เชอรี่รู้สึกตื่นเต้นและเมื่อคืนก็นอนไม่ค่อยหลับด้วยเพราะวันนี้เป็นวันทำงานวันแรกของเธอ เธอเพิ่งเรียนจบด้านบริหารธุรกิจจากมหาวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่ง เธอได้งานเป็นพนักงานขาย งานของเธอคือการหาลูกค้ามาเรียน เพราะบริษัทที่เธอทำงานคือโรงเรียนสอนภาษาอังกฤษ

เจ้านายของเธอมอบงานแรกให้เธอไปหาลูกค้าที่เป็นบริษัทนำเข้าขนมจากทั่วโลก ลูกค้านัดเจอเธอที่ร้านกาแฟชื่อดังซึ่งอยู่ใต้ตึกสูงแถวถนนสีลม การเจรจาผ่านไปได้ด้วยดี เธอคิดว่าลูกค้าน่าจะโอเคกับเงื่อนไขและข้อตกลงของโรงเรียน ซึ่งลูกค้าจะให้คำตอบภายใน 2 วัน เธอกลับบ้านและเล่าเรื่องการทำงานที่สนุกราบรื่นในวันแรกนี้ให้แม่ฟัง

พอครบกำหนด เธอโทรไปหาลูกค้าแต่ปรากฏว่าผลที่ได้ไม่ได้เป็นดั่งที่เธอคาดการณ์ไว้ ลูกค้าบอกว่าได้เลือกโรงเรียนอื่นให้มาสอนพนักงานของบริษัทแล้วเพราะข้อเสนอดีกว่า เธอถูกเจ้านายอบรมประมาณ 1 ชั่วโมงถึงวิธีการพูดคุยกับลูกค้าเพื่อให้ลูกค้าเลือกบริษัทของเรา และเจ้านายได้แนะนำเพื่อนร่วมงานให้เธอเพื่อเป็นพี่เลี้ยงสอนงาน เค้าคือ ปพน หนุ่มผิวขาวหน้าตาดี อายุมากกว่าเธอ 3 ปี ทำงานที่นี่มาแล้วปีกว่า เธอรู้สึกดีใจมากที่ได้ร่วมงานกับปพนเพราะเธอก็แอบชอบเขาอยู่แล้วด้วย เธอพยายามสืบว่าปพนมีแฟนแล้วหรือยัง ซึ่งก็คิดว่าน่าจะยัง

เชอรี่ยังไม่เคยมีแฟนเลย เพราะชีวิตตอนเรียนของเธอมีแต่เพื่อนเท่านั้น และปพนก็เรียกได้ว่าเป็นรักแรกของเธอ ที่ทำงานมีพนักงานไม่กี่คน ทุกคนเป็นเพื่อนร่วมงานที่ดีต่อกัน การทำงานก็ไม่กดดันอะไรมาก เชอรี่และปพนทำงานด้วยกันทุกวันก็สนิทกันมากขึ้น

จนกระทั่งเชอรี่ทำงานครบ 3 เดือน เป็นวันที่บริษัทจะจ้างต่อหรือให้พนักงานออกได้ถ้าพนักงานคนนั้นไม่ผ่านเกณฑ์ของบริษัท เชอรี่ถูกเรียกไปคุยและโดนแจ้งว่าไม่ผ่านการทดลองงาน โดยให้เหตุผลว่าเธอทำงานไม่ดี ไม่สามารถหาลูกค้าได้ตามเป้า และลูกค้าบางคนก็โทรศัพท์มาฟ้องว่าเธอพูดจาไม่ดีด้วย

มันไม่เป็นเป็นความจริงเลยเธอคิด แต่เพราะอะไรนะเธอถึงต้องโดนให้ออก เย็นวันนั้นเธอเก็บของไปด้วยร้องไห้ไปด้วยโดยที่ทุกคนกลับบ้านหมดแล้วรวมทั้งปพนคนที่เธอสนิทที่สุด

แม่บ้านสงสารเชอรี่จึงเล่าความจริงให้ฟังว่า เจ้านายของเธอได้เป็นภรรยาของปพนแล้ว และกำลังจะมีลูกด้วยกัน ปพนฐานะไม่ค่อยดีจึงยอมเป็นสามีถึงแม้ว่าเจ้านายจะอายุมากกว่าถึง 10 ปี