ต้องบอกก่อนเลยว่าว่างงานมาก ก็เลยอยากจะมาเล่าเรื่องชีวิตจริงให้อ่านกัน เป็นการตั้งกระทู้ครั้งที่ 2 แต่กระทู้นี้เป็นกระทู้เล่าเรื่อง
เป็นครั้งแรก ไม่รู้ว่าจะอ่านยากหรือเปล่า ถ้ามีข้อผิดพลาดยังไงก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ก็แล้วกัน
ต้องบอกก่อนเลยว่าที่จะเล่าต่อไปนี้เป็นชีวิตจริงที่ผ่านมาของผมเอง ตอนนี้ผมอายุ 25 ปี ครับ
ผมโตมากับคำว่า "เด็กบ้านนอก" ในภาคอีสาน ติดชายแดนกัมพูชา ฐานะทางบ้านยากจน
อาศัยอยู่กับยาย เพราะว่าหลังจากทำนาปลูกข้าวเสร็จพ่อแม่ต้องไปรับจ้าง ตัดอ้อย ถอนมัน
แถวๆชลบุรีจะกลับมาใส่ปุ๋ยวันสองวันก็กลับ ปล่อยให้ญาติๆช่วยดูแลนาให้ จะกลับมาอีกทีก็ฤดูเก็บเกี่ยว พอเก็บเกี่ยวเสร็จก็กลับ
ไปชลบุรีรับจ้างเหมือนเดิม ชีวิตความเป็นอยู่ก็ค่อนข้างลำบากน่ะครับ แต่ไม่ถึงกับอดมื้อกินมื้อ เพราะที่บ้านทำนา ก็พอมีข้าวให้กิน
ตั้งแต่อนุบาลจนถึงป.3 เชื่อหรือไม่ผมได้เงินไปโรงเรียนวันละ 1บาทไทย แต่ก็อย่างว่าแหละที่โรงเรียนมีกับข้าวให้ ก็จะห่อข้าวไป
โรงเรียนตามประสาเด็กบ้านนอก 1 บาทที่ได้ไปโรงเรียนเกือบทุกวันก็ชื้อได้อย่างเดียวคือลูกชิ้น ถ้าจำไม่ผิดก้คือจะได้3 ลูก
หรือไม่ก้ฮ๊อตด๊อก สีแดงๆ อ่ะ หรือไม่ก็วุ้นมะพร้าว หรือขนมชั้น ที่แม่ค้ารถเข็นจะเอามาขายช่วงพักเที่ยง >>ก็สมัยนั้นของมันยังไม่แพง
1 บาทก็อร่อยได้ 555 << >> อ่อ! ลืมไป!! ที่บอกว่าเงิน1บาทที่ได้ไปโรงเรียนเกือบทุกวันก็เพราะว่าบางวันยายไม่ให้บ้าง บอกว่าไม่มีบ้าง
หรือไม่ยายก็ไปทำบุญตักบาตรวันพระที่วัดก็จะไม่ได้ให้ อะไรประมาณนี้ มีอยู่วันหนึ่ง ตอนนั้นน่าจะอยู่อนุบาล วันนั้นยายให้เงินมา
เหรียญเบอเร่อเลยจ้า ในใจก็คิดว่า วันนี้แหละจะเป็นที่ข้าจะได้กินอย่างอิ่มหนำ ได้เงินไปโรงเรียนตั้ง 5 บาทแหนะ แต่พอไปซื้อของกิน
กับแม่ค้ารถเข็นคันนั้นแหละครับท่านผู้ชม เขาบอกว่าไงรู้มั้ย?? "เงินนี่ซื้อของบ่ได้เด้อบักหล่า มันเป็นเหรียญรุ่นเก่า" โถ่วคุณยาย
ทำกับหลานได้ลงคอไอ้เราก็นึกว่ายายใจดีวันนี้ให้5บาท ที่ไหนได้เหรียญ 1 บาทรุ่นเก่าที่มันเป็นเหรียญใหญ่ๆอ่ะ ไม่รู้ว่ามีใครเคยเห็นกัน
บ้างหรือเปล่า จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ผลที่ตามมาก็คือร้องไห้เลยครับพี่น้อง วิ่งออกจากโรงเรียนเลย ทั้งอับอายแม่ค้า โกรธให้ยายก็โกรธ
แต่ถ้ากลับบ้านยายต้องดุแน่ๆเลย ก็เลยนั่งเล่นทรายใต้ต้นไม้แถวหน้าโรงเรียนนั้นแหละ จากครูก็ตามหาสิครับ ไปที่บ้านก็ไม่เจอ
แล้วยังไงล่ะ? กลายเป็นเรื่องใหญ่สิครับ ครูกับยายก็พากันตามหาให้วุ่น (อันนี้ยายเล่าให้ฟังว่าตามหากันวุ่นวายจริงๆ ตกใจไปตามๆกัน)
จนมาเจอผมในที่ที่ผมสิงสถิตอยู่ 5555 อ่อๆลืมบอกไปว่าหน้าโรงเรียนมันจะมีคลองเล็กๆที่เขาขุดไว้ส่งน้ำ ดินที่ขุดขึ้นมาเป็นคูคลองสูง
พอสมควรในจุดนั้น ผมก็ไปนั่งนอนเล่นในคลองนั้นแหละ มันเป็นฤดูน้ำแล้งก็เลยลงไปได้ มีร่มไม้เย็นส๊ะบ๊ายยยย
คนที่ตามหาก็เลยหาตัวยาก แต่พอยายกับครูเจอตัวก้เจอด่าชุดใหญ่ ทำไมทำแบบนี้ ก้เลยบอกเหตุผลไป ยายก้เลยบอกว่า
"ยายน่าจะหยิบนะหลานเอ้ยยย" ก้สั่งสอนกันไปตามระเบียบ
เรื่องเล่าอ่านเล่นจากเด็กบ้านนอก
เป็นครั้งแรก ไม่รู้ว่าจะอ่านยากหรือเปล่า ถ้ามีข้อผิดพลาดยังไงก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ก็แล้วกัน
ต้องบอกก่อนเลยว่าที่จะเล่าต่อไปนี้เป็นชีวิตจริงที่ผ่านมาของผมเอง ตอนนี้ผมอายุ 25 ปี ครับ
ผมโตมากับคำว่า "เด็กบ้านนอก" ในภาคอีสาน ติดชายแดนกัมพูชา ฐานะทางบ้านยากจน
อาศัยอยู่กับยาย เพราะว่าหลังจากทำนาปลูกข้าวเสร็จพ่อแม่ต้องไปรับจ้าง ตัดอ้อย ถอนมัน
แถวๆชลบุรีจะกลับมาใส่ปุ๋ยวันสองวันก็กลับ ปล่อยให้ญาติๆช่วยดูแลนาให้ จะกลับมาอีกทีก็ฤดูเก็บเกี่ยว พอเก็บเกี่ยวเสร็จก็กลับ
ไปชลบุรีรับจ้างเหมือนเดิม ชีวิตความเป็นอยู่ก็ค่อนข้างลำบากน่ะครับ แต่ไม่ถึงกับอดมื้อกินมื้อ เพราะที่บ้านทำนา ก็พอมีข้าวให้กิน
ตั้งแต่อนุบาลจนถึงป.3 เชื่อหรือไม่ผมได้เงินไปโรงเรียนวันละ 1บาทไทย แต่ก็อย่างว่าแหละที่โรงเรียนมีกับข้าวให้ ก็จะห่อข้าวไป
โรงเรียนตามประสาเด็กบ้านนอก 1 บาทที่ได้ไปโรงเรียนเกือบทุกวันก็ชื้อได้อย่างเดียวคือลูกชิ้น ถ้าจำไม่ผิดก้คือจะได้3 ลูก
หรือไม่ก้ฮ๊อตด๊อก สีแดงๆ อ่ะ หรือไม่ก็วุ้นมะพร้าว หรือขนมชั้น ที่แม่ค้ารถเข็นจะเอามาขายช่วงพักเที่ยง >>ก็สมัยนั้นของมันยังไม่แพง
1 บาทก็อร่อยได้ 555 << >> อ่อ! ลืมไป!! ที่บอกว่าเงิน1บาทที่ได้ไปโรงเรียนเกือบทุกวันก็เพราะว่าบางวันยายไม่ให้บ้าง บอกว่าไม่มีบ้าง
หรือไม่ยายก็ไปทำบุญตักบาตรวันพระที่วัดก็จะไม่ได้ให้ อะไรประมาณนี้ มีอยู่วันหนึ่ง ตอนนั้นน่าจะอยู่อนุบาล วันนั้นยายให้เงินมา
เหรียญเบอเร่อเลยจ้า ในใจก็คิดว่า วันนี้แหละจะเป็นที่ข้าจะได้กินอย่างอิ่มหนำ ได้เงินไปโรงเรียนตั้ง 5 บาทแหนะ แต่พอไปซื้อของกิน
กับแม่ค้ารถเข็นคันนั้นแหละครับท่านผู้ชม เขาบอกว่าไงรู้มั้ย?? "เงินนี่ซื้อของบ่ได้เด้อบักหล่า มันเป็นเหรียญรุ่นเก่า" โถ่วคุณยาย
ทำกับหลานได้ลงคอไอ้เราก็นึกว่ายายใจดีวันนี้ให้5บาท ที่ไหนได้เหรียญ 1 บาทรุ่นเก่าที่มันเป็นเหรียญใหญ่ๆอ่ะ ไม่รู้ว่ามีใครเคยเห็นกัน
บ้างหรือเปล่า จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ผลที่ตามมาก็คือร้องไห้เลยครับพี่น้อง วิ่งออกจากโรงเรียนเลย ทั้งอับอายแม่ค้า โกรธให้ยายก็โกรธ
แต่ถ้ากลับบ้านยายต้องดุแน่ๆเลย ก็เลยนั่งเล่นทรายใต้ต้นไม้แถวหน้าโรงเรียนนั้นแหละ จากครูก็ตามหาสิครับ ไปที่บ้านก็ไม่เจอ
แล้วยังไงล่ะ? กลายเป็นเรื่องใหญ่สิครับ ครูกับยายก็พากันตามหาให้วุ่น (อันนี้ยายเล่าให้ฟังว่าตามหากันวุ่นวายจริงๆ ตกใจไปตามๆกัน)
จนมาเจอผมในที่ที่ผมสิงสถิตอยู่ 5555 อ่อๆลืมบอกไปว่าหน้าโรงเรียนมันจะมีคลองเล็กๆที่เขาขุดไว้ส่งน้ำ ดินที่ขุดขึ้นมาเป็นคูคลองสูง
พอสมควรในจุดนั้น ผมก็ไปนั่งนอนเล่นในคลองนั้นแหละ มันเป็นฤดูน้ำแล้งก็เลยลงไปได้ มีร่มไม้เย็นส๊ะบ๊ายยยย
คนที่ตามหาก็เลยหาตัวยาก แต่พอยายกับครูเจอตัวก้เจอด่าชุดใหญ่ ทำไมทำแบบนี้ ก้เลยบอกเหตุผลไป ยายก้เลยบอกว่า
"ยายน่าจะหยิบนะหลานเอ้ยยย" ก้สั่งสอนกันไปตามระเบียบ