึ้นทุกวันๆ โดยไม่มีทีท่าว่าจะลดลงเลย
หลายๆ คำที่พิมพ์ผิดเพราะเกิดจากการที่ตัวอักษรบนแป้นพิมพ์มันใกล้กันและคนพิมพ์ไม่ได้พิสูจน์อักษรก่อนพิมพ์แล้วเกิดเป็นอีกคำหนึ่งที่ก็สามารถอ่านได้เป็นอีกคำหนึ่ง
อย่างเช่น จุงเบย (ที่มาจากจังเลย), เมพขิงๆ (ที่มาจากเทพจริงๆ)
คำพวกนี้เห็นเข้าบ่อยๆ ทุกวันๆ จนกลายเป็นว่าเพลงบางเพลงและสื่อบางสำนักนำไปใช้งานจริงๆ อย่างเป็นทางการ
เคยมีน้องคนนึงเปิดเพลงนึงให้ฟัง แล้วท่อนฮุคของเพลงร้องว่า "เจอแบบนี้มันเจ็บจุงเบย" และสดๆ ร้อนๆ เพิ่งอ่าน One Piece ฉบับ "ลิขสิทธิ์" แปลไทยของ Siam Inter Comic แล้วมีตัวละครนึงพูดคำว่า "จุงเบย" ซึ่งผมคิดว่ามันไม่ใช่อ่ะ
เพลงและหนังสือการ์ตูนเนี่ย เป็นสื่อที่เข้าถึงคนได้ง่ายและแพร่หลายนะ ทำไมมาใช้คำพวกนี้ล่ะ มันไม่ใช่คำที่ถูกต้องและเป็นทางการสักนิดเลยนะ
ผมคิดว่าภาษาเรามีให้ใช้กันดีๆ ก็ควรจะรณรงค์และอนุรักษ์ไว้ให้ใช้กันอย่างถูกต้องและเหมาะสมจะดีกว่านะ
การพิมพ์ยังไงๆ มันก็เร็วกว่าเขียนหลายเท่ามากมายอยู่แล้ว แค่กดปุ่ม Backspace ไปแก้ไขคำผิดให้มันถูกต้องเนี่ยผมว่ามันก็ไม่ได้เสียหายและเสียเวลาอะไรมากนะ แต่หลายคนก็ไม่ค่อยที่จะแก้กันเท่าไหร่ ซึ่งมาตรฐานของเวปไซต์ทั่วไปก็มีปุ่ม Edit ให้แก้ไขได้ตลอดเวลาอยู่แล้ว ทำไมไม่ค่อยมีใครจะทำกันเท่าไหร่ผมไม่เข้าใจเลย
คุณมีวิธีดีๆ วิธีใดที่คุณเคยแนะนำเพื่อนๆ คนรู้จัก ญาติพี่น้องของทุกๆ คนอย่างไรกันบ้างสำหรับเรื่องนี้
ทั้งที่ได้ผลและไม่ได้ผล มาแบ่งปันประสบการณ์กันได้ ณ กระทู้นี้ได้เลยครับ
ขออภัยหากแท็กผิดห้อง
คุณมีวิธีแนะนำให้คนที่ใช้ภาษาวิบัติเปลี่ยนมาใช้ภาษาให้ถูกต้องกันอย่างไร
ไปจนถึงวิบัติแบบสุดๆ เช่น ปัยเท่ว, อยุ่ที่นั๋ย, ดั้ยคร๊ ฯลฯ
คุณมีวิธีแนะนำอย่างไรที่ทำให้ผู้ฟัง(อ่าน)ไม่ขุ่นเคืองใจและคิดว่าเรื่องนี้จริงๆ แล้วเป็นเรื่องสำคัญ
ในบางครั้งที่ผมบอกเค้าว่าพิมพ์ผิดนะ คำที่ถูกคือคำนี้นะ
เหตุผลที่ถูกตอบกลับมาบ่อยๆ ก็มี
*แค่นี้เอง!
*ผิดนิดผิดหน่อยมันจะเป็นอะไรกันนักกันหนาเชียว
*ช่างมัน ก็ขี้เกียจแก้แล้วอ่ะ ก็อ่านแล้วรู้เรื่องก็พอไม่ใช่เหรอ?
*อันเนี้ย ภาษาวัยรุ่นเว้ย โหยเชย ไม่รู้จักเหรอ?
*ผิดแค่นี้อย่าทำเป็นเรื่องเดือดร้อน หรือนายไม่เคยพิมพ์ผิด? (คือเวลาผมพิมพ์เนี่ยผมอ่านก่อนทุกครั้ง มันเลยไม่ค่อยผิด และถึงผิดก็แก้ไขทุกครั้งครับ)
ด้วยเหตุผลข้างต้นมันทำให้ผมเลิกพูดเรื่องนี้ไปเลย จนกว่าจะมีใครเกริ่นเรื่องนี้ขึ้นมาในวงสนทนาเท่านั้นแหละผมถึงจะผสมโรงไปกับเค้าด้วย
สำหรับผมผมอาจจะหัวโบราณไปหน่อยนะสำหรับเรื่องนี้ คือผมคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องแค่นี้ มันเป็นเรื่องง่ายๆ ใกล้ตัวที่ควรจะใส่ใจและละเอียดรอบคอบให้มากเพราะเป็นสิ่งที่เราใช้กันอยู่ทุกวัน ทุกชั่วโมง ทุกนาที อีกเหตุผลหนึ่งคือผมไม่อยากให้ใครมาดูถูกผมในเรื่องนี้ด้วยเหตุผลที่ว่า "ใช้ภาษาอย่างนี้เหรอ ได้เรียนหนังสือมารึเปล่า โรงเรียนไหนสอนมา"
หากวันไหนมีเพื่อนชาวต่างชาติอยากให้ผมสอนภาษาไทยให้ แล้วผมสอนสิ่งที่ถูกต้องให้เค้า แต่เค้าบอกผมมาว่าสิ่งที่ผมสอนเนี่ยถูกจริงเหรอ
ที่เคยเห็นผ่านๆ ตามาเยอะๆ มันพิมพ์อีกแบบนึงนี่ เห็นทุกวันด้วย แน่ใจเหรอว่าสอนสิ่งที่ถูกแล้วจริงๆ น่ะ แล้วถ้าไม่ถูกทำไมเห็นคนเค้าพิมพ์กันทั่วบ้านทั่วเมืองเลยล่ะ ฯลฯ ผมคิดว่าผมคงต้องใช้เวลาอีกนานในการแก้ความเข้าใจผิดเรื่องนี้แน่ๆ ผมรับประกัน
สำหรับผมมันไม่ใช่ภาษาวัยรุ่น หรือว่าวิวัฒนาการทางภาษาเลย มันเป็นภาษาที่ผมรับไม่ค่อยจะได้สักเท่าไหร่นัก
หลายๆ คำที่ผมไม่คิดว่าจะพิมพ์ผิดกันก็ผิด และเยอะมากขึ้นทุกวันๆ โดยไม่มีทีท่าว่าจะลดลงเลย
หลายๆ คำที่พิมพ์ผิดเพราะเกิดจากการที่ตัวอักษรบนแป้นพิมพ์มันใกล้กันและคนพิมพ์ไม่ได้พิสูจน์อักษรก่อนพิมพ์แล้วเกิดเป็นอีกคำหนึ่งที่ก็สามารถอ่านได้เป็นอีกคำหนึ่ง
อย่างเช่น จุงเบย (ที่มาจากจังเลย), เมพขิงๆ (ที่มาจากเทพจริงๆ)
คำพวกนี้เห็นเข้าบ่อยๆ ทุกวันๆ จนกลายเป็นว่าเพลงบางเพลงและสื่อบางสำนักนำไปใช้งานจริงๆ อย่างเป็นทางการ
เคยมีน้องคนนึงเปิดเพลงนึงให้ฟัง แล้วท่อนฮุคของเพลงร้องว่า "เจอแบบนี้มันเจ็บจุงเบย" และสดๆ ร้อนๆ เพิ่งอ่าน One Piece ฉบับ "ลิขสิทธิ์" แปลไทยของ Siam Inter Comic แล้วมีตัวละครนึงพูดคำว่า "จุงเบย" ซึ่งผมคิดว่ามันไม่ใช่อ่ะ
เพลงและหนังสือการ์ตูนเนี่ย เป็นสื่อที่เข้าถึงคนได้ง่ายและแพร่หลายนะ ทำไมมาใช้คำพวกนี้ล่ะ มันไม่ใช่คำที่ถูกต้องและเป็นทางการสักนิดเลยนะ
ผมคิดว่าภาษาเรามีให้ใช้กันดีๆ ก็ควรจะรณรงค์และอนุรักษ์ไว้ให้ใช้กันอย่างถูกต้องและเหมาะสมจะดีกว่านะ
การพิมพ์ยังไงๆ มันก็เร็วกว่าเขียนหลายเท่ามากมายอยู่แล้ว แค่กดปุ่ม Backspace ไปแก้ไขคำผิดให้มันถูกต้องเนี่ยผมว่ามันก็ไม่ได้เสียหายและเสียเวลาอะไรมากนะ แต่หลายคนก็ไม่ค่อยที่จะแก้กันเท่าไหร่ ซึ่งมาตรฐานของเวปไซต์ทั่วไปก็มีปุ่ม Edit ให้แก้ไขได้ตลอดเวลาอยู่แล้ว ทำไมไม่ค่อยมีใครจะทำกันเท่าไหร่ผมไม่เข้าใจเลย
คุณมีวิธีดีๆ วิธีใดที่คุณเคยแนะนำเพื่อนๆ คนรู้จัก ญาติพี่น้องของทุกๆ คนอย่างไรกันบ้างสำหรับเรื่องนี้
ทั้งที่ได้ผลและไม่ได้ผล มาแบ่งปันประสบการณ์กันได้ ณ กระทู้นี้ได้เลยครับ
ขออภัยหากแท็กผิดห้อง