อ่านกันเพลินพอได้อรรถรสของบทละครนะคะ
ไม่ได้เขียนเพื่อให้ จิ้น จิรัสยา นะคะ เดี๋ยวป้างานเข้า

ขอให้นิยายเรื่องนี้ เป็นที่ระลึกของป้าและผู้อ่านที่มีต่อ จิรัสยา ก็แล้วกันนะคะ

ปล. ขอบคุณผู้อ่านทุกท่านมากๆค่ะ


ความเดิมตอนที่แล้ว


ก้าวทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาที่คอนโดอย่างหงุดหงิด....ผิดแผนหมด....ชายหนุ่มอุทานในใจ
ก้าวตั้งใจเต็มที่จะพาเอมไปดินเนอร์ใต้แสงเทียนและฉลองวันเกิดด้วยกัน
ชายหนุ่มยังกำกล่องของขวัญเล็กๆในกระเป๋ากางเกงไว้แน่น
เขาวางแผนจะให้ของขวัญชิ้นนี้กับเธอ   หลังจากเต้นรำใต้แสงจันทร์

เอมสวยเกินไป....น่ารักเกินไป....ชายหนุ่มทุกคนในร้านเฝ้ามองแต่เธอไม่ว่าเธอขยับย่างเยื้องไปทางไหนก็ตาม....ก้าวหึงจนลมออกหู
ผมบอกเอมแล้วให้ใส่เสื้อยืดกางเกงยีนส์ธรรมดา....อย่าใส่เดรสสีขาวชุดนี้ไปเลย....
ก้าวพาลเอมนั่งดูการ์ตูนดิสนีย์และกิน Chocolate bar เพลินๆไม่ทุกข์ร้อน
ชุดนี้มันหรูไป เปิดไหล่ด้วย ให้เอาผ้าคลุมไหล่ไว้ก็รั้นนนนน ยืนยันจะใส่ชุดนี้ไปให้ได้....เขาหันมาค้อนเธอ
อะไรกันนี่...กินไม่อิ่ม...แล้วมาพาลเอมทำไม...ก็บอกให้สั่งอาหารเพิ่ม...ก็ไม่เอา...รีบกลับซะงั้น....เอมทำหน้างงๆ
ก็ผมไม่เคย ไม่ชินเหมือนคุณนี่ ไปไหนไม่เคยจะมีใครมาสนใจ แอบมองกันทุกฝีก้าวขนาดนี้....ก้าวถอนใจ
เอมขำก้าว....นี่ยังน้อยนะ ถ้าที่อเมริกายิ่งกว่านี้อีก ขยับไปไหนมีแต่ paparazzi..ถือกล้องตามไปทุกหนทุกแห่ง...
เธอตบไหล่เขาเบาๆ ยักคิ้วยั่ว.....มีแฟนสวยยยยยยยยยย....ขนาดนี้ ก็ต้องทามมมม....ใจ และอดทนนะคุณก้าว...เธอแลบลิ้นใส่เขา
บอกแล้วไง....อย่ามาทำน่ารักใส่....รู้ตัวใช่ไหมมมม....ว่าจะโดนดี....ฮึ....ก้าวแยกเขี้ยว

ป้าบ ป้าบ ป้าบ...เอมฟาดหมอนอิงใส่หน้าก้าวไม่ยั้ง เพื่อป้องกันตัวไว้ก่อน...
เท่านั้นละ....สงครามหมอน...ก็เริ่มขึ้นอย่างดุเดือด....ไม่มีใครยอมใครแน่ครานี้...
ศึกนี้ใหญ่หลวงนัก....มีเตียงนอนที่มีอยู่เตียงเดียวในห้อง....เป็นรางวัลแด่ผู้ชนะ