หากคุณมีครอบครัวของคุณแล้วละก็ แน่นอน คู่ชีวิตของคุณ คุณเองก็ต้องรักมากเป็นธรรมดา
แต่ความตายนี่สิ จะเข้ามาพรากคนรักไป
ถ้าเป็นคุณ คุณจะเลือกที่จะอยู่ แล้วปล่อยให้เค้าไปสบาย ( เพราะว่าคุณอดทนได้ )
หรือว่า คุณเลือกที่จะให้เค้าอยู่ แต่คุณขอไป ( เพราะว่าคุณคงอยู่ไม่ได้แน่ถ้าขาดเขาไป )

เรื่องของเรื่องนะ ย่าเราตรอมใจ กลายเป็นคนเศร้าหมอง เหม่อลอยบ่อยๆ หลังจากที่ปู่เราเสียไป
บางทีเราก็คิดนะ ถ้าเกิดวันหนึ่งเกิดกับเราขึ้นมาเราจะเป็นเหมือนย่าไหม
แต่ย่าไม่มีน้ำตาสักหยดนะ เวลาที่เราคุยด้วยเล่นด้วย แกก็ยิ้มนะ แต่ยิ้มไม่เต็มปาก
เรา สงสาร ย่าจัง อยากถามย่าเรื่องปู่นะ แต่ไม่ถามดีกว่า เดี๋ยวแกจะเศร้ามากไปอีก

เห้อ....อนิจจัง