สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นจะต้องบอกว่าเรื่องที่เล่ามาจากโครงเรื่องจริงเเต่ปรับเเต่งสถานการณ์เเละอาชีพจำลองนะคะ กลัวคนที่รู้จักมาเห็น เเละก็ถ้าเราพิมพ์ผิดขออภัยด้วยค่ะ เพราะพิมพ์ในมือถือ หน้าจอเล็ก

ยาวหน่อย เเต่อยากให้เห็นภาพว่าทำไมเรากล้ำกลืนมาก

ตอนสมัยจบใหม่ๆ เราก็ย่ำต๊อกหางานตามเเบบมนุษย์ทั่สๆไป แต่งานก็หายากเหลือเกินสำหรับคนไม่มีปะสบการณ์ จนกระทั้งเราได้งานที่หนึ่ง ขอเรียกว่า บ.ซี เเละเราก็ทำงานที่ บ. นั้นประมาณสี่ปี จเจ้าของ บ. ขายกิจการให้คนอื่น เจ้าของกิจการตอนเเกๆกับรับพนักงานเก่าทำอยู่ค่ะ เพราะ เจ้าของเก่าบอกพวกเราล่วงหน้าไม่กี่วันก่อนเขาจะขาย เเต่พอทำงานกับนายใหม่ได้สักเดือนสองเดือน เขาก็ให้พนักงานเก่าออกเเละเอาคนของเขาเข้ามาเเทน (เิบกันหมด)

จากนั้นเราก็ไปทำงาน freelance พี่ๆคนอื่นๆก็ได้งานที่ บ.อื่น เวลาก็ผ่านไปประมาณครึ่งปี เราก็ติดต่อเจ้านายเก่า บ.ซี ้างประปราย เพราะเคยทำงานด้วยกันมานาน มีความรู้สึกดีๆกับเเกอยู่

พอ 2 เดือนที่ผ่านมา เราก็ได้งานที่ บ.ดี เเต่เข้าไปทำวันเดียว ไปเสริมเฉยๆ เพราะงานส่วนตัวเราก็ยุ่ง

ทีนี่ปัญหาคือ เจ้านายเก่าตอนอยู่ บ.ซี เเกโทรมา บอกว่าเเกเปิดบริษัทใหม่ละ ต้องการให้พนักงานเก่าไปทำงานด้วย เเกไม่มีคนเลย

ทีนี้ปัญหาที่ตามมาคือ

1)บ้านเราอยู่ไกลจาก บ. เเกมากกกกก  (เดินทาง 1ชมครึ่ง บางทีขากลับเจอรถติดปาไป 2ชม ก็มี )

2) เราทำงาน freelance เรามีงานมีลูกค้าของเราที่ต้องจัดการ ทำงานส่งให้ดี ไม่งั้นเราก็เสียลูกค้า

3) เราทำงานที่ บ.ดี หนึ่งวัน
(เราทำงาน freelance 5 วัน กับ บ.ดี 1วัน พัก 1วัน)

จะให้มาทำกับเเกเราก็ไม่ไหว

เราปฏิเสธเเกไปเยอะมากกกกกก ตามเหตุผลข้างบนที่ยกมา เเต่แกตอบกลับมาเล่นเอาเราเซ็ง

1) บ้านไกล =》เเกบอก เดี๋ยวเราขับรถไปมาทุกวันก็ชินเองเเหละ
2) เรางานเยอะ =》 งานเยอะจริงๆหรอ มาทำเเค่วันเดียวไม่ได้หรอ (พอเราย้ำว่างานเยอะจริงๆค่ะ เเกตอบมาว่า มาทำงานให้เเกเเค่วันเดียวไม่เป็นไรหรอก....ตอนพักเบรคก็ค่อยทำงานเราไปก็ได้)

3) เราทำงาน บ.ดี วันหนึ่งเเล้ว มาทำที่นี่เพิ่มเราไม่ไหว =》 เเกบอกให้เราไปลาออกจาก บ.ดี

คือ เรานี้เงิบเลย วันเเรกๆเราไปช่วยเเกจัดของเข้าออฟฟิส เราก็บอกเเกว่าเรามาไ่ม่ได้ เเกก็เหมือนจะเข้าใจนะ พอวันที่สองเราไปช่วย เเกก็ถามอีกละว่ามาช่วยได้ไหม พอเราปฏิเสธไป อีก 2-3ชม แกก็เดินมาถามอีก จี้เราตลอด จนเรายอมตกลงไป (พลาดมาก)


ตอนนี้เราลาออกจาก บ.ดี มาเเล้วมาทำงานให้เเก เพราะเเกถามย้ำกับเราตลอดๆๆๆๆๆ เเบบเเทบทุกชั่วโมง จนเราทนไม่ไหว

ตอนที่เราไปลาหัวหน้าที่ บ.ดี นี่น้ำตาซึมเเบบ ชั้นทำอะไรลงไป หัวหน้าที่ บ.ดี ก็เข้าใจนะ

ตอนนี้เราเครียดมาก คือ พอมาทำกับ บ.ซี เราบอกเขาว่าเราทำได้เเค่วันเดียว (เพราะเราทำกับ บ.ดี ก็วันเดียว) เเต่ตอนนี้เเกตื้อให้เรามาทำ 2วัน เครียดอ่ะค่ะ สับดาห์นี้เราก็ไปทำให้เเก 5 วัน เพราะพนักงานลาหยุดคนหนึ่ง งานเรานี่แทบไม่ได้เเตะ งานเราต้องส่งลูกค้าสิ้นเดือนยังไม่ได้เริ่มจริงๆจังๆเลย

สับดาห์หน้าเราเลยขอทำงานเเค่วันเดียวพอละ เเต่คาดว่าเเกคงจะตื้อให้เรามาทำงานเพิ่มอีกนั้นเเหละ (แกไม่ค่อยมีพนักงาน ...เรานี่โมโหมาก เปิด บ. ได้ไง ไม่มีพนักงาน เเถมพนักงานเก่าเเกทุกคนมีงานใหม่หมดเเล้ว ใครจะมาทำให้เเกได้)

เเกชอบทำให้เราใจอ่อน ชอบพูดว่าถ้าเราไม่มาทำก็ไม่มีใครมาช่วยเเก เราเป็นที่พึ่ง เหมือนลูกเหมือนหลาน สารพัด

เเถมเรารู้สึกเเย่ด้วย เพราะเเกเหมือนผู้มีพระคุณให้งานเรา สอนงานเราตั้งเเต่ตอนที่เราจบมาใหม่ๆ จนตอนนี้เป็นงานเเล้ว พอเเกมีปัญหาเราไม่ไปช่วยก็รู้สึกแย่

เเต่ถ้าเราไปช่วยงานเราก็ลงเหว เหมือนกัน ทำยังไงดี นอนเครียดมาหลายวันเเล้ว บางทีอยากร้องไห้ออกมาเหมือนกัน

ปล. บ.ดี เนี้ย อยู่ใกล้บ้านเรา เเถมได้ค่าเเรงมากกว่า บ.ซี นี่อีก เรายังลาออกมาให้เเก ยอมเเกขนาดหนัก แต่พอได้คืบจะเอาศอก เราก็ไม่ไหวเหมือนกัน เเต่พอปฏิเสธไปเเกก็ไม่ฟังเลย ตื้อเราจนกว่าเราจะตกลง