สวัสดีเพื่อนๆชาวพันทิป เราอยากหาที่ระบายให้ใครซักคนฟัง เกี่ยวกับปันหาชีวิตของเรา ขอเข้าเรื่องเลยนะคะ เราพึ่งเลิกกับสามีมาค่ะ สามีคนนี้คบกันตั้งแต่
สมัยเรียนมหา'ลัย เราคบกันมาแต่งงานจนมีลูกด้วยกัน 1 คน ก่อนหน้านี้เรารักกันดีค่ะ แต่ช่วงระยะหลังที่เราซื้อบ้าน ซื้อรถ ปัญหาก้อเริ่มมา เราเชื่อว่าเกือบทุกครอบครัว ต้องมีปัญหาทางการเงิน ครอบครัวเราเองก้อมีค่ะ
ใครจะรู้ อยู่ๆคนที่เรารักก้อเริ่มเปลี่ยนไป ไม่สิ ความจิงเปลี่ยนมานานแล้ว..แต่เราอยู่ได้เพราะความรัก จะมีกินหรือไม่มีกิน ขอให้มีคนที่เรารักอยู่ด้วยกันก้อพอ จนมาวันนึง สามีเริ่มตีตัวออกห่าง ความรักที่มีให้กันมาตลอดก้อหายไป ตลอดเวลาเราเองทนเจ็บ ร้องไห้เสียใจมาตลอด เพื่อรักษาสถานะครอบครัวไว้ และ..เราไม่อยากให้ลูกต้องกลายเป็นเด็กกำพร้า
จนเมื่อช่วงต้นปีที่ผ่านมา สามีเราไปกินเลี้ยงกับที่ทำงาน เรียกว่ากินเลี้ยงหนักมาก กลับอีกทีเช้าอีกวัน คนเป็นเมียร้อนใจนะ นอนไม่หลับ ลูกร้องเรียกหาพ่อทั้งคืน ทำไงดีล่ะ ไปกอนเลี้ยงเราก้อห่วงกลัวจะเกิดอุบัติเหตุ นั่งแท็กซี่ออกจากบ้านตั้งแต่ตีสี่ วิ่งดูตลอดเส้นทางจากบ้านถึงที่ทำงาน โทรเช็ครพ.แถวบ้านก้อไม่มีรายชื่อของสามี ยอมรับค่ะ เป็นคนเครียด และหวาดระแวงมากไป จนรุ่งเช้าสามีขับรถกลับมาบ้าน ด้วยสีหน้าเรียบเฉย เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราเลยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูไลน์ ถึงเห็นการสนทนาในกลุ่มที่กินเลี้ยงว่า สามีไปส่งน้องที่เข้างานใหม่..ไม่รู้ส่งกันถึงไหนนะคะ ยันเช้าเลย
จบจากคืนวันนั้น เราได้เมมเบอร์ของน้องคนนี้(ที่ทำงานกับแฟน)ไว้ และได้ทักไลน์ไปถามว่า "สวัสดีค่ะ เป็นเพื่อน..ที่ทำงานหรอคะ" ทักไปแค่นั้นค่ะ น้องคนนั้นอ่านข้อความ แต่ไม่ตอบกลับมา แล้วพอช่วงพักเที่ยง สามีก้อได้โทรมาต่อว่าต่างๆนาๆ ว่าไปด่าน้อง..ทำไม ?? เรากลายเปนนิสัยเสียค่ะ ยอมรับค่ะว่าเสียมารยาท แต่สามีพูดถึงน้อง..บ่อยมาก ไปทำงาน เลิกงานก้อขอติดรถสามีมาด้วยทุกครั้ง
หลังจากที่ทะเลาะกันเรื่องน้อง.. สามีพูดว่าเราเลิกกันเถอะ เราไปด้วยกันไม่ได้ ยอมรับค่ะ หัวใจสลาย เราเคยทะเลาะกันมาเป็นล้านๆรอบ แต่สามีไม่เคยพูดคำนี้เลยค่ะ ไม่อยากโทษว่าใครเป็นตัวการที่ทำชีวิตครอบครัวพัง เพราะเรารู้ดีว่าตัวการนั้น ก้อคือ "ตัวเราเอง ที่รัก รักสามีมากเกินไป"
ปล.การใช้ภาษาพิมพ์อาจไม่ถูกหลักภาษานะคะ ขอโทดด้วยค่ะ พอดีใช้มือถือพิม พิมนานแล้วเมื่อยนิ้ว😅
ขอพักนิ้วแปปนะคะ เดวมาระบายต่อ😢😢
เมื่อเวลา 8 ปี ไม่มีค่า
สมัยเรียนมหา'ลัย เราคบกันมาแต่งงานจนมีลูกด้วยกัน 1 คน ก่อนหน้านี้เรารักกันดีค่ะ แต่ช่วงระยะหลังที่เราซื้อบ้าน ซื้อรถ ปัญหาก้อเริ่มมา เราเชื่อว่าเกือบทุกครอบครัว ต้องมีปัญหาทางการเงิน ครอบครัวเราเองก้อมีค่ะ
ใครจะรู้ อยู่ๆคนที่เรารักก้อเริ่มเปลี่ยนไป ไม่สิ ความจิงเปลี่ยนมานานแล้ว..แต่เราอยู่ได้เพราะความรัก จะมีกินหรือไม่มีกิน ขอให้มีคนที่เรารักอยู่ด้วยกันก้อพอ จนมาวันนึง สามีเริ่มตีตัวออกห่าง ความรักที่มีให้กันมาตลอดก้อหายไป ตลอดเวลาเราเองทนเจ็บ ร้องไห้เสียใจมาตลอด เพื่อรักษาสถานะครอบครัวไว้ และ..เราไม่อยากให้ลูกต้องกลายเป็นเด็กกำพร้า
จนเมื่อช่วงต้นปีที่ผ่านมา สามีเราไปกินเลี้ยงกับที่ทำงาน เรียกว่ากินเลี้ยงหนักมาก กลับอีกทีเช้าอีกวัน คนเป็นเมียร้อนใจนะ นอนไม่หลับ ลูกร้องเรียกหาพ่อทั้งคืน ทำไงดีล่ะ ไปกอนเลี้ยงเราก้อห่วงกลัวจะเกิดอุบัติเหตุ นั่งแท็กซี่ออกจากบ้านตั้งแต่ตีสี่ วิ่งดูตลอดเส้นทางจากบ้านถึงที่ทำงาน โทรเช็ครพ.แถวบ้านก้อไม่มีรายชื่อของสามี ยอมรับค่ะ เป็นคนเครียด และหวาดระแวงมากไป จนรุ่งเช้าสามีขับรถกลับมาบ้าน ด้วยสีหน้าเรียบเฉย เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราเลยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูไลน์ ถึงเห็นการสนทนาในกลุ่มที่กินเลี้ยงว่า สามีไปส่งน้องที่เข้างานใหม่..ไม่รู้ส่งกันถึงไหนนะคะ ยันเช้าเลย
จบจากคืนวันนั้น เราได้เมมเบอร์ของน้องคนนี้(ที่ทำงานกับแฟน)ไว้ และได้ทักไลน์ไปถามว่า "สวัสดีค่ะ เป็นเพื่อน..ที่ทำงานหรอคะ" ทักไปแค่นั้นค่ะ น้องคนนั้นอ่านข้อความ แต่ไม่ตอบกลับมา แล้วพอช่วงพักเที่ยง สามีก้อได้โทรมาต่อว่าต่างๆนาๆ ว่าไปด่าน้อง..ทำไม ?? เรากลายเปนนิสัยเสียค่ะ ยอมรับค่ะว่าเสียมารยาท แต่สามีพูดถึงน้อง..บ่อยมาก ไปทำงาน เลิกงานก้อขอติดรถสามีมาด้วยทุกครั้ง
หลังจากที่ทะเลาะกันเรื่องน้อง.. สามีพูดว่าเราเลิกกันเถอะ เราไปด้วยกันไม่ได้ ยอมรับค่ะ หัวใจสลาย เราเคยทะเลาะกันมาเป็นล้านๆรอบ แต่สามีไม่เคยพูดคำนี้เลยค่ะ ไม่อยากโทษว่าใครเป็นตัวการที่ทำชีวิตครอบครัวพัง เพราะเรารู้ดีว่าตัวการนั้น ก้อคือ "ตัวเราเอง ที่รัก รักสามีมากเกินไป"
ปล.การใช้ภาษาพิมพ์อาจไม่ถูกหลักภาษานะคะ ขอโทดด้วยค่ะ พอดีใช้มือถือพิม พิมนานแล้วเมื่อยนิ้ว😅
ขอพักนิ้วแปปนะคะ เดวมาระบายต่อ😢😢