ตอนนี้อายุ25ค่ะ จบโทแล้วกำลังมีแพลนเรียนต่อเอก ทำตามความฝันของครอบครัวที่อยากให้จบเอกสักคน ประเด็นคือตอนนี้ ป๊าอายุ75แล้ว ถึงแม้ว่าจะแข็งแรง ขับรถเองได้ แต่บางทีป๊าค่อนข้างเป็นคนขี้เหงา เอาแต่ใจตามประสาคนแก่มีโรคประจำตัวแค่เก๊า แต่เคยเเส้นโลหิตแตกในสมองมาเมื่อสิบกว่าปีก่อน ขณะเดียวกันแม่เราอายุ48 ยังไม่เยอะ แต่มีโรคประจำตัวไทรอยด์ ทำไรไม่ค่อยฟังใคร ไม่เชื่อใคร ชอบดื้อชอบฝืน  มีเราคอยเตือนกับฟังดูแลทั้งสองคนค่ะ แต่แม่เราไม่ค่อยห่วง ห่วงแต่ป๊าที่อายุเยอะ คนในบ้านน้องก็เรียนทำงาน ไม่ค่อยมีใครอยู่กับป๊าเท่าไร คำถามสำคัญคือเรามีแพลนไปเรียนต่อหลายปีแล้ว เจอแม่ป่วยเลยหยุด มาตอนนี้ดูเริ่มมีหนทางเลยคิดจะไปเรียนภาษาค่ะสักปีครึ่งปี ตอนแรกจะไปแคนาดา ไปไกล แต่มาติดปัญหาป๊าม๊า ถ้าไปเรียนภาษาที่สิงคโปร์นี่ เราจะตัดสินใจผิดไหมคะ ที่เลือก เพราะมันอยู่ใกล้ๆ บอนแปปเดียวง่าย มีอะไรก็กลับมาดูแลเค้าสะดวก อาจบินไปกลับเดือนละครั้ง ไม่ค่อยสบายใจค่ะ จะไปไหน เหมือนมีห่วงผูกคอห่วงไปหมด แต่มาคิดแล้วอนาคตเราล่ะจะไปดีไหม ไปทำตามความฝันแล้วกลับมาค่อยดูแลครอบครัวต่อ คือตอนนี้จนมุมคิดไม่ออกค่ะ ถ้าจะไปคงไปต้นปีหน้า ปลายปีก็กลับเลย คิดไม่ออก ครอบครัวกับอนาคตตัวเองกลัวว่กลับมาไม่ทันถ้าป๊าเป็นไร กังวลเรื่องนี้มากที่สุดค่ะ