เรื่องของเรื่องคือ เราอยู่มหาลัยค่ะ  แล้วก็มีแฟนอยู่คนหนึ่ง แต่อยู่กันคนละมหาลัย
นานนนนนนๆๆๆๆๆๆจะเจอกันที ละเค้าก็เป็นคนติดเพื่อนค่ะ อยู่หอกับเพื่อนหลายคน
ส่วนเรานั้นตัวคนเดียว เปลี่ยวใจสุดๆ แล้วด้วยการที่เราอยู่คนเดียว ทำให้เรามีเวลาว่างมาก ถึงมากที่สุด
ถ้าคนอยู่คนเดียวจะเข้าใจดีเลย อารมจะประมานแบบ เหงา เหงามาก เหงามากๆ เหงาสุดๆ
ส่วนคุณแฟน พอทักไปก็ไม่ค่อยจะตอบ เดี๋ยวคุยกับเพื่อน เดี๋ยวออกไปข้างนอก (เป็นคนไม่ค่อยพกโทรศัพท์ด้วยจ้า)
เดี๋ยวไปเล่นเกม นู่นนี่นั่น สารพัด ไอคนรอก็รอไปสิ่ มีแฟนเหมือนไม่มี
บวกกับเราเป็นคนคิดมาก คิดดดดสารพัด แล้วสุดท้ายก็น้อยใจค่ะ
น้อยใจแล้วก็ไม่พูดค่ะ แล้วก็ทะเลาะค่ะ วนอยู่แบบนี้
คือแบบ อยากให้เค้าสนใจเรามากกว่านี้ เคยพูดไป แล้วเค้าก็บอกจะพยายามให้เวลาเรามากขึ้น
แต่ก็เหมือนเดิมค่ะ เราก็ไม่อยากจะพูดมาก ไม่อยากจะทะเลาะ เดี๋ยวจะกลายเป็นงี่เง่า
(แค่นี้ก็งี่เง่าพอแล้วว) แต่คือบางทีก็น้อยใจจิงๆนะคะ แบบเราเป็นแฟนกันนะ
ทำไมไม่สนใจเราเลย น้อยใจจนบางทีก็แอบร้องไห้คนเดียว แต่ก็ทำอะไรไม่ได้
บางครั้งเราก็แค่อยากให้เค้าสนใจเราบ้าง ไม่ต้องถึงกับคุยด้วยทั้งวัน โทรหาทั้งคืน
แต่บางทีที่เรารู้สึกโดดเดี่ยว ก็แค่อยากมีสักคนอยู่ข้างๆ คอยคุยเป็นเพื่อน
ตอนนี้เราน้อยใจแฟนมากอะ แต่ก็ไม่รู้จะระบายกับใคร เพื่อนๆคนไหนที่เคยมีปัญหาแบบเรา
ช่วยบอกทีค่ะว่าควรทำยังไง เป็นแบบนี้ก็มีแต่เราที่เสียใจ.