สวัสดีจ้า เราอยากเล่าเรื่องราวความรักของเราให้ฟัง ความรักที่เหมือนจะมั่นคงในตอนแรกๆ แต่ดูเหมือนมันจะไม่เปนอย่างที่เราคิด คือเราคบกับแฟนตั้งแต่มอ4 เรารุ้จักกันแต่ตั้งม1 เราอยุรรเดียวกัน ก้สนิทกันมากแล้วก้มาชอบกันตอนม3จะจบพอมอ4เราก้เปนแฟนกัน ตอนเราเปนแฟนกันก้มีความสุขมากๆเลย เขาไม่เคยมีใคร เราก้ไม่เคยมีใคร เราก้สนิทกับแม่เขาน้องเขา แต่เราจะทะเลาะกันบ่อยมาก เพราะเขาค่อนข้างเอาแต่ใจ แต่ก้บอกเลิกกันบ่อยด้วยเหมือนกัน แต่ก้ไม่เคยเลิกกันจริงๆหรอกน้า เหมือนคู่อื่นๆทั่วไป ที่ทะเลาะก้บอกเลิก 5555555 ความรักของเราดูมั่นคงเหมือนจะไปด้วยดีมากตลอด เพื่อนๆยังอิจฉาว่าคบกันนาน รักกันดี พอกำลังจะขึ้นมหาลัยเราเริ่มทะเลาะกันหนักกว่าเดิม เราก้เรียนกันคนละมหาวิทยาลัย แรกๆอาจเปนเพราะเราที่ทนเขาไม่ได้ หาเรื่องทะเลาะทุกชั่วโมงเลยค่ะ แต่สุดท้ายก้กลับไปคบกันเพราะรัก เหมือนตัดกันไม่ขาด ผูกพันกันมาตั้งนาน  ทะเลาะกันเพราะเขาบ้างเพราะเราบ้างจนเราต่างก้ทนไม่ไหวหยุดเถอะ ดบอกเลยค่ะว่าโคดเจบ ร้องไห้เปนเดือนๆเลยค่ะ กว่าจะดีขึ้นได้ เกือบครึ่งปี เรื่องแบบนี้ต้องเจอกับตัวเองเลย จะเข้าใจว่ามันเจบขนาดไหน ทรมานมาก อารมเดือนแรกที่เลิกกันนี่ ทำอะไรน้ำตาก้ไหล พอมาถึงตอนนี้รู้สึกว่าตัวเองเข้มแขงขิ้นเยอะ กลับมาอยุในชีวิตจริง มีคนเข้ามาจีบบ้าง ส่วนใหญ่ก้หวังผลประโยชไม่ได้มีใครรักเราจริง   อยากให้คนที่รักกันมาดีอยุแล้วรักกันแล้วเข้าใจกันให้มากๆ ในสังคมมหาลัยมันกว้าง น้อยคนที่จะเจอคนจริงใจรักกันจริง คนที่มีคนรักที่ดีอยุแล้วอยากให้รักษาเขาให้ดีๆนะ
###ที่หลายคนบอกว่าคนที่คบกันมานานเลิกกันตอนมหาลัยนี่เราว่ามันเปนเพราะเราไม่หนักแน่นในความรัก ยอมแพ้ต่ออุปสรรค จนทุกวันนี้เราก้ยังเสียใจอยุ่เลยทำไมเราถึงยอมถอยออกมา ทั้งๆที่เราก้รักกันขนาดนั้นนน คนที่รักกันดีในช่วงมัธยม พอเข้ามหาลัยอย่าเลิกกันเลยนะ เวลาทะเลาะกันเสียเวลาปรับความเข้าใจ ดีกว่าเสียกันไปตลอดชีวิตนะค่ะ คนที่รักเราจริงๆหาได้ยากมากจิงๆในสังคมมหาลัยนะ ขอบคุนที่แวะมาอ่านกระทู้เรานะ นี่เปนกระทู้แรกที่เราตั้งใจเล่าเรื่องของเราเปนประสบการสำหรับคนที่พึ้งเข้ามหาลัยแล้วทะเลาะกันบ่อย ฝันดีราตรีสวัสนะค้าา