สวัสดีค่ะ เราขอใช้นามแฝงว่า "เอ"นะ เราแอบชอบรุ่นพี่คนหนึ่งอ่ะ เราขอใช้นามแฝงพี่คนนั้น "บี" นะคะ เราชอบพี่เขาตั้งแต่วันแรกที่เจอกัน มันมีอะไรบางอย่างในตัวพี่เขาที่ทำให้เราชอบเขามากๆ วันนั้นเป็นวันที่พี่เขามาจดรายชื่อคนไปรำในงานอะไรสักอย่างนี่แหละค่ะ ลืมแล้ว 555555 วันนั้นเรากับพี่เขายังไม่รู้จักกันหรอก พี่เขามาจดชื่อแล้วเราหันไปเจอหน้าพี่เขาจังๆเลยไง คือแบบสเป็กเลย บางคนชอบบอกพี่เขาไม่หล่อ แต่สำหรับเราพี่เขาหล่อมาก สูง ผิวสีเข้ม ดัดฟัน นิสัยพี่เขาก็จะออกแนวเฟลนลี่ ใจดี ปากหมา 555555 ตั้งแต่วันนั้นแหละ วันที่เราได้เจอพี่เขาก็ตกหลุมรักทันทีเลย เลยไปถามเพื่อนในห้องว่ามีเฟสพี่เขามั๊ย แอดไปพี่เขารับดีใจมาก ไปโพสหน้าวอลพร้อมไลด์โหดให้ (แรดๆ) หลังจากนั้นก็ได้ข่าวจากสภานักเรียนว่ามีการรับสมัครพี่เลี้ยงในวันปฐมนิเทศ เรารู้ว่ายังไงๆถ้าเราไปสมัครยังไงเราก็ต้องได้เจอกับพี่เขาแน่ๆ พี่เขาเป็นสภานักเรียนด้วย จนถึงวันรับน้องก็รับน้องทำกิจกรรมอะไรปกตินี่แหละ 55555 ไม่มีอะไรเกิดขึ้น จนกีฬาสีจ้าาา เราได้อยู่สีเดียวกัน พี่เขาเป็นหลีดสีเราด้วย แถมยังมีเพื่อนผญ.ในห้องเราไปชอบพี่เขาอีก แหม อดหวงไม่ได้เลยอ่ะดิ พอรู้ว่าเพื่อนชอบพี่เขาเราก็แบบรู้สึกใจไม่ดีเลย 5555555 เลยส่งเพื่อนในกลุ่มไปเป็นหลีดอีกคน เพราะเราเต้นไม่ค่อยเป็นว่ะ เพื่อนไม่สามารถช่วยอะไรได้เลยเพราะเพื่อนเรากับผญ.คนนั้นก็เพื่อนกัน ก็คือเราอยู่ห้องเดียวกันทั้งสามคน ตอนแรกเราคิดว่าพี่เขาจะร็แล้วนะว่าเพื่อนเราชอบพี่เขา แล้วเรากลัวมากว่าสองคนนี้จะได้คบกัน แต่พอมารู้ทีหลังก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นจ้า ดีใจมว๊ากกกก กลับมาที่กีฬาสีมันก็กีฬาสีธรรมดานี่แหละ5555555555 ไม่เห็นมีอะไรเกิดขึ้นเลย หลังจากกีฬาสีจบลงทางสภาก็ได้จัดค่ายในโรงเรียนขึ้น ไม่ขอระบุชื่อค่ายนะ บอกไปรู้กันแน่ๆอ่ะว่าใคร 555555 ต่อๆเรากับเพื่อนก็ไปสมัคร เจอพี่บีด้วยค่ะดีใจมากๆเลย เราต้องอยู่ทำกิจกรรมประมาณสองคืนสามวัน 555555 ฟินเฟ่อร์ ช่วงกลางวันก็เข้าฐานทำกิจกรรมปกตินี่แหละ พอดึกๆหน่อยพี่เขาเริ่มปล่อยให้น้องๆไปนอน ใครจะอยู่ต่อก็ได้ เราก็อยู่ต่อ ในค่ายจะมีสมุดให้เขียนความรู้สึกลงไป สมุดจะมีแจกให้ทุกคนทั้งพี่เลี้ยงและน้องในค่าย เราก็เอาสมุดเราไปให้พี่เขาเขียนให้ 5555555 คือพี่เขาถามหาไหนสมุดเองไปเอามาเดี่ยวพี่เขียนให้ เราก็เลยไปแอบหาสมุดพี่เขามาเขียนบ้าง ตอนนั้นแบบกลัวจะมีใครมายืนอ่านข้างหลังมากเลย เขียนไปเขินไป 5555เขียนของพี่เขาเสร็จก็เลยเอาของพี่คนอื่นมาเขียนต่อ เขียนได้สักพักพี่เขาก็เดินมายืนข้างๆ แบบเขินนนนนนน มืออ่อนตัวเย็นเลยจ้า ทำฝาปากกาตกบ่อยมาก จนพี่เขาถามว่าเองเป็นอะไร แล้วพี่เขาก็ปิดฝาปากกาให้ กิจกรรมนี้สนุกมากๆเพราะมีพี่บี 55555 ไม่ได้บ้าผช.นะ แล้วมันก็มีรุ่นน้องม.ต้นชอบเดินตามพี่บีของเราอ่ะแก เราแบบหวงมากแต่ทำอะไรไม่ได้ไง 5555 มองเอาไว้อีเด็กๆ มองดูว่าน้องเขาจะทำอะไร 555555 จนเสร็จกิจกรรมเพื่อนเราเอารถจดไว้หน้าห้องสภา เราก็ไปเอารถกำลังจะกลับหอเพื่อนละ พี่เขาก็ขับรถมาแล้วถามว่ากลับกันยังไงเนี่ย ปากอ่ะตอบอ่อกลับมอไซต์เพื่อน (แต่ในใจนี่พี่ไปส่งก็ได้นะคะ ฮ่าๆ) แล้วเราก็เลยแกล้งแซวพี่เขาว่ามีรุ่นน้องมาชอบนาง นางก็ทำหน้างงใส่ ใครพี่ไม่เห็นรู้ แหมเดินตามขนาดนั้นยังไม่รู้อีกหรอ แล้วเราก็แยกย้ายกันกลับบ้าน ขึ้นม.5มาวันแรก สายจ้าาา ก็รีบวิ่งขึ้นไปห้องประจำแหมไม่มีโต๊ะนั่งอีกละ ไปหาโต๊ะห้องข้างๆตอนแรกไม่รู้หรอกว่าห้องพี่บีอยู่ข้างๆพอเดินกลับมาเท่านั้นแหละ เฮ้ย !!นิ่งแล้วรีบวิ่งเข้าห้องตัวเองไปเลย 55555 ดีใจได้สองวันห้องพี่เขาถูกย้ายลงไปประจำอยู่ชั้นสอง ห้องเราอยู่ชั้นสาม 55555 แต่ก็ยังดีเรายังได้เจอกันบ่อยๆ ก่อนขึ้นเรียนเราก็จะชอบนั่งกินก่อนขึ้นห้อง บางวันพี่เขาก็จะมานั่งเล่นด้วย จนถึงวันที่รุ่นพี่และเราต้องจากกันจริงๆเราเขียนไดอารี่ให้พี่เขาเล่มหนึ่ง ความรู้สึกอยู่ในนั้นหมดเลย เอาให้พี่เขาในวันจบ คืนนั้นเราก็เลยทักแชทพี่เขาไปว่าอ่านแล้วยังพี่เขายังไม่ได้อ่าน เราขอคืนแต่พี่เขาไม่ให้อ่ะ ไม่อยากให้อ่านเลยไม่อยากเสียพี่ชายไป แล้วพี่เขาก็อ่านจนจบแล้วก็ทักมาเราก็คุยกันสักพัก เราตัดสินใจเลิกกับแฟน ทั้งที่ก็รู้ว่ารักครั้งนี้ไม่มีทางสมหวังแน่นอน เราเลิกกับแฟนที่คบกันมา 2 ปี เพื่อมาชอบรุ่นพี่คนนี้ โง่เนาะ !! เราก็ชอบพี่เขามาเรื่อยๆทั้งที่พี่เขาไม่ได้ชอบเราเลย 555555 เจ็บมั๊ยล่ะ มากกกกกก พอช่วงปิดเทอมก็ลงซัมเมอร์ที่กวดวิชาแห่งหนึ่งพี่เขาเคยเรียนที่นี่ เราก็เคยเรียนช่วงม.4เทอม1 เราก็เรียนตามปกตินั้นแหละ จนมีกีฬาสีในสถาบันขึ้น พี่เขาก็มา ช่วงนั้นเราได้เจอพี่เขาบ่อย เราอยู่สีชมพู เรากับเพื่อนๆอยู่ช่วยกันทำป้ายสีอยู่ในห้อง พี่เขาก็นั่งร้องเพลงดีดกีต้าร์ไป 55555 เพราะจริมๆ กีฬาสีเราไม่ได้เป่าลูกโป่งมานานเป๋าไม่ออกจ้า พี่เขายืนตรงนั้นพอดีเลยให้พี่เขาเป่าให้ แกก็เป่าให้นะ ลูกโป่งคนละลูกกับที่เราเป่านะเว้ยยยยย แล้วเราก็ทำกิจกรรมจนถึงช่วงบ่าย ก็ดึงเกมส์เหยียบลูกโป่งพี่เขาก็ลงเราก็ลง เอาง่ายๆลงกันหมด เราก็ยืนอยู่พี่เขาก็วิ่งเข้ามายิ้ม แล้วจะเหยียบลูกโป่งเรา 555555555555555555 ไม่ได้-หรอกจ้าาาา กีฬาสีเสร็จกินเนื้อย่างกันต่อ เพื่อนในกลุ่ม(เพื่อนที่เรียนพิเศษ) เริ่มรู้ละว่าเราชอบพี่เขา แซวตลอดเลยจ้า ตั้งแต่เริ่มกินจนกลับ เขินและอายมากบอกเลย แต่ก็อยากรู้นะว่าทั้งที่พี่เขาไม่ได้ชอบเราแต่ทำไมไม่ตีตัวห่างเราไปเลยล่ะ เรายอมรับเลยนะว่าพยายามเข้าหาพี่เขามาก พี่เขาเคยพูดกับเราว่าความรู้สึกดีๆที่ออนโยนขนาดนี้พี่กล้าไปพังมันหรอก หมายถึงความรู้สึกที่เรามีให้พี่เขา ทุกวันนี้เราก็ยังทักพี่เขาไปอยู่นะ เพราะพี่เขาไม่เคยทักใครถ้าไม่จำเป็นจริงๆขนาดเพื่อนเราที่บอกว่าชอบพี่เขาตอนเป็นหลีด มันสวยกว่าเรา ขาวกว่า น่ารักกว่าเราพี่เขายังไม่สนใจเลย แล้วเราละ เฮ้อออ อย่าพูดถึงเลยแก จนตอนนี้คนอื่นเข้าใจผิดคิดว่าเรากับพี่บีได้คุยกัน แต่ทั้งที่ความจริงสถานะเราก็พี่น้องกันนี่แหละ เราชอบที่เวลาเรามีเรื่องไม่สบายใจเราคุยกับพี่เขาได้ตลอดอ่ะ แต่ตอนนี้เราเหนื่อยแล้วว่ะ เราเหนื่อยที่จะต้องวิ่งตามพี่เขาแล้ว เราเหนื่อยมากเลย เราพยายามเท่าไหร่ก็ไปไม่ถึงพี่เขาสักที พี่เขาบอกว่าเขาไม่เคยวิ่งหนีคนที่เข้ามาหาพี่ พี่ยืนอยู่ตรงนี้เสมอ แต่ทำไมเราเข้าไปไม่ถึงพี่เขาสักที นี่ก็จะเกือบปีแล้วนะที่เราพยายามทำทุกอย่างเพื่อเอาชนะใจพี่เขาให้ได้ ทำไมมันดูยากจัง ยากจนเราท้อ ถ้าพี่เขาเห็รกระทู้นี้พี่เขาคงรู้ว่าคนที่กระทู้นี้คือใคร เราควรทำตัวยังไงดี ควรตัดใจ หรือจะอยุ่แบบนี้ต่อไป