1. อย่าหาว่าผมขี้เกียจไปหาอ่านเลย เพราะท่านเขียนไว้เยอะ ขอคำตอบว่าเชื่อหรือไม่เชื่อ แล้วส่งลิ้งเฉพาะให้ก็พอ

2. ที่ผมถาม เพราะเห็นคำตอบของท่านเตช ซึ่งท่านศึกษาแนวคิดของท่านพุทธทาสมายาวนาน คือ

    "ที่ว่าพระพุทธเจ้าบอกว่า นิพพานคือความสุขอย่างยิ่งนั้น โยมรู้ได้อย่างไรว่านั่นคือคำสอนที่แท้จริงของพระพุทธเจ้า ไม่ใช่คำสอนที่ถูกแต่งขึ้นมาเพื่อหลอกให้คนหลงผิด?  ถ้าจะรู้จักนิพพาน ต้องรู้จักความทุกข์ให้ถูกต้องก่อน เพราะเป็นสิ่งตรงข้ามกัน
อีกอย่างครูบาอาจารย์ที่โยมว่านั้น โยมรู้ได้อย่างไรว่าท่านมีความเห็นที่ถูกต้องแล้ว?"
http://ppantip.com/topic/33687997

ท่านเตชพูดเป็นทำนองว่า นิพพานไม่มีความสุข ที่ว่ามีความสุขเป็นการแต่งขึ้น และครูบาอาจารย์หลงผิด

>>>>>>> ดังนั้น ผมคิดเองว่า ถ้านิพพานไม่มีความสุขใด ๆ และตายจากโลกก็หมดไป ถ้าอย่างนั้น การทำฌาน ก็ควรจะดีกว่า เพราะให้ความสุข "เหนือกว่านิพพาน"? เพราะฌานนั้น มีคนทำได้เป็นร้อยเป็นพัน จะบอกว่า ความสุขที่คนทำได้เป็นร้อยเป็นพันนี่ หลอกตัวเองหมด ก็เกินไป เพราะความสุขมันคงแตกต่างจากความสุขที่ได้จากทางโลกอย่างเห็นได้ชัด

ดังนั้น

1. ถ้าท่านลูกศิษย์บอกว่า นิพพานไม่มีความสุขใด ๆ เลย ซึ่งท่านศึกษางานท่านพุทธทาสมายาวนาน แปลว่า ท่านพุทธทาส ไม่เคยได้ฌาน? เลยไม่รู้ว่า มีความสุขที่ยิ่งกว่า ปกติ  ยิ่งกว่าไม่มีความรู้สึกใด

2. ถ้าจะบอกว่า ถึงทำฌานได้ เวลาออกจากฌานก็ยังทุกข์อยู่ "แต่นิพพานของท่านพุทธทาสที่บอกว่า ไม่มีความสุข และก็ออกได้ (นิพพานชั่วคราว)" มันสู้ "การทำฌาน" ได้ตรงไหน ทำฌาน มีความสุข และยังออกได้เหมือนกัน


สรุปคือ ท่านพุทธทาส ไม่เชื่อเรื่องฌาน ใช่ไหม? ครับ

ปล. ขอสั้น ๆ เลย ไม่ย้อน ไม่โชว์เหนือ