อย่างที่บอก คือเราเป็นอาการอะไรไม่รู้ค่ะ รู้สึกหงุดหงิด รู้สึกเบื่อหน่าย ไม่อยากทำอะไร แต่ด้วยหน้าที่ มีลูกเล็ก 2 มันต้องทำต่อไป

เราเป็นแม่ลูก 2 ทำงานประจำ office time จ-ศ ต้องตื่นแต่เช้า เตรียมตัวให้ลูกคนโตไปเรียน เสร็จทำงานบ้าน กวาดบ้านถูบ้าน ซักผ้า ล้างขวดนมลูกคนเล็ก 7 โมง อาบน้ำแต่งตัวไปทำงาน ทำงานก้อตั้งหน้า ตั้งตาทำทั้งวัน จนเลิกงาน เหนื่อยจากงานกลับบ้านก้อต้องกลับมาสอนการบ้านลูกคนโต หาข้าวให้สามีกิน ล้างจานเสร็จ เอาลูกคนเล็กจัดการทำความสะอาด เปลี่ยนเสื้อผ้าเตรียมพาขึ้นนอน ส่วนสามีน่ะหรอ ตื่นมานั่งเล่นเกมส์ กินข้าวอาบน้ำไปทำงาน กลับมานั่งเล่นเกมส์ กินข้าว กินเบียร์ สำราญใจ พอได้ที่ อาบน้ำเดินขึ้นนอน วันหยุดก้อเล่นแต่เกมส์ ไม่เคยช่วยหยิบ ช่วยจับอะไร งานบ้านเราทำเองหมด เหนื่อยแล้วก้อเบื่อค่ะบอกเลย พอว่าไปก้อทะเลาะกัน เพราะเรื่องเกมส์ เราพูดกะสามี จะเล่นเกมส์ไม่เคยว่า แต่ขอให้ช่วยดูลูก หรือช่วยหยิบจับ เพื่อให้เราไปทำอย่างอื่นก่อน แล้วจะนั่งเล่นเราก้อไม่ว่า จะไปไหนก้อขออีก ตา 2 ตา ไปห้างก้อหาที่นั่งเล่นแต่เกมส์ กลับมาบ้านก้อเล่นเกมส์จนตี 2 ตี 3 ว่าไปก้อด่ากลับ เป็นแบบนี้อยู่เป็นเดือน 2 เดือน จากเดือนเป็นปี พูดกะเราไม่ดี เราเลยไม่พูดแล้ว แต่ไม่พูดก้อใช่ว่าจะเปลี่ยน เหมือนเดิม ทุกวันนี้เราไม่อยากพูด ไม่อยากมองหน้าสามี เบื่อไปหมด ตอนกินข้าวก้อเรอเบียร์ออกมากลิ่นเหม็นกลางโต๊ะกินข้าว เมาจากเบียร์ ขึ้นไปนอนก้อนอนกรนเสียงดัง จนต้องข่มตานอน บางทีก้อนอนคิด ว่าเราต้องทนนอนฟังเสียงกรนดังๆ แบบนี้ทุกคืนหรอ

เป็นสามีที่ไม่เคยยอมเมีย พูดไปไม่ถูกใจก้อตวาดกลับ ด่าเราดังลั่นบ้าน เสียงดังใส่ได้ทุกที่ทุกสถานการณ์ เวลาไม่พอใจ หดหู่ค่ะ เราได้แต่ใช้ชีวิตไปวันๆ ไม่รู้จะเดินไปทางไหนต่อ เรากำลังซึมเศร้าหรือป่าว หรือว่าเราอยากให้สามีเอาใจ ใส่ใจเรา

ตั้งแต่แต่งงานกันมา อยู่มา 9 ปี ไม่เคยมีโทรหาแล้วถามว่ากินข้าวรึยัง ทำงานเปนยังไงบ้าง โทรไปก้อบอกว่าไม่ว่าง ยุ่งอยู่ โอเคตรงนี้เรารับได้ เปนนิสัยเค้ามาแต่ไหนแต่ไร แต่พอมาเจอติดเกมส์แบบไม่ช่วยหยิบจับอะใรแบบนี้ บอกตรงๆ เราเหนื่อยค่ะ ถอนหายใจวันละหลายๆ รอบ เวลาอยู่บ้าน ทุกวันนี้คิดอย่างเดียวว่า เลิกกันดีมั้ย เลิกกันแล้วจะไปยังไงต่อ ลูกจะไปทางไหน บ้านนี้ใครจะอยู่ จะอยู่หรือจะไปต่อดี คือขอความคิดเห็นหน่อยค่ะ เราควรปรึกษาใคร เราอยู่ในจุดที่พูดไม่ได้เลยสักนิด เพราะพูดไปจะมีปัญหากันตลอด อีกหลายอย่างรวมๆ กัน มันทำให้เราเบื่อ  

เราพยายามประคองชีวิตคู่ให้ได้อยู่กันแบบครอบครัว ไม่อยากให้สามีเบื่อหน่าย ไม่อยากให้บ้านไม่น่าอยู่ แต่เรารู้สึกว่า ความรู้สึกยเราเริ่มแย่ลง สุขภาพกายมีแต่ความเหนื่อยล้า จะรู้สึกโล่งผ่อนคลายตอนได้ล้มตัวลงนอน ไหนจะต้องพยามประคับประคองงานที่ทำให้เสร็จตรงตามเวลา กลับบ้านมายังเจอสภาพแบบนี้อีก สุขภาพจิตเราแย่มากตอนนี้ เราควรพบจิตแพทย์เพื่อปรึกษาปัญหาครอบครัวไหม