ถามพระเตช ท่านตอบข้างๆคูๆ เลยถามสายท่านพุทธทาสสายอื่นบ้าง
เท่าที่ฟังจากพระเตช นิพพานคือการหมดทุกข์ (นอกจากเย็นนิดๆหน่อยๆ อันนี้มาจาก มมม ซึ่งถ้านิพพานให้ความสุขมาก พระเตชกับ มมม คงบอกว่าสุขมากๆๆๆๆ แล้ว เพราะชั่วคราวกับถาวร นิพพานไม่ต่างกัน)
ชีวิตหลังความตายไม่มี (ดังนั้นฆ่าตัวตายไม่มีผลตามมา)
ดังนั้นอยากรู้ว่า ถ้าหมดทุกข์เหมือนกัน (พระเตชบอกว่า ต่างกันแค่ เป็นหรือตาย จิตไม่มีกิเลส ตายไปไม่มีจิต) ทำไมไม่ฆ่าตัวตายเพื่อให้หมดทุกข์ ได้นิพพาน
ถ้าบอกว่าปฏิบัติธรรมเพื่อให้หมดทุกข์ ตายไปก็หมดทุกข์
"ตอนเป็น ถ้าไม่ได้นิพพานถาวร ก็ต้องเจอทุกข์กาย ทุกข์ใจไปเรื่อยๆ ถ้าฆ่าตัวตายแล้วก็ไม่ต้องเจอทุกข์อีกหลายสิบปี"
หรือว่าที่อยู่เพราะอยากเสพความเย็นเล็กๆน้อยๆ เป็นนิพพานน้ำแข็ง
ที่จริงคิดว่าท่านพุทธทาสไม่สอนตื้นๆแบบนี้หรอก เลยอยากถามคนสายต่างบ้าง
สายท่านพุทธทาส มองการฆ่าตัวตายอย่างไร
เท่าที่ฟังจากพระเตช นิพพานคือการหมดทุกข์ (นอกจากเย็นนิดๆหน่อยๆ อันนี้มาจาก มมม ซึ่งถ้านิพพานให้ความสุขมาก พระเตชกับ มมม คงบอกว่าสุขมากๆๆๆๆ แล้ว เพราะชั่วคราวกับถาวร นิพพานไม่ต่างกัน)
ชีวิตหลังความตายไม่มี (ดังนั้นฆ่าตัวตายไม่มีผลตามมา)
ดังนั้นอยากรู้ว่า ถ้าหมดทุกข์เหมือนกัน (พระเตชบอกว่า ต่างกันแค่ เป็นหรือตาย จิตไม่มีกิเลส ตายไปไม่มีจิต) ทำไมไม่ฆ่าตัวตายเพื่อให้หมดทุกข์ ได้นิพพาน
ถ้าบอกว่าปฏิบัติธรรมเพื่อให้หมดทุกข์ ตายไปก็หมดทุกข์
"ตอนเป็น ถ้าไม่ได้นิพพานถาวร ก็ต้องเจอทุกข์กาย ทุกข์ใจไปเรื่อยๆ ถ้าฆ่าตัวตายแล้วก็ไม่ต้องเจอทุกข์อีกหลายสิบปี"
หรือว่าที่อยู่เพราะอยากเสพความเย็นเล็กๆน้อยๆ เป็นนิพพานน้ำแข็ง
ที่จริงคิดว่าท่านพุทธทาสไม่สอนตื้นๆแบบนี้หรอก เลยอยากถามคนสายต่างบ้าง